അനാമിക 6 [Jeevan] [CLIMAX] 407

അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ നടന്നകന്നു. അവൾ അന്ന് കോളേജിൽ കയറാതെ തിരികെ വീട്ടിൽ പോയി എന്ന് പിന്നീട് അറിയാനായി.

ഞാൻ പതിയെ അവിടെ നിന്നും നടന്നു. പുറത്തു വന്നു നോക്കുമ്പോൾ മാനത്തു കാർമേഘം ഉരുണ്ടു കൂടി, എന്റെ മനസ്സിലും. ഞാൻ നേരെ പോയത് ശ്രീയെ കാണാൻ ആയിരുന്നു.

കോളേജ് തുറക്കാൻ സമയം ആകുന്നതേയുള്ളൂ എന്നത്  കൊണ്ട് ശ്രീ ഹോസ്റ്റലിൽ ആയിരിക്കും എന്ന് തോന്നി. അവളെ വിളിച്ചു എനിക്ക് കാണണം എന്ന് പറഞ്ഞു.

ഹോസ്റ്റലിൽ എത്തിയപ്പോൾ മറ്റു കുട്ടികൾ അധികം ഇല്ല. വിഷ്ണുവും വന്നിട്ടുണ്ട്. രേഷ്മയും വിഷ്ണുവും ശ്രീയും ഹോസ്റ്റലിനു മുൻപിൽ സംസാരിച്ചു നിൽക്കുന്നു.

എന്നെ കണ്ടതും മുന്ന് പേരും ചിരിച്ചു, എങ്കിലും എന്റെ മുഖ ഭാവം കണ്ടു പെട്ടന്ന് ചിരി മാഞ്ഞു. ഞാൻ ബൈക്ക് സ്റ്റാൻഡിൽ വച്ചു, ശ്രീയുടെ അടുത്തേക് ചെന്നു.

ഞാൻ ഫോൺ എടുത്തു ശ്രീയെ ഫോട്ടോ കാണിച്ചു ചോദിച്ചു,

” ഇതെന്താ… ”

അവൾ ഞെട്ടിയ മുഖ ഭാവത്തോടെ –

” എനിക്ക് അറിയില്ല ജഗ്ഗു… ”

“നിനക്ക് അറിയില്ല അല്ലെ… ”

” ഇല്ല…എനിക്ക് അറിയില്ല… ”

അവൾ പറഞ്ഞു തീരുന്നതിനു മുമ്പ് തന്നെ എന്റെ കൈ അവളുടെ കവിളിൽ പതിഞ്ഞു. രേഷ്മയും വിഷ്ണുവും ഇത് കണ്ടു ഞെട്ടി. ശ്രീ അടികൊണ്ടു നിലത്തു വീണ് പോയിരുന്നു.