അപരാജിതൻ -38 5255

“ഇല്ല ,,,ഉറക്കം വരുന്നേയില്ലായിരുന്നു ഞാൻ നോക്കികൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു, എന്നെകൊണ്ടു കഴിയണില്ല അനു,,,എനിക്കതു കണ്ടു പിടിക്കാൻ കഴിയണില്ല ”

മനു വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു

“ഒരുപാട് ഞാൻ പരിശ്രമിച്ചു പക്ഷെ എനിക്ക് മനസ്സിലാകണില്ല,,എനിക്ക് ആ ഓർമ്മകളൊക്കെ ഒരിക്കലും കിട്ടില്ലാന്നാ തോന്നണേ ” വിഷമത്തോടെ അവൻ പറഞ്ഞു.

“വിഷമിക്കല്ലേ ,,മനുവേട്ടാ , ഞാനില്ലേ ”

അവൾ പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ അവന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെ ആഴങ്ങളിൽ തന്നെ പതിച്ചു

“ഞാനില്ലേ ,,,,”

“എന്താ ,,എന്താ അനു പറഞ്ഞു വരണേ? ”

“എനിക്ക് മനസിലായി മനുവേട്ടാ ,,,മനുവേട്ടന് ഓർമ്മ തിരികെ കിട്ടാൻ നിൽക്കേണ്ടുന്നയിടം”

“എങ്ങനെ ?” അമ്പരപ്പോടെ അവൻ ചോദിച്ചു

“മഹാദേവൻ ന്റെ മനസ്സിൽ കാണിച്ചു തന്നു , അത്കണ്ടു കൊണ്ടാ ഞാനിപ്പോ  എഴുന്നേറ്റത് ”

മനു അത് കേട്ടപ്പോൾ സ്തബ്ധനായി

“എന്താ ,,എന്താ അനൂ ,,എവിടെയാ ആ സ്ഥലം”

“മനുവേട്ടാ ,,,ഞാൻ പറയാം ,,പക്ഷെ ഇന്ന് തന്നെ മനുവേട്ടൻ അവിടെ ചെല്ലണം ”

അവനൊന്നു ആലോചിച്ചു

പപ്പയും മമ്മയും സമ്മതിക്കുമോ എന്നറിയില്ല

“ഉറപ്പായും പോകും ,,” അവൻ ദൃഢനിശ്ചയത്തോടെ പറഞ്ഞു

“പറ അനൂ ,,,എവിടെയാ ,,എവിടെയാ മനതുവാനമാകിയാടുമിടം ”

ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അവൾ അവന്റെ കാതിലോതി .

ആശ്ചര്യത്തോടെ മനു താൻ നിൽക്കേണ്ടുന്നയിടം എവിടെയെന്ന് മനസ്സിലാക്കി.

 

വാതിൽ മുട്ട് കേട്ടാണ് ദേവദാസ് വന്നു വാതിൽ തുറന്നത്.

മുന്നിൽ മനു നിൽക്കുന്നു

“എന്താ മോനെ ” പുറകെ വന്ന വസുന്ധര അവനോടു തിരക്കി

“പപ്പാ ,,മമ്മ ,,,എന്റെ ഓർമ്മ തിരികെ നേടാൻ എനിക്കൊരിടം വരെ പോകണം , ഇന്ന് തന്നെ പോകണം ”

അവൻ പറയുന്നത് കേട്ട് ഒരു പകപ്പോടെ ഇരുവരും പരസ്പരം നോക്കി.

“ഒറ്റയ്ക്ക് ഒരിടത്തും പോകണ്ട , അതുപോലെ കാറിലും ”

ദേവദാസ് തീരുമാനം പറഞ്ഞു

“പപ്പാ ,,, എങ്ങനെയെങ്കിലും ഇന്നെനിക്ക് അവിടെയെത്തണം , ട്രെയിനിലോ പ്ലെയിനിലോ എങ്ങനെ ആയാലും  എനിക്കവിടെ എത്തിയെ മതിയാകൂ  ”

“എവിടെയാ നിനക്ക് പോകേണ്ടത് ?”

ദേവദാസ് ചോദിച്ചു

അവൻ തനിക്ക് പോകേണ്ടുന്നയിടം ഇരുവരെയും അറിയിച്ചു.

അല്പം നേരം ആലോചിച്ചിട്ട് ദേവദാസ് അവനെയൊന്നു നോക്കി