മാന്ത്രികലോകം 10 [Cyril] 2195

നിറയുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു.. അതിനുശേഷം അവരുടെ ആത്മാവില്‍ പ്രകൃതിയുടെ നിർദോശമായ വന്യ ശക്തി നിറയാന്‍ തുടങ്ങി….

ഇത്രയും കണ്ടതും എന്റെ ആത്മാവ് അവിടെ നിന്നും അപ്രത്യക്ഷമായി എന്റെ ശരീരത്തിലേക്ക് തന്നെ അലിഞ്ഞ് ചേര്‍ന്നു.

എന്റെ ഹൃദയം പെരുമ്പറ പോലെ മുഴങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു…. പ്രകൃതിയുടെ ഊര്‍ജ്ജ ശക്തി എനിക്ക് കാണിച്ചു തന്ന ആ കാഴ്ചയെ കുറിച്ച് ഞാൻ കൂടുതൽ ചിന്തിച്ചു.

“ഫ്രെൻ…!!”

ആരോ എന്നെ ശബ്ദം ഉയർത്തി വിളിച്ചു.

ഉടനെ എന്റെ ചിന്തയില്‍ നിന്നും മുക്തനായ ഞാൻ ശബ്ദം കേട്ട ഭാഗത്ത് നോക്കി…. ചിലര്‍ കസേരകളിലും മറ്റ് ചിലര്‍ എന്റെ കട്ടിലിലും ഇരിക്കുന്നതാണ് ഞാൻ കണ്ടത്.

പക്ഷേ ഞാൻ മാത്രം മുറിയുടെ നടുക്ക് തറയില്‍ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു…

എപ്പോഴാണ് ഞാൻ തറയില്‍ ഇരുന്നത് എന്നൊന്നും എനിക്ക് ഓര്‍ക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല… ഒന്നും മനസിലാവാതെ ഞാൻ എന്റെ കൂട്ടുകാരുടെ മുഖത്തേക്ക് ചോദ്യ ഭാവത്തില്‍ നോക്കി.

സാഷ അസ്വസ്ഥതയോടെ എന്നെ നോക്കുന്നതാണ് ഞാൻ കണ്ടു….. മറ്റുള്ളവരുടെ മുഖത്തും ആശങ്ക നിഴലിച്ചു നിന്നു…. എന്റെ മുഖത്ത് പടർന്നു പിടിച്ചിരുന്ന ഭയമായിരുന്നു അതിന്‌ കാരണം.

“രണ്ട് മണിക്കൂര്‍ കഴിഞ്ഞു ഫ്രെൻ, നി ഇങ്ങനെ ഇരിക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട്…” സാഷ അറിയിച്ചു.

രണ്ട് മണിക്കൂര്‍…?! ഞാൻ ഞെട്ടി. ഏതാനും നിമിഷങ്ങള്‍ മാത്രം കഴിഞ്ഞ പ്രതീതി ആയിരുന്നു എനിക്ക്.

ഞാൻ വേഗം തറയില്‍ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് ഒരു കസേരയില്‍ ഇരുന്നു…. പക്ഷേ നേരത്തെ ഞാൻ കണ്ട കാര്യങ്ങളിലേക്ക് തന്നെ എന്റെ ചിന്തകള്‍ പിന്നെയും കുടുങ്ങിക്കിടന്നു.
***********

സാഷ

രണ്ട് മണിക്കൂര്‍ കഴിഞ്ഞിട്ടും തറയില്‍ കണ്ണടച്ചിരിക്കുന്ന ഫ്രെൻ കണ്ണ് തുറന്നില്ല. പെട്ടന്ന് അവന്റെ മുഖത്ത് ഭയം പടര്‍ന്ന് പിടിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. ഉടനെ ഞാൻ അവനെ വിളിച്ചു.

അവന്‍ കണ്ണുതുറന്നു… അവന്റെ കണ്ണിന്റെ ദ്രടപടലത്തിന് നേരിയ പച്ച നിറവും.. കൃഷ്ണമണികള്‍ക്ക് നീലയും സ്വര്‍ണ്ണ നിറവും പടര്‍ന്നിരുന്നു. പക്ഷേ പെട്ടെന്നുതന്നെ ആ നിറങ്ങൾ മാറി അവന്റെ കണ്ണുകൾ സാധാരണ നിലയില്‍ ആവുകയും ചെയ്തു…. പക്ഷേ അപ്പോഴും ഭയം അവന്റെ മുഖത്ത് ഉണ്ടായിരുന്നു.

പലപ്പോഴും അവന്റെ കണ്ണിന്റെ ഈ മാറ്റങ്ങൾ ഞങ്ങൾ എല്ലാവരും ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടുണ്ട്… അതുകൊണ്ട് അത് വലിയ കാര്യമായി തോന്നാറിലെങ്കിലും ഈയിടെയായി അവന്റെ കണ്ണില്‍ കാണാന്‍ തുടങ്ങിയിരുന്ന ആ കടല്‍ പച്ച നിറം ഞങ്ങൾക്ക് പുതിയ അനുഭവം ആയിരുന്നു.

രണ്ട് മണിക്കൂര്‍ അവന്‍ ഇതുപോലെ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു എന്ന് അറിഞ്ഞതും അവന്‍ ചെറുതായി ഞെട്ടി… എന്നിട്ട് എഴുനേറ്റവൻ കസേരയില്‍ ഇരുന്നു… ഞങ്ങൾ ഓരോരുത്തരുടെയും മുഖത്തും അവന്റെ