പടിപ്പുര വാതിലും കടന്ന് അവർ മൺപാതയിലേക്ക് ഇറങ്ങി…. ഇന്ദു വഴിയുടെ അപ്പുറവും അമൽ ഇപ്പുറവുമായാണ് നടക്കുന്നത്…. അവൾ മുഖം ഒന്ന് ഉയർത്തി നോക്കുന്നത് പോലുമില്ല…. ധാവണിയുടെ അറ്റം വിരലിൽ ചുറ്റുകയും അഴിക്കുകയും ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു…. അവളുടെ മുഖം കണ്ടപ്പോൾ നല്ല ടെൻഷൻ ഉള്ളത് പോലെ അവന് തോന്നി…..
” തനിക്ക് എന്താടോ ഇത്രയും ടെൻഷൻ…. ഞാൻ കൂടെ വരുന്നത് കൊണ്ടാണോ.???.. ഞാൻ തന്നെ പിടിച്ചു തിന്നാൻ പോണില്ലടോ…. ”
ഒരു ചിരിയോടെ അവൻ പറഞ്ഞു…. പക്ഷെ അപ്പോളും അവൾക്ക് വലിയ ഭാവമാറ്റം ഒന്നും ഉണ്ടായില്ല…..
” ശരി…. എന്നാൽ താൻ പൊയ്ക്കോ…. ഞാൻ വരുന്നില്ല…. ”
അവൻ നടത്തം നിർത്തി തിരിച്ചു പോകാൻ ഒരുങ്ങി….
” അതേ…. എങ്ങോട്ട് പോവാ??… അമ്പലത്തിൽ വരണില്ലേ??… ”
ഇന്ദുവിന്റെ ആശങ്ക നിറഞ്ഞ ചോദ്യം കേട്ട് അവൻ തിരിഞ്ഞു നിന്നു….
” ഞാൻ പിന്നീട് ഒരിക്കിൽ പൊയ്ക്കോളാം…. ഇന്ദു പോയിട്ട് വാ… ”
” അപ്പൊ എന്റെ കൂടെ അമ്പലത്തിൽ വരാന്ന് പറഞ്ഞിട്ട്???…. ”
അവളുടെ ചോദ്യത്തിൽ കൂടെ വരുന്നില്ല എന്നു പറഞ്ഞതിന്റെ പിണക്കം ഉള്ളതായി അവന് തോന്നി….
” അല്ല… ഞാൻ കൂടെ വരുമ്പോൾ തനിക്ക് എന്തോ ബുദ്ധിമുട്ടുള്ളത് പോലെ എനിക്ക് തോന്നുന്നു…. അതുകൊണ്ട് താൻ പോയിട്ട് വാ… ഞാൻ ആ വയലും വാഴത്തോപ്പും ഒക്കെ ഒന്ന് കാണാൻ പോവാം…. അമ്പലത്തിൽ പിന്നെ എപ്പോളെങ്കിലും പൊയ്ക്കോളാം…. ”
” എനിക്ക് ബുദ്ധിമുട്ട് ഒന്നുമില്ല…. അമ്പലത്തിൽ പോകാൻ ഇറങ്ങിയിട്ട് തിരികെ പോണത് ശരിയല്ല…. അവിടൊക്കെ പിന്നെ പോകാം… സമയമുണ്ടല്ലോ…. ”
അവൾ അവന്റെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു…. അവൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു…. പിന്നീടുള്ള നടത്തം ഒരുമിച്ചായിരുന്നു…. പക്ഷെ ഇടയ്ക്ക് ഇടയ്ക്കുള്ള പാളിയ നോട്ടങ്ങളിൽ കണ്ണുകൾ തമ്മിൽ കോർത്തതല്ലാതെ രണ്ടു പേരും തമ്മിൽ ഒന്നും സംസാരിച്ചിരുന്നില്ല….. നേർത്ത ഒരു മതിൽ അവർക്കിടയിൽ രൂപപ്പെട്ടത് പോലെ….
“താൻ കുറേ നേരമായി അതേ ഇതേ എന്നൊക്കെയാണല്ലോ എന്നെ വിളിക്കുന്നത്…. ഇപ്പോളും എന്നെ എന്താ വിളിക്കേണ്ടതെന്ന് ഒരു ഉറപ്പില്ലല്ലേ….”
ചുറ്റുമുണ്ടായിരുന്ന മൗനത്തെ ഭേദിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ ചോദിച്ചു… അവൾ മറുപടി ഒന്നും പറയാതെ താഴേക്ക് നോക്കി നടന്നു…. പക്ഷെ അവളുടെ മുഖത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞത് അവൻ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു…. പതിയെ അത് അവനില്ക്കും പടർന്നു….
ക്ഷേത്രത്തിന്റെ മതിൽക്കെട്ട് കടന്നപ്പോൾ അമൽ ശ്വാസം ശക്തിയായി ഉള്ളിലേക്കെടുത്തു…. ചന്ദനത്തിന്റെയും കർപ്പൂരത്തിന്റെയും ചന്ദനത്തിരിയുടെയും ഗന്ധം വായുവിൽ നിറഞ്ഞിരുന്നു…. സമാധാനപരമായ അന്തരീക്ഷത്തിൽ ഒരു ചെറിയ ശ്രീകോവിലും ചുറ്റമ്പലവും നാലുകോണിലും പടർന്നു നിൽക്കുന്ന ആൽമരങ്ങളും…. പ്രണയത്തിന്റെയും വൈവാഹിക ജീവിതത്തിന്റെയും ആദിയും അവസാനവുമായ ശിവപാർവതി പ്രീതിഷ്ഠ…. ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ ക്ഷേത്രവും പരിസരവും അമലിന്റെ മനസ്സിൽ ഇടം പിടിച്ചു…. അവൻ തൊട്ടടുത്ത് നിന്ന ഇന്ദുവിനെ നോക്കി…. അവനെ ശ്രദ്ധിക്കാതെ അവൾ അപ്പോളേ കണ്ണടച്ച് പ്രാർത്ഥന തുടങ്ങിയിരുന്നു…. ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അവളുടെ ഒപ്പം അവനും നാലമ്പലത്തിനുള്ളിൽ കയറി…. അകത്തു കയറിയപാടെ വഴിപാട് രസീത് എഴുതിക്കണം എന്ന് പറഞ്ഞ് ഇന്ദു അങ്ങോട്ടേക്ക് പോയി…. അമൽ തൊഴുത് പ്രദിക്ഷിണം വയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി…. പ്രദിക്ഷിണം വയ്ക്കുന്നതിനിടയിൽ അവൻ തിരിഞ്ഞ് വഴിപാട് കൌണ്ടറിൽ നിൽക്കുന്ന ഇന്ദുവിനെ ഒന്ന് നോക്കി….പെട്ടന്ന് അവൻ എന്തിലോ ഇടിച്ചു….. എന്തൊക്കെയോ താഴെ വീഴുന്ന ശബ്ദം….
” നിനക്കൊന്നും കണ്ണ് കാണില്ലെടാ….. രാവിലെ പെണ്ണുങ്ങളെ വായിനോക്കാൻ ഒരുങ്ങിക്കെട്ടി അമ്പലത്തിലേക്ക് വന്നോണം….”
അവൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ ഏതോ ഒരു പെൺകുട്ടി അവന്റെ മുൻപിൽ ദേഷ്യത്തോടെ നിൽക്കുകയാണ്…. നിലത്തൊക്കെ പൂക്കളും പ്രസാദവും വീണു കിടക്കുന്നു…. കൂടെ സ്റ്റീലിന്റെ പൂക്കൂടയും….
പ്രിയ സുഹൃത്തേ….ഇനിയും ഇതുപോലുള്ള നല്ല സൃഷ്ടികൾക്കു വേണ്ടി കാത്തിരിക്കുന്നു…
?????
ഒത്തിരി ഇഷ്ടമായിട്ടൊ. എനിക്ക് ഏറ്റവും ഇഷ്ടമായത് അവസാന ഭാഗം ആണ്. മഹാദേവൻ മുത്തശ്ശൻ മിന്നുവിനെ കൊഞ്ചിക്കുന്നത്.
സ്നേഹത്തോടെ❤️
ഒത്തിരി ഇഷ്ടായി ❤️
രുദ്ര
അതിമനോഹരമായ കഥ അവതരിപ്പിച്ച രീതിയാണ് അതിശയകരം. അമലിന്റെ വിരഹ വേദനയിൽ തുടങ്ങി , അമലും അരവിന്ദും തമ്മിലുള്ള സൗഹൃദത്തിന്റെ മഹാസൗധവും ഒക്കെ വർണിച്ചിരിക്കുന്നത് എത്ര മനോഹരമായി എന്ന് പറഞ്ഞറിയിക്കാനാവുന്നില്ല. അമലിന്റേയും ഇന്ദുവിന്റേയും നിശബ്ദ പ്രണയത്തിന്റെ മധുരവും കുഞ്ഞു കുഞ്ഞ് പിണക്കങ്ങളും ഇണക്കങ്ങളും ഒക്കെ ഹൃദയസ്പർശിയായിരുന്നു.
കാര്യമറിയാതെ പ്രണയിച്ച പെണ്ണിന്റെ വാക്കുകളിലൂടെ ഹൃദയം നുറുങ്ങുന്ന പരിഹാസവുമേറ്റ് കണ്ണു നീരാൽ പടിയിറങ്ങുന്ന അമലിന്റെ രൂപം ഒരു നീറ്റലായി മാറി.
പ്രണയിനിയുടെ വിവാഹം കൂട്ടാൻ വന്ന അമലിനെ സ്വീകരിക്കുന്ന ആരതി അവനെ പ്രണയിക്കുനത് മുമ്പ് ഇന്ദുവിലൂടെ അറിഞ്ഞിട്ടുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും അതൊക്കെ വിവരിച്ചതൊക്കെ വളരെ അത്ഭുതം ഉണർത്തി.
തന്റെ കാമപൂരണത്തിനും വാശിക്കും വേണ്ടി മാത്രം ഇന്ദുവിനെ വിവാഹം കഴിക്കാൻ കൗശലനക്കാരനായ കുറുക്കനായി എത്തുന്ന രാജുവിനെ അവതരിപ്പിച്ചത് ശരിക്കും അമ്പരപ്പിച്ചു കളഞ്ഞു.
വിവാഹത്തിന് രണ്ട് ദിവസം മുമ്പ് മാത്രം ഇന്ദു തന്റെ മനസ്സ് ആരതിക്ക് മുമ്പിൽ തുറക്കുന്നതും സഹോദരസ്ഥാനത്തുള്ള അരവിന്ദ് അത് ഒളിഞ്ഞ് നിന്ന് കേൾക്കുന്നതും ഉറക്കം വരാതെ കല്യാണം എങ്ങനെ മുടക്കാമെന്ന് ചിന്തിച്ച് സ്വന്തം അമ്മയെ വിളിച്ച് ഉപദേശം തേടുന്നതൊക്കെ ഞെട്ടിച്ചു കളഞ്ഞു.
സ്വന്തം കുഞ്ഞിന്റെ പിതൃത്വം അറിഞ്ഞ് പ്രാണനായ പ്രണയിനിയുടെ മടിയിൽ കിടക്കുന്നതും ഉദരത്തിലുള്ള കുഞ്ഞിന് മുത്തം കൊടുക്കുന്നതും ഒക്കെ അവന്റെ പ്രണയ തീവ്രതയും ഒളിപ്പിച്ചു വെച്ച അവളുടെ ഉള്ളിലെ പ്രണയ നൊമ്പരവും എല്ലാം ഒരു വിസ്മയം തന്നെ.
അവസാന നിമിഷം പൊതുമദ്ധ്യത്തിൽ തന്റെ പിതൃത്വം അവകാശപ്പെടുത്തുന്നതും അമൽ അവന്റെ സ്വപ്നത്തിൽ (മദ്യലഹരിയിൽ ) പ്രാപിച്ച മത്സ്യകന്യകയെ സ്വന്തമാക്കുന്നതും ആദ്യ രാത്രിയിൽ അത് ചോദിക്കുന്നതും ഒക്കെ ആശങ്കയും നർമ്മവും ഉണർത്തി.
കർക്കശക്കാരനായ അച്ഛനിൽ നിന്നും മുത്തശ്ശനായി പേരക്കുട്ടിയെ കൊഞ്ചിക്കുന്ന മഹാദേവൻ മറ്റൊരു വിസ്മയവും അമൽ യീണിതനായി വന്ന് അച്ഛനോട് പറയുന്നതും മഹാദേവൻ മറനോട് തിരിച്ച് പറയുന്നതും ഒക്കെ അത്ഭുതം ആണോ ആശങ്കയാണോ നർമ്മാണോ ചുണ്ടിൽ വിരിയിച്ചത് എന്ന് ഒരു പിടിയും കിട്ടിയില്ല പക്ഷേ എല്ലാത്തിന്റേയും ഒരു സമ്മിശ്ര വികാരമായിരുന്നു.
വായനാന്ത്യം നല്ലൊരു സദ്യയ്ക്ക് ശേഷം അമ്പലപ്പുഴ പാൽപ്പായസം കൂടി കുടിച്ച പ്രീതി ഉണ്ടായിരുന്നു. അഭിനന്ദനങ്ങൾ
കൈലാസനാഥാ….. ഇത്രയും അവലോകനം നടത്തികൊണ്ടുള്ള ഒരു കമന്റ്‌ എനിക്ക് ആദ്യമായാ ണ് കിട്ടുന്നത്…. അതിന് ആദ്യം തന്നെ നന്ദി പറയട്ടെ…. ? പലപ്പോളും എന്റെ സങ്കൽപ്പങ്ങളിൽ വന്ന കഥാപാത്രങ്ങൾക്ക് ജീവൻ കൊടുക്കാനുള്ള എന്റെ ശ്രെമം ആണ് ഓരോ കഥകളും…. അവിടെ നിങ്ങളെ പോലുള്ളവരുടെ ഒരു വാക്ക് നൽകുന്ന ഊർജം പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ കഴിയില്ല…. ഇനിയും ഒരുപാട് പേരെ സപ്പോർട്ട് ചെയ്യുക…. ഒരിക്കൽ കൂടി ഒരായിരം നന്ദി…. ?❤️❤️❤️
Thanks bro ? wonderful story
,??❣️?????????♥️??????❤️??????????❤️?????♥️?
Thank youu☺️☺️☺️
എന്റെ favourite സ്റ്റോറി ❤❤❤
Kk യിൽ കുറെ പ്രാവശ്യം വായിച്ചിട്ടുണ്ട്. Climax മാത്രം പെട്ടെന്നു തീർന്നു പോയി, കുറച്ചും കൂടി നീട്ടമായിരുന്നു….
Favorite സ്റ്റോറി ആണെന്ന് അറിഞ്ഞതിൽ സന്തോഷം…. ❤️… ക്ലൈമാക്സ്‌ വലിച്ചു നീട്ടണ്ടായെന്ന് കരുതിയാണ്…. ചിലപ്പോൾ ബോറയാലോ… ?
???????
☺️☺️❤️❤️
???❤️
???
???
???
മുത്തേയ്… ???
????
Ith kk yill ondallo
എന്റെ ഇഷ്ടപ്പെട്ട story ❤❤❤
Climax മാത്രം പെട്ടെന്നു തീർന്നുപോയീ, kkയിൽ ഇടക്ക് ഇടക്ക് വായിക്കാറുണ്ട്.
യെസ്… അവിടെയും ഞാൻ ആണ് ഇട്ടത്… ?