ഞാൻ എല്ലാവരെയും നോക്കി ചിരിച്ചു. പക്ഷെ അവരുടെ നോട്ടമെല്ലാം എന്റെ കൈയിലായിരുന്നു — എന്റെ കൈയിൽ വാളിന്റെ അവശിഷ്ടമായി വാളിന്റെ പിടി മാത്രമാണ് ഉണ്ടായിരുന്നത്. വാൾ തകർന്ന് തരിപ്പണമായി അങ്ങിങ്ങായി ചിതറി കിടന്നു.
ഒരു നിമിഷം നേരത്തെ നിശബ്ദത്തിന് ശേഷം എല്ലാവരും ഒരുമിച്ച് സംസാരിക്കാന് തുടങ്ങി. പക്ഷേ വാണിയും രാധിക ചേച്ചിയും മാത്രം ഒന്നും മിണ്ടാതെ കൗതുകത്തോടെ എന്റെ കൈയിൽ നോക്കി നിന്നു.
“മതി നിര്ത്തു……” പെട്ടന്ന് രാധിക ചേച്ചിയുടെ ഒച്ച ഉയർന്ന് കേട്ടു. ഉടനെ എല്ലാവരും നിശബ്ദരായി.
അച്ഛൻ നടന്ന് വന്ന് എന്റെ മുന്നില് നിന്നു. “സാധാരണയായി ഒരു രണവാൾ സൃഷ്ടിക്കാന്, അതും നീ പറഞ്ഞത് പോലെ നിലവാരം കുറഞ്ഞ രണവാൾ സൃഷ്ടിക്കാന്, ഞങ്ങൾക്ക് എത്ര സമയവും പ്രയത്നവും വേണ്ടിവരുമെന്ന് അറിയാമോ?” അച്ഛൻ ഒരു നടുക്കത്തോടെ ചോദിച്ചു. “അതുകഴിഞ്ഞ് ഞങ്ങൾക്ക് നഷ്ടപ്പെട്ട ശക്തിയെ വീണ്ടെടുക്കാന് എത്ര സമയം വേണ്ടിവരുമെന്ന് നിനക്കറിയാമോ?”
“അറിയില്ല!” ഞാൻ പറഞ്ഞു.
“അതുപോട്ടെ, നമ്മളിപ്പോൾ വിലപ്പെട്ട സമയമാണ് കളയുന്നത്. നിന്റെ ശക്തി അധികം നഷ്ടപ്പെടുത്താതെ, നിനക്ക് ഇതുപോലെ എത്ര രണവാൾ സൃഷ്ടിക്കാന് കഴിയും?” അച്ഛൻ ആകാംഷയോടെ ചോദിച്ചു.
“അറിയില്ല. പിന്നെ അച്ഛൻ പറഞ്ഞത് പോലെ വെറുതെ സംസാരിച്ച് സമയം കളയാന് നമുക്ക് കഴിയില്ല. അതുകൊണ്ട് ഒരു മാസത്തേക്ക് എന്നോട് ആരും ചോദ്യം ചോന്തിക്കാതിരുന്നാൽ —”
“റോബി…..” രാധിക ചേച്ചി ഉറക്കെ വിളിച്ചു.
“ശരി, ശരി……. കുറച്ച് നേരത്തേക്ക് ആരും എന്നോട് സംസാരിക്കരുത്.” ഞാൻ രാധിക ചേച്ചിയേ നോക്കി പറഞ്ഞു. ചേച്ചിയുടെ മുഖത്ത് ഒരു കുസൃതി ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു.
‘ഒരേ നേരത്ത് എത്ര വാക്കുകള് എനിക്ക് സൃഷ്ടിക്കാന് കഴിയും? ’ ഞാൻ സൃഷ്ടിച്ച വാളിനോട് എന്റെ മനസ്സ് കൊണ്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചു.
‘നിങ്ങളുടെ ശക്തിക്ക് അനുസൃതമായി എത്ര വേണമെങ്കിലും ഒരേ സമയത്ത് നിങ്ങള്ക്ക് സൃഷ്ടിക്കാന് കഴിയും.’ രണവാൾ മറുപടി നല്കി.
“എല്ലാവരും അവരവരുടെ രണവാൾ ഇവിടെ ശേഖരിച്ച് വെച്ചാല് എനിക്ക് എളുപ്പമാകും.” ഞാൻ പറഞ്ഞു. ഉടനെ എല്ലാവരും അതനുസരിച്ചു.
മൊത്തം പതിനാറ് രണവാളുകളുടെ ശേഖരണം ഞാൻ കണ്ടു. അതിൽ പതിനഞ്ച് പൂര്ണ്ണമായ രണവാളുകളും, പിന്നെ ഒരെണ്ണം, അഡോണിയുടെ ചില്ല് പോലെ നുറുങ്ങി കിടന്ന രണവാൾ കഷ്ണങ്ങളും ആയിരുന്നു. ഉടനെ ഞാൻ കണ്ണടച്ച് എന്റെ അകക്കണ്ണ് കൊണ്ട് അതിനെ നോക്കി ക്രിയ ആരംഭിച്ചു. ആ വാളുകൾ ഉരുകി എന്റെ മോതിരം വഴി അതിന്റെ ലോകത്ത് എത്തിപ്പെട്ടു.
എന്റെ മനസില് ഞാൻ മുപ്പത് വാളിന്റെ രൂപം സൃഷ്ടിച്ചു. എന്നിട്ട് അതിന് ആവശ്യമായ ദ്രാവകം ഞാൻ എന്റെ മോതിരം മുഖേനെ ശേഖരിച്ചതും അത് എന്റെ മുന്നില് പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു. ഞാൻ ഉടനെ കണ്ണ് തുറന്നു നോക്കി. മറ്റുള്ളവരുടെ അല്ഭുത പ്രകടനങ്ങളിൽ ശ്രദ്ധ ചെലുത്താതെ ഞാൻ അടുത്ത ക്രിയ തുടങ്ങി.
അപ്പോഴാണ് അതിന്റെ ബുദ്ധിമുട്ട് ഞാൻ മനസ്സിലാക്കിയത്. ഒരുമിച്ച് മുപ്പത് വാൾ സൃഷ്ടിക്കാന് തുടങ്ങിയപ്പോൾ അതിവേഗത്തില് എന്റെ ശക്തി ക്ഷയിച്ച് തുടങ്ങി. പക്ഷേ ഞാൻ പിന്മാറാൻ തയ്യാറായില്ല. ആ ക്രിയ ഞാൻ തുടർന്നു. ആ ദ്രാവകം പതിയെ, മന്ദഗതിയിൽ, മുപ്പത് വാളുകളായി രൂപാന്തരപ്പെടാൻ തുടങ്ങി.
അടിപൊളി ഓരോ ഭാഗവും ത്രില്ലിംഗ് ആയിട്ട് പോകുന്നു
.,
Super ??
ചുമ്മാ ഒരു രസത്തിന് വായിച്ചു നോക്കിയത് ആണ് ഒറ്റയിരുപ്പിന് മൂന്നു ഭാഗവും വായിച്ചു ❤❤❤
???
nannayittund…intresting….nalla ezuth….waiting nxt part.
നല്ല ഭാവന.വ്യത്യസ്തമായ കഥതന്തു. ഓരോ രംഗവും കണ്മുമ്പിൽ കാണുന്നപോലെ.ഈ ഭാഗങ്ങൾ അപ്പുറത്തു വായിച്ചു.
ഇഷ്ട്ടം ♥️♥️?
മികച്ച കഥ തന്നെ. നല്ല ഭാവനകൾ. അപ്പുറത്ത് നിന്നും നേരത്തെ വായിച്ചു. ബാക്കിയും.. തുടർച്ചകൾക്കായി കാത്തിരിക്കുന്നു..??
♥♥♥
Waiting for next part
❤️
First അപുറത്ത് വായിച്ച്താണു നല്ല interesting ആയി തന്നെ മുമ്പോട്ടു പോക്കുന്നു