ചെകുത്താന്‍ വനം 3. റോബിയും ദ്രാവക മൂര്‍ത്തിയും [Cyril] 2163

“പിന്നേ, വാണി…. രാത്രി —”

വാണി വേഗം എന്റെ നേര്‍ക്ക് തിരിഞ്ഞ് മാവ് കുഴച്ച് കൊണ്ടിരുന്ന അതേ കൈ കൊണ്ട് എന്റെ വായ് പൊത്തി പിടിച്ചു. എന്റെ മുഖത്തും വായിലും എല്ലാം അവളുടെ കൈയില്‍ ഉണ്ടായിരുന്ന മാവ് പറ്റിപ്പിടിച്ചു. പെട്ടന്ന് വാണി അവളുടെ കൈ എടുത്ത് മാറ്റി. എന്റെ വായിൽ പോയ മാവ് ഞാൻ വാഷ് ബേസിനിൽ തുപ്പി. വാണി പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. കൂടെ ഞാനും ചിരിച്ചു.

“വാണി —”

“വേണ്ട, ഒന്നും പറയേണ്ട.” വാണി പറഞ്ഞു. “കഴിഞ്ഞ രാത്രി നടന്നത് ഒരു തെറ്റോ അപത്തമോ അല്ല. നമ്മുടെ സ്നേഹത്തിന്റെ ഒരു ഭാഗമാണ് അതും. പിന്നെ നാല്‍പത് വയസ്സ് കഴിഞ്ഞാൽ മാത്രമേ ഒരു ദാർശനിക്ക് ഗർഭം ധരിക്കാനുള്ള ഭാഗ്യം ഉണ്ടാകുകയുള്ളൂ.” വാണി നാണത്തോടെ പറഞ്ഞു.

സംശയം നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ ഞാൻ വാണിയേ നോക്കി. എനിക്ക് അതൊരു പുതിയ അറിവായിരുന്നു.

ഞങ്ങൾ ഒരുമിച്ച് വേഗം ഭക്ഷണം തയ്യാറാക്കി കഴിക്കാൻ ഇരുന്നു. കഴിച്ച് കഴിഞ്ഞിട്ട് എല്ലാം ഒതുക്കിയ ശേഷം ഞാൻ എന്റെ റൂമിലേക്ക് നടന്നു. എന്റെ റൂമിൽ വന്നതും എന്റെ മൊബൈൽ എടുത്ത് ഞാൻ അരവിന്ദ് നെ വിളിച്ച ജോലിയുടെ കാര്യത്തിൽ ചില നിർദ്ദേശങ്ങൾ നല്‍കി. അതുപോലെ പാലക്കുന്ന് ഗ്രാമത്തിലും സെക്ഷന്‍ ഫോറസ്റ്റ് ഓഫീസരേ വിളിച്ച് കുറെ നിർദ്ദേശങ്ങൾ നല്‍കിയ ശേഷം അഡോണിയുടെ വീട്ടില്‍ പോകാൻ ഞങ്ങൾ തയാറായി.

അഡോണിയുടെ കേന്ദ്രത്തിൽ പോകുന്ന വഴിക്ക് വാണിയോട് ഞാൻ ഭാനുവിൻറ്റെ കാര്യം പറഞ്ഞു.

“അപ്പോ ഭാനു ഏതാണെന്ന് നിങ്ങൾ എല്ലാവർക്കും അറിയാമായിരുന്നു. പക്ഷേ അക്കാര്യം എന്നോട് പറയണമെന്ന് നിങ്ങളാര്‍ക്കും തോന്നിയില്ല.” ഞാൻ പറഞ്ഞു.

“ഇങ്ങനെ സംഭവിക്കുമെന്ന് ആര്‍ക്കും അറിയില്ലായിരുന്നു. അതുകൂടാതെ, മാലാഖ ദാർശനിയേ കൊന്നാൽ ഒരു നിമിഷത്തേക്ക് അവിടെയുള്ള എല്ലാ ശക്തികളും അസാധുവാകുമെന്ന് ഞങ്ങൾക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു.” വാണി വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു. “ഒരുപക്ഷേ അച്ഛന്നും തിരുമേനിക്കും അത് അറിയാമായിരിക്കും.”