⚔️ദേവാസുരൻ⚒️s2 ep15(demon king-dk) 2947

അവരുടെ ശരീരം മാത്രമല്ല….. നാവും അവൾ മന്ത്ര ശക്തിയാൽ ബന്ധിച്ചിരുന്നു……

ആ കണ്ണുകൊണ്ട് ഒരു ആയിരം പ്രാവശ്യം പറഞ്ഞുകാണും അവർ …
അവിടേക്ക് പോവരുത് എന്ന്…..
എവിടേക്കെങ്കിലും ഓടി രക്ഷപ്പെടു എന്ന്…..
മനസ്സും കാഴ്ചയും മാത്രം നിയത്രണത്തിലുള്ള ആ അച്ഛനമ്മമാരുടെ ഉള്ളം വേദനയാൽ നീറി പുകയുകയാണ്…..

കുട്ടികൾക്ക് എന്തോ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് പോകുവാൻ മനസ്സ് അനുവദിച്ചില്ല….
അവർക്ക് ആദ്യം തൊട്ടേ അവളെ പേടിയാണ്….
അത് ഇപ്പോഴും നില നിന്നിരുന്നു….

കുട്ടികളെ നോക്കി ചിരിച്ചിരുന്ന ഇവയുടെ ചുണ്ടിലെ ചിരി മാഞ്ഞു…… ആ മുഖത്ത് വന്യത നിറഞ്ഞു…… അവൾ മാറ്റൊരാളായി മാറുവാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു….

‘”” അനുസരണ ഇല്ലാത്ത കുട്ടികൾ ആണല്ലോ…. അച്ഛനെയും അമ്മയെയും പോലെ തന്നെ……. “”

അതും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഇവ തന്റെ മന്ത്ര ശക്തി ആ കുട്ടികളിൽ പ്രയോഗിച്ചു….അവരുടെ ശരീരം അവർ അറിയാതെ തന്നെ മുന്നോട്ട് ചലിച്ചു…..
ആ കുട്ടികൾക്ക് മനസ്സ് മാത്രമേ ഇപ്പോൾ ഉള്ളു….

നിറയർന്ന ആ കുഞ്ഞ് കണ്ണുകൾ പോകുമ്പോൾ അവരുടെ അമ്മയെയും അച്ഛനെയും നോക്കിയിരുന്നു….. അവിടെയും നിസഹായതയാണ് കാണുന്ന ഭാവം…..

അടിമകളെ പോലെ അവർ ഇവക്ക് മുന്നിൽ പോയി നിന്നു…… ഇവ അവരെയെല്ലാം നോക്കി പൈശാചികമായി ചിരിച്ചു…….

‘”” ഇവരെ നാലുപേരെയും മേശമേൽ കിടത്തു….. ഒരു തുള്ളി രക്തം. പോലും പുറത്ത് പോവരുത്……'””

ഇവയുടെ നാവിൽ നിന്നും വന്ന വാക്കുകൾ കേട്ടത് അവിടെ അവളുടെ അധീനതയിൽ നിന്നിരുന്ന പാവങ്ങൾ എല്ലാം ഭയന്ന് വിറച്ചു…..

പരിചാരകരിൽ നിന്നും 4 പേർ മുന്നോട്ട് വന്ന് ആ കുട്ടികളെ ടേബിളിന് മുകളിലായി കിടത്തി…. ശേഷം തങ്ങളുടെ അരയിൽ തിരുകിയ കത്തി പുറത്തേക്ക് എടുത്തു…..

ഇതെല്ലാം ചെയ്യുമ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണ് ആ ആളുകളിൽ ആയിരുന്നു….. അവരുടെ കണ്ണുകൾ മാത്രം നിറഞ്ഞൊഴുകുന്നു….

പലരും ഒന്നും കാണാൻ പോലും ആഗ്രഹിക്കാതെ മിഴികൾ അടച്ചിരിക്കുന്നു…..
അത് കണ്ടപ്പോൾ അവൾ വീണ്ടും തന്റെ മാന്ത്രികത ഉപയോഗപ്പെടുത്തി അവരുടെ കൺ പോളകൾ തുറപ്പിച്ചു…..

എല്ലാം അവർ കാണേണ്ടത് അവളുടെ  ആവശ്യം തന്നെയാണ്…..
കത്തിയുമായി കുട്ടികളുടെ കഴുത്തിലേക്ക് അടുത്ത പരിചാരകരെ അവളൊന്ന് കൈകൊണ്ട് തടുത്തു……

‘”” അരുത്…… കഴുത്തിൽ അല്ലാ…..
ഇവരെ അണുവണുവായി വേദനിപ്പിക്കണം…. എന്നാലേ ഇത് നൽകുന്ന അസുരന് തൃപ്തി വരികയുള്ളു….'””

ഇവ അവരെ നോക്കി പറഞ്ഞു….. അത് കേട്ടപ്പോൾ തന്നെ അവർ നാലുപേരും നാല് കുട്ടികളുടെ തലയുള്ള ഭാഗത്തിലേക്ക് പോയി…. ഈ സമയം തന്നെ കുട്ടികളുടെ മൂടപ്പെട്ട ശബ്ദം അവൾ തിരികെ നൽകി…..

മരണ വെപ്രാളത്തിൽ ഉള്ള അവരുടെ കരച്ചിൽ അവർ കേൾക്കണമായിരുന്നു……
ആ  പരിചാരകർ ആദ്യം തന്നെ അവരുടെയെല്ലാം ഇടത് ചെവി മുറിച്ചെടുത്തു……

ചെറു പ്രായത്തിൽ അവർ ഏൽക്കുന്ന ഈ കഠിന വേദനയിൽ അവർ വാ വിട്ട് അലറി അലറി കരയുകയാണ്……ഇതെല്ലാം കണ്ണടക്കാതെ നിസഹായരായി കാണുന്ന മാതാ പിതാക്കളും……

മരണത്തെക്കാൾ വേദനയാണ് ആ കാഴ്ച അവർക്ക്…..

മുറിഞ്ഞ ആ ചെവിയിലൂടെ ഒലിക്കുന്ന രക്തം അവരെ കിടത്തിയ ടേബിളിൽ വീണു….. ഇവ ഭ്രാന്തമായ സന്തോഷത്തിൽ ആ മുറിയുടെ കിഴക്ക് ദിശയിൽ തന്നെ മൂടിവച്ച ഒരു പൊരുളിന്റെ അടുക്കലേക്ക് നടന്നു….. അവൾ അവിടെ എത്തിയതും എങ്ങുനിന്നോ വന്ന കാറ്റ് ആ മൂടി വച്ച തുണിയെ പറത്തി മാറ്റി…. അതൊരു വയലിൻ ആയിരുന്നു……

ഇവ അവിടെ നിന്ന് അത് വായിക്കുവാൻ ആരംഭിച്ചു….. ദുഃഖം നിറഞ്ഞു നിന്ന ആ ഹാളിൽ അവളുടെ സംഗീതം അലയടിച്ചു ഉയർന്നു….. അവരുടെ കണ്ണുനീർ പോലും അവൾക്ക് ആനന്ദം നൽകു…..

‘”” നോക്കി നിൽക്കാതെ വലത് ചെവി കൂടെ അറക്കു……..'””

ഇവ വയലിൻ വായിക്കുന്നതിന്റെ ഇടയിൽ പറഞ്ഞു……

അവൾ പറഞ്ഞതും അവർ അതേപടി ചെയ്തു…… കുട്ടികളുടെ വലത് ചെവിയും അറക്കപ്പെട്ടു…… കുട്ടികൾ കൂടുതൽ ഉച്ചത്തിൽ അലറി കരയുകയാണ്……

ഒപ്പം എല്ലാം കണ്ട് നിസഹായർ ആയിരിക്കുന്ന അച്ഛനമ്മമാർ……

‘”” മൂക്ക്………..'””

വീണ്ടും ഇവ വിളിച്ചോതി…….

അടുത്ത നിമിഷം അവർ അവളുടെ മൂക്കും കട്ട്‌ ചെയ്തിരുന്നു….. ഒരു ദയയും കൂടാതെ…..
കുട്ടികൾക്ക് കരയാൻ പോലും തളർച്ച തോന്നി…….

‘””” ഇടത് വിരലുകൾ……. “””

സംഗീതത്തിൽ മുഴുകിയ അവൾ വീണ്ടും വിളിച്ചു പറഞ്ഞു….. അപ്പോൾ തന്നെ തങ്ങളുടെ കയ്യിലെ കത്തി കൊണ്ട് അവർ ഓരോ വിരലുകളായി… മാംസത്തിൽ കത്തി അമരുമ്പോൾ എല്ലാം അവർ അലറി കരഞ്ഞു…..

‘”” മാറിലെ വലത് മുലക്കണ്ണികൾ……'””

വീണ്ടും സംഗീതം ലഹരി പോലെ ആസ്വദിച്ചു അവൾ പറഞ്ഞു…… എല്ലാം കെട്ട് തളർന്ന അവസ്ഥയിൽ ഇരുന്നു ആ അച്ഛനും അമ്മയുമെല്ലാം…….

പരിചാരകർ കുഞ്ഞുങ്ങൾ ധരിച്ച വസ്ത്രങ്ങൾ വലിച്ചു കീറി എറിഞ്ഞു….. വളർച്ച പോലും എത്താത്ത അവരുടെ പിഞ്ചു മാറിൽ ഇറച്ചി അടർത്തി എടുക്കും പോലെ മുല കണ്ണ് ചെത്തി എടുത്തു…. അതിൽ നിന്നും രക്തം കട്ടിയായി വീണിരുന്നു……

ഇവ തന്റെ വയലിൻ വായിക്കുന്നതിന്റെ വേഗത കൂട്ടി……

‘”” ഇടത് കണ്ണ്…….'””

അവൾ കണ്ണുകൾ അടച്ച് ഒരു ഭ്രാന്തിയെ പോലെ അലറി പറഞ്ഞു….. പരിചാരകർ അവർക്ക് നേരെ കത്തി കൊണ്ട് പോയി….

വേദന അനുഭവിച്ച് അനുഭവിച്ച് അവരുടെ ബോധം തന്നെ പോയിരുന്നു…… പെട്ടെന്ന് ഇവയുടെ വയലിൻ വായന അവസാനിച്ചു….. അവൾ ഉറക്കെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു…..

‘”” വേണ്ടാ നിർത്ത്………'””

പെട്ടെന്ന് അവളങ്ങനെ പറഞ്ഞതും പരിചാരകർ കണ്ണിനു നേരെ കൊണ്ടുചെന്ന കത്തികൾ പിൻവലിച്ചു…..

ഇവ പതിയെ അവർക്കടുക്കലേക്ക് നടന്നു….

‘”” കണ്ണ് വേണ്ടാ……
അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ മുഖം വികൃതമല്ലേ…… ഇനി കണ്ണ് കൂടി വേണ്ടാ….
എന്നാൽ പിന്നെ ഈ പിഞ്ചു യോനികൾ ഭോഗിച്ചാൽ എങ്ങനെ ഉണ്ടാവും…… “”

.. ക്രൂരമായ ഭാവത്തോടെ അവളതും പറഞ്ഞാൽ അച്ഛനമ്മ മാരെ നോക്കി…..
അവരുടെ കണ്ണിലൂടെ ഇപ്പോഴും കണ്ണുനീരിന്റെ ഉറവ ഒലിക്കുകയാണ്……

‘”” ഞാൻ പറഞ്ഞതിനെ കുറിച്ച് എന്താ നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായം……..
അതുകൂടി കേട്ട് ബാക്കി തുടരാം…….'””

എന്നും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഇവ തന്റെ വിരലുകൾ  ഒന്ന് ഞൊടിച്ചു…. അടുത്ത നിമിഷം അവരുടെ ബന്ധിതമായ നാക്കുകൾ ചലിച്ചു തുടങ്ങി….. അപ്പോൾ തന്നെ തങ്ങളുടെ മക്കളെ നോക്കി അവർ അലറിയിരുന്നു…..

അമ്മമാർ മക്കളെ ഒന്ന് നോക്കുവാൻ പോലും സാധിക്കതിക്കാതെ അലറി അലറി കരഞ്ഞു…. പിതാക്കന്മാരുടെ അവസ്ഥയും വ്യത്യസ്തമല്ല…..

‘”” ആർക്കും കരയുവാനല്ല ഞാൻ സമയം തന്നത്…… നിങ്ങൾ വേഗം പറയു…… അടുത്തതായി എങ്ങനെയൊക്കെ ഞങ്ങളിവരെ ദ്രോഹിക്കണം…..'””

സ്വന്തം മക്കൾ നടക്കുന്ന അനീതികളെ കണ്ട് വാ വിട്ട് കരയുന്ന അവരെ നോക്കി ഒരു കരുണയും ഇല്ലാതെ അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ പലരും കോപത്തിന്റെ കണ്ണുകളാൽ അവളെ നോക്കി…..

‘”ന്… നീ ഒക്കെ ഒരു മനുഷ്യ സ്ത്രീ ആണോ…..
ഈ പിഞ്ചു കുഞ്ഞുങ്ങളെ….
എ… എന്റെ…… എന്റെ മകളെ…….
ഇങ്ങനെ ചിത്രവധം ചെയ്യാൻ എങ്ങനെ മനസ്സ് വരുന്നു നിനക്കൊക്കെ……'””

അതിലെ ഒരുവൻ അവളെ നോക്കി ഉറക്കെ ആക്രോശിച്ചു…..ഒരു മനുഷ്യന് സഹിക്കാൻ കഴിയുന്നതിനപ്പുറം സങ്കടം ആ വാക്കുകളിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു…..

‘”” ഹ ഹ ഹ ഹ……… ഇത്രയൊക്കെ ചെയ്തിട്ടും എന്നെ ഒരു മനുഷ്യനായാണോ നിങ്ങൾ കാണുന്നത്….. വിഡ്ഢികളെ……
ഞാൻ നിങ്ങളോട് ചോദിച്ചതല്ലേ…..
ഇവരെ ഞങ്ങൾക്ക് തന്ന് പൊയ്ക്കോളാൻ….
അങ്ങനെ എങ്കിൽ ഇതൊന്നും സാക്ഷ്യം വഹിക്കേണ്ട കാര്യം ഇല്ലായിരുന്നല്ലോ…..'””

ഇവ അവരെ നോക്കി പറഞ്ഞു……

‘”” അങ്ങനെ വിട്ട് തന്ന് ഓടാൻ ആണോ ഞങ്ങളുടെ മക്കളെ ഞങ്ങൾ വളർത്തിയത്….
ഒരു ഉറുമ്പ് കടിച്ചാൽ പോലും താങ്ങില്ല എന്റെ കുഞ്ഞ്…… അവളെ നീയൊക്കെ ചേർന്ന്……'””

‘”” ത്…. ത്….. ത്…….
വളരെ കഷ്ട്ടമായിപ്പോയി……
അങ്ങനെയുള്ള നിങ്ങളുടെ മക്കളെ ഇനിയും ദ്രോഹിച്ചാലോ ഞങ്ങൾ…..അപ്പോൾ നിങ്ങൾക്ക് എന്ത് ചെയ്യുവാൻ സാധിക്കും……'””

ഇവ വീണ്ടും അവരോട് പറഞ്ഞു…… അവരെ കൂടുതൽ വേദനിപ്പിക്കാൻ തന്നെയായിരുന്നു അവളുടെ ഉദ്ദേശം…..
ആ വാക്കുകൾ കേട്ട് അവർ കൂടുതൽ ഉച്ചത്തിൽ കരയുവാൻ തുടങ്ങി…..

‘””” എന്തിനാണീ ക്രൂരത…….
കൊന്ന് കളഞ്ഞോടെ എന്റെ കുഞ്ഞിനെ നിങ്ങൾക്ക്……'””

നെഞ്ച് പൊട്ടിയ ഒരു മാതൃ ഹൃദയത്തിൽ നിന്നും വന്ന വാക്കാണത്…… ഒരു അമ്മ അങ്ങനെ പറയണമെങ്കിൽ അവർ എത്രത്തോളം വേദന അനുഭവിച്ചു കാണും…..
അതാലോചിക്കുമ്പോൾ ഇവക്ക് വല്ലാത്ത ആനന്ദം തോന്നി……
അവൾ അവരെ നോക്കിയൊന്ന് ചിരിച്ചു…..

“”” തീർച്ചയായും കൊല്ലാം……
ഈ ചിത്രവദം ഒന്നും ഇല്ലാതെ നിന്റെ മകളെ കൊല്ലാം….. പക്ഷെ ഞാൻ പറയുന്നത് പോലെ നീ ചെയ്യണം…… പറ്റുമോ…..'””

ആ ക്രൂരതയുടെ വാക്കുകൾക്ക് മുന്നിൽ അവർക്ക് സങ്കടത്തേക്കാൾ ഏറെ ആശ്വാസമാണ് തോന്നിയത്….. നിറ കണ്ണുകളോടെ അവർ അവളെ നോക്കി…..

‘”” ചെയ്യാം…….
എന്ത് വേണമെങ്കിലും ചെയ്യാം…….'””

അവർ ഒരേ സ്വരത്തിൽ കേണു….. ഇവ അവരെയൊന്നും നോക്കിയ ശേഷം തന്റെ വിരൽ ഞൊടിച്ചു….. ആ നിമിഷം തന്നെ അവരിലെ ബന്ധിതമായ ശരീരം പൂർണ്ണമായും മോചിതമായി…….

‘”” ഇപ്പോൾ നിങ്ങൾ സ്വാതന്ത്രരാണ്…….
അവിവേകം കാണിച്ചാൽ കൂടുതൽ വേദന നിങ്ങളുടെ മക്കൾ അനുഭവിക്കും….
അതിനാൽ ഞാൻ പറയുന്നത് മാത്രം കേൾക്കുക…….
നിങ്ങൾക്ക് മുന്നിൽ ഉള്ള ആ പാത്രത്തിന്റെ മുകളിലെ തുണി മാറ്റൂ…..'””

അവൾ പറഞ്ഞു….. മറുത്തൊന്നും ആലോചിക്കാതെ അവരത് തുറന്നു……

അതിൽ എല്ലാത്തിലും ഓരോ കത്തികൾ ഇരിക്കുന്നു……

‘””ഞാൻ പറഞ്ഞത് ശ്രദ്ധിച്ചു കേൾക്കുക……. നിങ്ങൾക്ക് മുന്നിൽ രണ്ട് വഴികളാണ് ഉള്ളത്….
ഒന്ന്…..
ഇവരെ മറന്ന് ഇവിടം വിട്ട് ഓടുക……
ഞാൻ പറഞ്ഞ പോലെ ചിത്രവധം അനുഭവിപ്പിച്ചു തന്നെ ഇവരെ കൊല്ലും ഞങ്ങൾ …..
പിന്നെ രണ്ട്……
ആ കത്തി ഉപയോഗിച്ച് സ്വയം കഴുതറത്തു മരിക്കുക ……
അങ്ങനെ എങ്കിൽ നിങ്ങളുടെ മക്കൾക്ക് വേദന കുറഞ്ഞ മരണം നൽകും ഞാൻ…… തീരുമാനം നിങ്ങളുടെ മാത്രമാണ്…….'””

ഇവ അവരെ നോക്കി പറഞ്ഞു……

അവളുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട് എല്ലാവരും നന്നേ  ഭയന്നിരുന്നു……. എന്ത് തീരുമാനം എടുക്കുവമെന്ന് ആർക്കും മനസ്സിലായില്ല….എന്നാലും അവർക്ക് നന്നായി അറിയാമായിരുന്നു….. ഇനി തങ്ങൾക്ക് ഇതല്ലാതെ മറ്റ് മാർഗങ്ങൾ ഇല്ലാ എന്ന്……

സ്വന്തം മക്കളെ ചിത്രവധം അനുഭവിപ്പിച്ചു കൊല്ലുന്നതിലും ഭേദം ഇത് തന്നെയെന്ന് അവർ എട്ടുപേരുടെയും മനസ്സ് ഒരേപോലെ മന്ത്രിച്ചു…….

കഴിക്കാൻ ഉണവ് വച്ചു തരും പോലെ മുന്നിൽ വച്ചുതന്ന ആ കത്തിയിൽ അവരുടെ കൈകൾ യാന്ത്രികമായി പതിഞ്ഞു……

ഉള്ളിലെ മുഴുവൻ ധൈര്യവും സംഭരിച്ച് സ്വന്തം കഴുത്തിൽ ആ കത്തി വക്കുമ്പോൾ അവരുടെ കൈകൾ വിറച്ചിരുന്നു……

മരണം നേരിൽ കാണാനുള്ള ഭയം കാരണം അവർ തങ്ങളുടെ കണ്ണുകൾ ഇറുകെ അടച്ചുപോയി…… ശേഷം എല്ലാം സഹിച്ച് സ്വന്തം ചങ്കിലേക്ക് മൂർശയുള്ള ആ കത്തി അവർ ആഴ്ന്നിറക്കി കീറി……

ശ്വാസം പോലും കിട്ടാതെ അവരാ ടേബിളിൽ തലവച്ചു പിടഞ്ഞു…… ഒപ്പം അവരുടെ ചുടു രക്തം അതിലേക്ക് തെറിച്ചിരുന്നു…..

ഏഴുപേർ എല്ലാം മറന്ന് ജീവൻ ഒടുക്കിയപ്പോൾ ഒരു പെൺകൊടി മാത്രം കഴുത്തിൽ വച്ച കത്തിയോടെ അതെ നിൽപ്പ് തുടർന്നു ……

നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ പിടയുന്ന തന്റെ ഭർത്താവിനെയും തളർന്ന് കിടക്കുന്ന തന്റെ മകളെയും നോക്കി അവൾ……

ആ കണ്ണുകളിൽ അഗ്നി ആയിരുന്നു……
തന്റെ ജീവിതത്തിലെ വെളിച്ചം തല്ലി കെടുത്തിയ ചെകുത്താനോട് ഉള്ള അഗ്നി…..

‘”” എ….. എന്റെ കുഞ്ഞ്……
എന്റെ ഭർത്താവ്……. എല്ലാം ഇല്ലാതായി……
ഞങ്ങളുടെ സന്തോഷം തകർന്നു……
ഇതെല്ലാം ചെയ്ത് കൂട്ടി നീ എന്ത് നേടി…..
ദൈവം എന്നൊന്ന് ഉണ്ടെങ്കിൽ…… ഇതിനെല്ലാം ഉള്ള ശിക്ഷ നിനക്ക് കിട്ടുമെടി…….
നിന്റെ ആളുകൾ പിടഞ്ഞു മരിക്കും…..
നീയും മരിക്കും……
ഈ നാട് നശിക്കും……
പിന്നെ ഞങ്ങളെ ബലി കൊടുത്തില്ലേ ഒരുവന്….
അവനും കരയും…… ഞാൻ അനുഭവിക്കുന്നതിന്റെ ഇരട്ടി വേദനയോടെ…..
ഇത് നെഞ്ച് പൊട്ടിയ വേദനയുള്ള ഒരു അമ്മയുടെ ശാപമാ…….'””

അവൾക്ക് മുന്നിൽ അലറിയാണ് അത് പറഞ്ഞത്…… ഇവ എല്ലാം പുച്ഛത്തോടെ നോക്കി നിന്നു…… കഴുത്തിൽ അമർന്നിരുന്ന കത്തി അവൾ ആഞ്ഞു കീറി……..

തൊണ്ട കീറിയ രക്തം ശർദ്ദിച്ചുകൊണ്ട് അവൾ മറ്റുള്ളവരുടെ ഒപ്പം ആ ടേബിളിൽ വീണു പിടഞ്ഞു……

എല്ലാവരിലെ ചലനവും നിലച്ചിരുന്നു….

അവരുടെയെല്ലാം രക്തം ഒരു നീരുറവ പോലെ ഒലിച്ച് അതിന് മുകളിലെ പാത്രത്തിൽ വന്ന് വീണു…..

ഇതെല്ലാം കാണുമ്പോൾ ഇവക്ക് കൂടുതൽ ആനന്ദം തോന്നി…… അവൾ തന്റെ പരിചാരകരെ നോക്കി പറഞ്ഞു……

‘”” ആ കുട്ടികളെയും ഇത് പോലെ അറുത്ത് കൊന്നേക്ക്….നമുക്ക് വേണ്ടതെല്ലാം കിട്ടിക്കഴിഞ്ഞു…….'””

കുത്തിയൊലിച്ചോഴുകുന്ന ആ രക്തത്തെ നോക്കിയാണ് അവളത് പറഞ്ഞത്….
അടുത്ത നിമിഷം അവർ ആ കത്തികൾ തളർന്ന് കിടന്ന കുട്ടികളുടെ കഴുത്തിൽ ആഴ്ന്നിറക്കി…….
അവരുടെ രക്തവും ആ പാത്രത്തിൽ ഒലിച്ചു വീണിരുന്നു…….

ഭ്രാന്തമായ ആനന്ദത്തോടെ അവളത് എടുത്ത് നോക്കി…….പന്ത്രണ്ട് സാധുക്കളുടെ രക്തത്താൽ ആ പാത്രം നിറഞ്ഞു തുളുമ്പിയിരുന്നു ….. ഇവയുടെ മുഖം ഏറെ ഭ്രാന്തമായി……

അതാൽ നേരെ ചെന്നത് ദേവാസുരന്റെ മുടിനാര് കെട്ടിയ ചെമ്പ് പ്രതിമക്ക് മുന്നിലാണ്…..

‘”” ദേവാസുരൻ……
സൃഷ്ട്ടി വിനാശം തടയാൻ വിധിക്കപ്പെട്ടവൻ…
മരണമില്ലാത്ത അമരൻ……
പഞ്ച ഭൂതങ്ങളെ അടിമയാക്കി വാഴുന്ന പരമശിവൻ…….
സൂര്യനെക്കാൾ താപം ഉള്ളവൻ…..
ഒരു ഗ്രഹത്തെ മുഴുവൻ വെറും മുഷ്ടിയാൽ തച്ചുടക്കാൻ ശേഷിയുള്ളവൻ……
നിനക്കിതാ…… ആദ്യമായി ഒരാൾ രക്ത ബലി നൽകുന്നു……
ഇന്ന് മുതൽ നീ വെറുമൊരു അസുരനായി തീരട്ടെ…….
ഇത് വെറും രക്തമല്ല…….
വേദനയാണ്……. കണ്ണുനീരാണ്….. ശാപമാണ്……. ഇതെല്ലാം നിന്നിൽ തന്നെ അലിഞ്ഞു ചേരട്ടെ…….
നിന്നിൽ ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്ന അസുര രൂപമേ…. അങ്ങ് വെളിയിൽ വരു………. എന്റെ ദൈവത്തിന് മുന്നിൽ ഒരു അടിമ ഗണമായി ജീവിക്കു……..
ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ…………..'””

അവളാ പാത്രം പിടിച്ച് ആർത്തുലച്ചു പറഞ്ഞു….. അവളുടെ ശബ്ദം ഇടി മുഴക്കം പോലെ ഭൂമിയെ തന്നെ പിടിച്ചു കുലുക്കി……
കടൽ തിരമാലകൾ മുമ്പുള്ളതിനേക്കാൾ പതിൻമടങ്ങു ശക്തിയിൽ അലയടിച്ചു……
കാർ മേഖം കെട്ടി നിന്ന ആകാശത്തിലൂടെ അതി ശക്തമായ ഇടി മിന്നലുകൾ രൂപപ്പെടാൻ തുടങ്ങി…..ഉദയ ചന്ദ്രൻ ഭയന്ന് മേഖങ്ങൾക്ക് പുറകിൽ ഒളിച്ചു……

ആഞ്ഞടിക്കുന്ന കാറ്റിനു പോലും വല്ലാത്ത താപം നിറഞ്ഞു……

അവളുടെ ചെയ്തികൾക്ക് മുന്നിൽ പഞ്ചഭൂതങ്ങൾ പോലും ഭയപ്പെടുകയായിരുന്നു…….

രക്തം നിറച്ച ആ പാത്രം ഇവ ചെമ്പു പ്രതിമയുടെ വായിലേക്ക് ഒഴിച്ചു….. പകുതിയോളം അകത്തേക്ക് പോയ രക്തം നിറഞ്ഞു തുളുമ്പി പ്രതിമക്ക് വെളിയിൽ വന്നു….. അതാൽ ആ പ്രതിമ ചുവന്ന നിറത്തിൽ സ്നാനം ചെയ്തു……

ആ മുഴുവൻ രക്തവും അവൾ ദേവാസുരനായി നൽകി കഴിഞ്ഞിരുന്നു…..
അവനിലെ അസുരന് നൽകും പോലെ…… തന്റെ യാഗം പൂർത്തിയായത്തിൽ ഇവ ഏറെ സന്തോഷിച്ചു…. ഒപ്പം അവൾക്ക് മുന്നിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ചെമ്പു പ്രതിമ ചുവന്ന നിറത്തിൽ അഗ്നി പോലെ പ്രകാശിച്ചു……

?????????????