അനാമിക 6 [Jeevan] [CLIMAX] 407

റിസപ്ഷൻ സ്റ്റേജിൽ അവളെ കൈ പിടിച്ചു കയറ്റി അവൾക്കൊപ്പം നിന്നപ്പോൾ ലോകം കീഴടക്കിയ സന്തോഷമായിരുന്നു എനിക്ക്.

റിസപ്ഷൻ പരിപാടികൾക്ക് പരിസമാപ്തി ആയപ്പോൾ ഞാൻ തിരികെ റൂമിൽ എത്തി ഫ്രഷ് ആയി.

റൂം ഒരു മണിയറ പോലെ ആദ്യ രാത്രിക്ക് വേണ്ടി അലങ്കരിച്ചിരുന്നു. റോസയുടെ ഇതളും മുല്ലപ്പൂവും വെളുത്ത ബ്ലാങ്കറ്റിനു പുറത്ത് ആ രാത്രിക്ക് സുഗന്ധം പകർന്നു ഞെരിഞ്ഞമരാൻ വെമ്പൽ കൊണ്ടു.

_______________

ഫ്രഷ് ആയി വന്നു ഞാൻ ഒരു ഷർട്ടും മുണ്ടും ധരിച്ചു ബെഡിൽ അവൾക്കായി കാത്തിരുന്നു. അല്പം കഴിഞ്ഞ് ഡോർ തുറന്നു കയ്യിൽ ഒരു പാൽ ഗ്ലാസ്സുമായി അവൾ.

പരസ്പരം അത് വരേ ഉള്ള വിഷമവും സന്തോഷവും ശരീരവും പങ്കുവച്ചു ഞങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിന്റെ, പ്രണയത്തിന്റെ പുതിയ ഒരു അധ്യായം ഞങ്ങൾ തുടങ്ങി.

_____________

4 വർഷങ്ങൾക് ശേഷം,

” വേദ മോളെ… ഓടരുത്… വീഴും… ” ശ്രീ ഞങ്ങളുടെ മകളുടെ പിന്നാലെ വിളിച്ചു കൊണ്ട് പാഞ്ഞു ചെന്നു അവളെ പിടിച്ചു. എന്നിട്ട് എടുത്തു എന്റെ അടുത്തേക് നടന്നു.

ഞാൻ വിഷ്ണുവിനോട് സംസാരിച്ചു നിൽക്കുകയായിരുന്നു. ഇന്ന് അവന്റെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞുള്ള റിസെപ്ഷനാണ്.

വധു മറ്റാരുമല്ല,  ” രേഷ്മ… ” അവർ തമ്മിൽ എങ്ങനെയോ ഇഷ്ടത്തിൽ ആയിരുന്നു.