അപരാജിതൻ -38 5251

“അവൻ മനതുവാനമാകിയാടുമിടത്തു  നിന്ന് ആ അറിവിനെ കണ്ടു

കാണാതെയെവിടെ പോകാൻ,

അവനറിയില്ല ആ അറിവും അവനും ഒന്ന് തന്നെയെന്ന്,,

അത് അറിയുന്ന നേരത്തോളം

അവ൯ വെറുമൊരു പാവൈ

ആട്ടമാടും പാവ

ആ പാവയുടെ ചരട് ,,,,”

ചുടല അവിടെയിരുന്നു കൊണ്ട് ചിദംബരം  നില കൊള്ളുന്ന ദിശയിലേക്ക് നോക്കി.

ചിദംബര ക്ഷേത്ര ഗോപുരം അല്പം ദൃശ്യമായിരുന്നു.

 

“ഹ ഹ ഹ ,,,,,, എല്ലാം ഉന്നോടെ കൈയ്യിലെ താനേ ,,,പെരിയ അറിവേ “” ചുടലയുറക്കെ അട്ടഹസിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു .

 

ഇന്ത ഉലകത്തിലെ എല്ലാമേ  അറിവാലെ ഒളിർക്കിൻട്രാർകൾ .

അന്ത അറിവും ആന്മാവും വടിവിൽ ഒൻട്രു താൻ ,,

അതിനാലെ,,,,

അറിവവരും അറിവും നിജമാകെ ഒൻട്രെ താൻ

അന്തയറിവിനൈയറിവോനവനവനന്തയറിവ് താൻ

അത് താൻ പെരിയ അറിവ് .

 

(ഈ പ്രപഞ്ചത്തിലെ സകലതും അറിവിനാൽ പ്രകാശ മയമാകുന്നു.

അറിവും ആത്മാവും സ്വരൂപത്തിൽ ഒന്ന് തന്നെ

അതുപോലെ അറിയുന്നവനും അറിവും ഒന്ന് തന്നെ

ആ അറിവിനെ ആരാണോ അറിയുന്നവൻ അവൻ ആ അറിവ് തന്നെയാണ്

അതാണ് വലിയ അറിവും)

 

ചുടല ഇരിക്കുന്നതിന് മുൻപിൽ കിടക്കുന്ന ഉണങ്ങിയ മരത്തടിയിലേക്ക് ദൃഷ്ടി പതിപ്പിച്ചു ഉരുവിടാൻ ആരംഭിച്ചു.

 

മൂന്നോൻ അഗ്നി

മുക്കണ്ണിൽ അഗ്നി

അറിവാകുവോം അഗ്നി

ആത്മാവാകുവോ൦  അഗ്നി

എല്ലാമേ അഗ്നി

അന്ത അഗ്നി  നീ താൻ “

ചുടല ഉറക്കെ ശിരസിളക്കി മുടിയാട്ടി ചിരിച്ചു.

ആ ചിരി ആ തില്ലൈവനമാകെ പ്രതിധ്വനിച്ചു.

“അഗ്നി,,,അന്ത അഗ്നിയും നീ താൻ ,,,,”

 

ചുടലയുടെ ദൃഷ്ടി പതിച്ച മരത്തടിയിൽ നിന്നും പുകയുയരാൻ തുടങ്ങി.

പുകഞ്ഞു പുകഞ്ഞു ആ മരത്തടിയിൽ തീ പടർന്നു,

ചുടല മന്ദഹാസത്തോടെ ആ അഗ്നിയെ നോക്കി.

ആ തീയ്ക്കരികിലായി തീ കാഞ്ഞു  കണ്ണുകളടച്ചു കിടന്നു

@@@@@