താമര മോതിരം ഭാഗം-14 [Dragon] 279

കാർത്തു പേടിച്ചു പെട്ടെന്ന് ഒരു മരത്തിന്റെ പിന്നിലേക്ക് ഒളിച്ചു

അയാൾ കുളി കഴിഞ്ഞു കരയിലേക്ക് കയറി വരുന്നു. ഒരു ചെറുപ്പക്കാരൻ ഇരുപത്തി അഞ്ചിൽ കൂടാത്ത പ്രായം  ആറടിയോളം പൊക്കം , ഉറച്ച ശരീരം , ആ ശരീരത്തിൽ നിന്നും ജലകണങ്ങൾ ചന്ദ്ര വെളിച്ചത്തിൽ തിളങ്ങുന്നു ,

കാർത്തി നിന്ന മരത്തിന്റെ അടുക്കലേക്കു നടന്നു വരുന്നു അയാൾ

കാർത്തി പെട്ടെന്ന് താനെന്ന മരത്തിന്റെ പിന്നേക്കു കൂടുതൽ ഒളിച്ചു

മരത്തിന്റെ അടുക്കൽ എത്തിയ അയാൾ മരത്തിന്റെ ചുവട്ടിൽ വന്നു നിന്നു  ശേഷം വിളിച്ചു ” കാർത്തു “

കാർത്തു അറിയാതെ തന്നെ ഒരു മൂളലിൽ വിളി കേട്ടു …..ഉം ………..

അവളുടെ ശരീരം അറിയാതെ തന്നെ അവൾ മരത്തിന്റെ പിന്നിൽ നിന്ന് മുന്നിലേക്ക് കയറി നിന്നു ,

ആ യുവാവിനെ കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ അവൾ വ്രീണ വിവശയായി അയാളെ കെട്ടിപിടിച്ചു ശക്തമായി

ആ യുവാവ് അവളുടെ തലമുടി താഴിക് കൊണ്ടേ ഇരുന്നു കൂടെ  ഇടക്കിടയ്ക്ക് വിളിക്കുന്നുണ്ട് ” കാർത്തു ”

അയാളുടെ കരവലയത്തിൽ കിടന്നു കാർത്തു പിടഞ്ഞു – അവൾക്കു  അവളുടെ ശരീരം കനം ഇല്ലാതെ വായുവിൽ പൊങ്ങി നിൽക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി.

എന്നാലും അവൾ അവനെ മുറുകെ പിടിച്ചിട്ടുണ്ട് – ഉപബോധ മനസ്സിൽ കാർത്തു ചോദിച്ചു

ആരാണ് ഈ യുവാവ്? , ഞാൻ എന്തിനാണ് ഇയാളെ കെട്ടിപിടിച്ചു നിൽക്കുന്നത്? ,ഇതിനു മുൻപ് ഇയാളെ ഞാൻ കണ്ടിട്ടുണ്ടോ?

എല്ലാത്തിനും ഉത്തരമായി അവളുടെ മനസ് അവളുടെ ശരീരത്തെ അവനിലേക്ക് കൂടുതൽ അടുപ്പിച്ചു.

അവന്റെ നനഞ്ഞ നെഞ്ചിലേക്ക് അവൾ അവളുടെ മുഖം പൂഴ്ത്തിവയ്ച്ചു – അവൻ അവളുടെ മുഖം കൈകൊണ്ട് താടിയിൽ പിടിച്ചു ഉയർത്തി അവളുടെ ആ പവിഴാധരത്തിലെ മധുരം നുണയാൻ വെമ്പി നിൽക്കുന്ന തന്റെ ആധാരം ചേർത്ത് വച്ച്, അവളുടെ അധരത്തെ പാനം ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി.