തന്റെ മുറിയിലേക്ക് നടക്കുകയായിരുന്ന ദേവിക പരിചിതമായ ശബ്ദം കേട്ട് തിരിഞ്ഞുനോക്കി.
കുറച്ച് ദൂരെനിന്ന് വേഗത്തിൽ നടന്നുവരുന്ന നേഴ്‌സ് രേണുകയെ കണ്ട് അവൾ അവിടെ നിന്നു.
രേണുകയുടെ മുഖത്തൊരു കള്ളച്ചിരിയുണ്ടായിരുന്നു.
” എന്താ രേണുകേച്ചി… “
ദേവിക അവരോടൊപ്പം നടന്നുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
” ഏയ്… ഒന്നുല്ല… “
അത് പറയുമ്പോഴും അവരുടെ മുഖത്ത് ഒരു കള്ളച്ചിരിയുണ്ടായിരുന്നു.
” അങ്ങനെയല്ലല്ലോ… എന്തോഉണ്ട്… ന്തിനാ പിന്നിങ്ങനെ ചിരിക്കണേ.. “
അവൾ സംശയത്തോടെ വീണ്ടും ചോദിച്ചു.
” ആരായിരുന്നു കാറിൽ ഒപ്പമുണ്ടായിരുന്നത്…. ഉം.. ഉം.. എല്ലാം മനസിലാകുന്നുണ്ട്…. ചുമ്മാതല്ല രാഹുൽ ഡോക്ടർ പിന്നാലെ നടന്നിട്ടും മൈൻഡ് ചെയ്യാഞ്ഞത്… “
അവർ അവളെ കളിയാക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
” അയ്യേ… ഡോക്ടർ കെട്ടി ഒരു കുട്ടിയൊക്കെയായി… എന്നിട്ട് ഇപ്പളും അതുമ്പറഞ്ഞു നടക്കുവാ… കഷ്ട്ടുണ്ട്ട്ടോ രേണുവേച്ചി. “
അവൾ ചിണുങ്ങി.
” അത് പോട്ടേ… ആരായിരുന്നു ഒന്നിച്ചുണ്ടായതെന്ന് പറഞ്ഞില്ലല്ലോ.”
രേണുക വീണ്ടും ചോദിച്ചു.
” അത്.. അപ്പുവേട്ടനാ… ചെറുപ്പത്തിൽ ഞങ്ങടെ കുടുംബമൊക്കെ ഒന്നിച്ചായിരുന്നു. പിന്നെ ഞാൻ ബാംഗ്ലൂർ പോയേപ്പിന്നെ കണ്ടിട്ടേയില്ല… ഇന്നലെയാ അപ്പുവേട്ടനെയും ലക്ഷ്മിയമ്മയെയുമൊക്കെ തിരിച്ചുകിട്ടിയെ”
നന്നായിട്ടുണ്ട് ബ്രോ.. ❤️
??