അപരാജിതൻ -38 5288

തില്ലൈ നടരാജനെയും അർദ്ധാംഗിനിയായ ശിവകാമേശിയെയും പ്രതിഷ്ഠ ചെയ്ത ചിത്സഭക്കുള്ളിൽ മനു തീവ്രമായ ഭക്തിയോടെ പ്രവേശിച്ചു.

സമയം ഏഴുമണി

ഇരണ്ടാം കാല പൂജയുടെ ആരംഭം.

അവിടെയുള്ള സ്ഫടികലിംഗ പൂജയും ആരതിയും ഒപ്പം ചിദംബര രഹസ്യ പൂജയും

മനു മനസ്സിൽ പഞ്ചാക്ഷരിയുരുവിട്ട് കൊണ്ട് നിറയുന്ന മിഴികളോടെ അവിടെ നിന്ന് നടരാജനെ മനസ്സ് നിറഞ്ഞു തൊഴുതു

ആരതി നേരം വലതു വശത്തെ തിരശീല മാറ്റിയപ്പോൾ അഞ്ചു സ്വർണ്ണ നൂലുകളിൽ അഞ്ചു സ്വർണ്ണ കൂവളയിലകൾ തൂങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

അതിനു പിന്നിൽ ശൂന്യവും

ശൂന്യമായ അഞ്ചാം ഭൂതമായ ആകാശം.

മനു കൈകൾ കൂപ്പി കണ്ണിമ പോലും ചിമ്മാതെ ആരതി പൂജ ചെയ്യുന്ന ചിദംബര രഹസ്യത്തെ ,

ആകാശം എന്ന അതിരുകൾ ഇല്ലാത്തതും അനന്തമായതുമായ അറിവെന്ന മഹാജ്ഞാനത്തെ ഉടലും  ഉണർവ്വും ഏകാഗ്രമാക്കി ലയിപ്പിച്ചു ദർശിച്ചു.

മണിനാദവും പഞ്ചാക്ഷരി ജപവും കൊണ്ട് മുഖരിതമായ ചിത്സഭയിൽ അവൻ പൂർണ്ണമായും അറിവിൽ മുഴുകി.

അവന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി.

തത്ക്ഷണം

തറയിൽ നിന്നും കാൽപാദങ്ങളിലേക്ക് ഒരു വിദ്യതരംഗം സഞ്ചരിക്കുന്ന ഒരു പ്രതീതി അനുഭവപ്പെട്ടു.

കാലുകൾ വിറച്ചു തുടങ്ങി.

ദേഹമാകെ താപം വർദ്ധിക്കുന്ന പോലെ.

അവന്റെ ശ്വാസഗതിയേറി വന്നു. ദേഹത്ത് വല്ലാത്തൊരു തരിപ്പും അടിവയറ്റിൽ ഒരു ആളലും അവനനുഭവപ്പെട്ടു.

അവൻ അവയൊന്നും വകവെയ്ക്കാതെ ചിദംബരരഹസ്യത്തെ തന്നെ ശ്രദ്ധയോടെ നോക്കിനിന്നു.

കണ്ണിലാകെ ഇരുട്ട് കയറുന്ന പോലെ.

ഒപ്പം ശിരസിൽ ആരോ തലോടുന്ന പോലെ.

അവന്റെ നാവ് നമഃശിവായ എന്ന് ജപിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു.

ചിദംബരരഹസ്യഭാഗത്ത് അവനെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തി കൊണ്ട് തീക്ഷ്ണമായ പ്രകാശവലയം തെളിഞ്ഞു വന്നു.

അതിവേഗം ചുരുളുകൾ ആയി അതിവേഗം ചുറ്റി തിരിയുന്ന വലയങ്ങൾ

ആ മഹാപ്രകാശത്തിന്റെ ശക്തിയിലേക്ക് നോക്കാൻ പോലും സാധിക്കുന്നില്ല