അപരാജിതൻ -38 5255

“പോണം പപ്പാ ,,പോയെ മതിയാകൂ പപ്പാ ,,,ഇല്ലെങ്കിൽ എന്റെ ഓർമ്മകൾ ഇനി കിട്ടുമോ എന്ന് പോലും ”

അവൻ മുഴുമിപ്പിക്കും മുൻപ് തന്നെ

“മനു ,,നീ റെഡിയാക് ,,, എന്തായാലും കാറിൽ പോണ്ട ,,ട്രെയിനിൽ പോയാൽ മതി ”

“ദാസേട്ടാ ,,,” ഭയത്തോടെ വസുന്ധര വിളിച്ചു

“വസു ,,അവൻ പോട്ടെ ,,,പോകണം ,,ഒന്നുമില്ലാതെ ഇങ്ങനെയൊക്കെ സംഭവിക്കുമോ ,, അവൻ പോകണം ,,നമ്മളായി തടയാൻ പാടില്ല ”

മനു വേഗം ദേവദാസിനെ കെട്ടിപിടിച്ചു

“ചെല്ലു മോനെ ,,,സമയം കളയണ്ട ,,ഇപ്പോ തന്നെ ഇറങ്ങാം ”

സന്തോഷത്തോടെ മനു വേഗം തന്റെ റൂമിലേക്ക് പോയി.

@@@@@

ആറു മണിയോടെ ദേവദാസ് മനുവിനെ റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ കൊണ്ടാക്കി ടിക്കറ്റ് എടുത്തു , ആറ് കാൽ മണിക്കുള്ള ട്രെയിനിൽ അവനെ യാത്രയാക്കി.

വൈകുന്നേരം അഞ്ചു മണിയോടെ മനു എവിടെയാണോ എത്തേണ്ടിയിരുന്നത് അവിടത്തെ റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ എത്തി.അവന്റെ മനസ്സും ആത്മാവും അത്ഭുതത്താലും ആകാംഷയാലും തുടിമുഴക്കുന്ന പ്രതീതിയിലായിരുന്നു.അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങിയ മനു ഓരോ ഓട്ടോ പിടിച്ചു താമസിക്കാനുള്ള ഒരു ഹോട്ടലിലെത്തി. അവിടെ ചെക്ക് ഇൻ ചെയ്തു വസ്ത്രം മാറി കുളിച്ചു പുതു വസ്ത്രം ധരിച്ചു.

വീട്ടിലേക്കും അതുപോലെ അനുപമയേയും ഫോൺ വിളിച്ചു.

അവൻ ഹോട്ടലിൽ നിന്നും വേഗം നടന്നു.

ശിരസുയർത്തി നിൽക്കുന്ന ആ ഗോപുരത്തെ നോക്കി പ്രണമിച്ചു.

“മനതുവാനമാകിയാടുമിടം”

അവന്റെ നഷ്ടമായ ഓർമ്മകളെ തിരികെ നേടിതരുന്നയിടം

തില്ലൈ നടരാജൻ ആട്ടമാടുന്നയിടം

ചിദംബരം

 വാനമാകുന്ന  ആകാശമെന്ന (അംബരം) അഞ്ചാം ഭൂതം

മനം എന്ന  ചിത്തത്തോട് ചേർന്ന്  ആട്ടമാടുന്നയിടം

ആകാശഭൂതലിംഗപ്രതിഷ്ഠ ചെയ്തയിടം

@@@@@@