താമര മോതിരം ഭാഗം-14 [Dragon] 279

‘അമ്മ കിടക്കുന്ന മുറിയെയും കടന്നു ആ കുടം പോയപ്പോൾ അതിന്റെ കൂടെ പോകാൻ അവൾക്കു യാതൊരു പേടിയും തോന്നിയില്ല കാരണം അവൾ സ്വബോധത്തോടെ പോകുന്നത് അല്ല എന്ന് അവൾക്കു തോന്നി

വീടിന്റെ വാതിൽ തനിയെ തുറന്നു ആ കുടം പുറത്തേക്കു  ഇറങ്ങി മരങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ ആ കുടം വലിയ വെളിച്ചതോടെ മുന്നോട്ടു പോയി – ആ കുടത്തിന്റെ കൂടെ പുകമഞ്ഞും അതിന്റെ കൂടെ കാർത്തുവും സ്വപ്നാടനം  പോലെ നടന്നു.

ആ കുടത്തിന്റെ പുറത്തേക്കു നിൽക്കുന്ന താമര മൊട്ട് ആണ് വജ്രം പോലെ പ്രകാശിക്കുന്നത്.കാർത്തി നടന്നു നടന്നു ഇപ്പോൾ പുഴയുടെ തീരത്തേക്ക് എത്തിയിരുന്നു –

അർദ്ധരാതി ചന്ദ്രനത്തെ വെളിച്ചത്തിൽ പുഴയിലെ ജലം വെള്ളി വെളിച്ചത്തിൽ പ്രകാശിച്ചു ,ചെറിയൊരു കള കള  ശബ്ദത്തോട് കൂടി ആ പുഴ ഒഴുകി കൊണ്ടേ ഇരുന്നു .

ആ കുടം ഇപ്പോൾ പുഴയുടെ നടുവിലായി എത്തിയിരുന്നു , അതിന് പൂർണതയിൽ പ്രകാശിച്ചു നിൽക്കുന്നു , കുറച്ചു സമയം കഴിഞ്ഞു ആ കുടം പുഴയുടെ നടുവിലായി താഴ്ന്നു.

 ചന്ദ്രൻ അതിന്റെ പ്രകാശത്തെ മേഘപാളികളിൽ ഒളിപ്പിച്ചു – ആ  നദി കരയിൽ എങ്ങും ഇരുട്ട് വ്യാപിച്ചു എന്നാൽ കോടമഞ്ഞും തണുപ്പും അത് പോലെ തന്നെ തുടർന്നു.

കാർത്തു ആകെ പേടിച്ചു – തൻ ഇപ്പോൾ നദിയുടെ കരയിൽ ആണ് നിൽക്കുന്നത് ഇപ്പോൾ സമയം അർധരാത്രി ആണ് എന്നൊക്കെ അവളിൽ തിരിച്ചറിവ് ഉണ്ടായപ്പോൾ അവൾ പേടിച്ചു പോയി –

പെട്ടെന്ന് തിരിച്ചു നടക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ ,വീണ്ടും അവിടെയാകെ പ്രകാശം പടർന്നു.

ചന്ദ്രൻ മേഘപാളികളിക്കിടയിൽ നിന്നും പുറത്തേക്കു അതിപ്രസന്നവനായി ഇറങ്ങിയിരിക്കുന്നു – ആ പുഴയിലെ ജലം മുഴുവൻ തിളങ്ങാൻ തുടങ്ങി- അവിടെ മുഴുവൻ പ്രകാശപൂരിതമായി.

തിരിഞ്ഞു നടക്കാൻ തുടങ്ങിയ കാർത്തു പുഴയിൽ എന്തോ ഒരു ഒച്ച കേട്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കി .

അവിടെ പുഴയുടെ നടുവിൽ , ആ പൂവ് താഴ്ന്നു പോയ അതെ സ്ഥലത്തു ഒരാൾ നിന്ന് കുളിക്കുന്നു , മുങ്ങി നിവർന്നു നിൽക്കുന്നു