അപരാജിതൻ -38 5288

ആ ആകാശം. കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ അവന്റെ മനസിലെ സകലമാന ഭയങ്ങളും അവനിൽ നിന്നും പൂർണ്ണമായും വിട്ടൊഴിഞ്ഞു.

മനസ്സിൽ അത്യപൂർവമെന്ന പോലെ ശാന്തി നിറയുന്നു.

“നമഃശിവായ…നമഃശിവായ ,,നമശ്ശിവായ ”

അവന്റെ നാവ് അവനറിയാതെ തന്നെ ജപിച്ചു തുടങ്ങി.

അന്നേരം മുറിയാകെ മൃതദേഹം കത്തുന്ന ഗന്ധം നിറഞ്ഞു.

 

“ഇങ്കെ പാരെടാ ,,,,,” ഗർജ്ജിക്കുന്ന പോൽ ശബ്ദം കെട്ടവൻ കിടപ്പിൽ ഇടത്തേക്ക് മുഖം തിരിച്ചു.

മുറിയുടെ കോണിൽ ജടാധാരിയായി നീണ്ട താടിയും ദേഹമാസകലം ഭസ്മവും പൂശി മുഷിഞ്ഞ ഒറ്റമുണ്ട് വേഷം  ധരിച്ച രൂപം ,

കൈയിലൊരു ഭാണ്ഡക്കെട്ടും.

ആ രൂപം കണ്ടപ്പോൾ എവിടെയോ ഇങ്ങനെയൊരു നേരിട്ട് കണ്ടതായി അവനു ഓർമ്മ വന്നു.

പക്ഷെ ഇതേ രൂപം തന്നെയാണ് അനുപമ അവനു പറഞ്ഞു കൊടുത്ത ആദിയുടെ കഥയിലെ ചുടല എന്ന് പെട്ടെന്ന് അവന്റെ മനസ്സിലേക്ക് തെളിഞ്ഞു

“ചു,,,ചു,,,ചുടല ,,,,” അവന്റെ നാവ് മന്ത്രിച്ചു.

അത് കേട്ട് അയാൾ അവനെ തന്നെ നോക്കി.

“ഹ ,,,,ആഹ്,,,,ഹ ഹ ഹ ഹ,,,,,, ,” എന്ന് ഉറക്കെ ഉറക്കെ അട്ടഹസിച്ചു.

ജടയിളക്കി ഉറക്കെയുറക്കെ അട്ടഹസിച്ചു.

“സുടല ,,

അന്ത പേരെ ന്യാപകം ഇരുക്കട്ടും,,

സുടല,,,,,സുടുകാട്ട് സണ്ടാളൻ “

 

നിന്നിടത്തു നിന്നും ചുടല അപ്രത്യക്ഷമായി.

അവനത് കണ്ടു പകച്ചുപോയി

ഉടനടി ഉറക്കെയുള്ള അട്ടഹാസത്തോടെ അവൻ കിടക്കുന്നതിന്റെ കട്ടിലിനു കാൽ ഭാഗത്തു ചുടലയുടെ രുപം തെളിഞ്ഞു വന്നു.

അവിടെ നിന്നും മറഞ്ഞു.

വീണ്ടും അട്ടഹാസത്തോടെ കട്ടിലിനു വലതു വശത്തു തെളിഞ്ഞു മറഞ്ഞു.

പിന്നെ തലയുടെ മുകൾ ഭാഗത്തായി.

അവൻ ശിരസുയർത്തി നോക്കി.

അവനാകെ ഭയമായി.

അവന്റെ നാവു ഭയം കൊണ്ട് നമ ശിവായ ജപിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.

അതെ സമയം ചുടല ആ കട്ടിലിനു ചുറ്റും അട്ടഹാസത്തോടെ തെളിഞ്ഞും മറഞ്ഞും തെളിഞ്ഞും മറഞ്ഞും കൊണ്ടേയിരുന്നു .

അവനാകെ ഭയന്ന് വിറക്കാൻ തുടങ്ങി.

അവന്റെ കാത് തുളഞ്ഞു പോകുന്ന പോലെ ശബ്ദത്തിന്റെ ആവൃത്തികൂടികൊണ്ടിരുന്നു

അവൻ പേടിച്ചു ഇരു കൈകളും കൊണ്ട് കാത് പൊത്തി.

നമശിവായ എന്ന് നിർത്താതെ ജപിച്ചു.

ചുടല കട്ടിലിനു ചുറ്റും അട്ടഹാസത്തോടെ മറഞ്ഞും തെളിഞ്ഞും വട്ടം കറങ്ങുകയാണ്.