അപരാജിതൻ -38 5250

അവിടെ നിന്നും കുറച്ചു ദൂരം കൂടെ നടന്നു

കുന്നിൽ നിന്നും ഇറങ്ങുന്നവരും കയറുന്നവരുമായ സന്ദർശകരെ അവൻ കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു,

അന്ന് പോയ അരുവിയുടെ സമീപത്തേക്ക് അവൻ നടന്നു

അരുവിയിൽ മുഖവും പാദങ്ങളും നനച്ചു സമീപമുള്ള കുഞ്ഞു ശിവകോവിൽ മണ്ഡപത്തിനു സമീപത്തേക്ക് നടന്നു.

മണ്ഡപത്തിനുള്ളിൽ ശിവലിംഗപ്രതിഷ്ടയെ വണങ്ങി.

“വീണ്ടും വന്നല്ലേ ”

ആ ചോദ്യം കേട്ട് അവൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി.

അന്ന് താൻ നൂറു രൂപ കൊടുത്തതും , തന്റെ നെറ്റിയിൽ ശിവ അഭിഷേക ഭസ്മം തൊട്ടു തന്നെ വൃദ്ധ.

അവൻ തലയാട്ടി

“ഞാനന്ന് പറഞ്ഞതല്ലേ നല്ലതേ വരൂ ,,,,,ഒരാപത്തും വരാതെ ശങ്കരൻ കാത്തുകൊള്ളുമെന്ന് ”

അവനതു കേട്ട് പുഞ്ചിരിച്ചു

അവരവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി

“അന്നു കുഞ്ഞിന്റെ ശിരസ്സിനു മുകളിൽ ഒരു മരണത്തിന്റെ കാർമേഘ പടലം ഞാൻ കണ്ടിരുന്നു , പക്ഷെ ഇവിടെ വന്നു പോയത് കൊണ്ട് എന്റെ മനസ് പറഞ്ഞു ഒരു ദോഷവും വരാതെ ശങ്കരൻ കാക്കുമെന്നു , അതാ ഞാൻ പറഞ്ഞത് ”

അവൻ കൈകൾ കൂപ്പി

പോക്കറ്റിൽ നിന്നും അഞ്ഞൂറ് രൂപ എടുത്ത് അവർക്ക് നേരെ നീട്ടി

“ഒരു നാണയം മതി കുഞ്ഞേ ,,ഇത്രയും കിട്ടി നേടാനായി എനിക്കൊന്നുമില്ല ”

അവൻ അത് കേട്ട് ആ പണം പോക്കറ്റിൽ തിരുകി

ഒരു അഞ്ചു രൂപ നാണയം അവർക്കു നീട്ടി അവരതു സന്തോഷത്തോടെ വാങ്ങുകയും ഭഗവാനെ ചാർത്തിയ ഭസ്മം  അവന്റെ നെറ്റിയിൽ തൊടുവിക്കുകയും ചെയ്തു

“മരണത്തെ ജയിച്ചു വന്നവനാ ,,,ഇനിയൊരു പെടുമരണം ഒരിക്കലുമുണ്ടാകില്ല , ചുറ്റി വരിഞ്ഞു കിടന്ന മരണമെന്ന കാളസർപ്പത്തെ ശങ്കരൻ തന്നെ ഒഴിവാക്കിവിട്ടിട്ടുണ്ട് ,,നല്ലതേ മോന് വരൂ ,,, ” അവർ അവന്റെ കവിളിൽ മെല്ലെ തലോടി തന്റെ ഭാണ്ഡവും കൊണ്ട് അവിടെ നിന്നും നടന്നു നീങ്ങി.

“എല്ലാം അത്ഭുത൦ തന്നെ ” അവൻ സ്വയം പറഞ്ഞു

അവിടെ നിന്നും ഒരു തവണ കൂടെ തൊഴുതു നമസ്കരിച്ചു

മുന്നോട്ടുള്ള നടപ്പ് അവസാനിപ്പിച്ച് തിരികെ ഹോട്ടലിലേക്ക് തന്നെ നടന്നു.

@@@@