മാന്ത്രികലോകം 10 [Cyril] 2195

അവരുടെ എല്ലാ ശ്രമവും വ്യര്‍ത്ഥമായി — അവരുടെ ആ അര്‍ദ്ധസൃഷ്ടി അന്തരീക്ഷത്തില്‍ അലിഞ്ഞ് ചേരുന്നത് ഞാൻ കുറ്റബോധത്തോടെ കണ്ടു.

അമ്മുവിന്‍റെ മുഖത്ത് ഉണ്ടായിരുന്ന ഭയം പെട്ടന്ന് മാറി.. അവളുടെ മുഖം തെളിഞ്ഞു… ഒപ്പം ഒരു പുഞ്ചിരിയും —

അമ്മു എന്റെ ശക്തിയെ തിരിച്ചറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു…! എന്റെ ശക്തിയുടെ സാന്നിധ്യത്തെ അവളില്‍ നിന്നും മറച്ചു പിടിക്കാനുള്ള വിദ്യയെ പ്രയോഗിക്കാൻ ഞാൻ മറന്നുപോയിരിക്കുന്നു എന്നത് അപ്പോഴാണ് ഞാൻ ഓര്‍ത്തത്…!!

ദീര്‍ഘമായി ശ്വാസം എടുത്തുകൊണ്ട് അമ്മു മെല്ലെ വിളിച്ചു—,

“ഫ്രെൻ….!”

പെട്ടന്ന് ഞാൻ എന്റെ മനഃശക്തിയെ പിന്‍വലിച്ചു.

‘നല്ലത്….’ ഞാൻ സ്വയം പറഞ്ഞു.

അപ്പോ ആ മാന്ത്രിക വസ്തുവിനെ സൃഷ്ടിക്കാന്‍ എന്റെ സുഹൃത്തുക്കള്‍ കിണഞ്ഞു പരിശ്രമിക്കുന്നുണ്ട്… അവര്‍ക്ക് ആ വസ്തുവിനെ സൃഷ്ടിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞാൽ മതിയായിരുന്നു.

അപ്പോഴാണ് എന്റെ മുറിയുടെ വാതിലിനെ ആരോ തള്ളി തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് ഞാൻ അങ്ങോട്ട് നോക്കിയത്.

തള്ളി തുറന്ന വാതിലിലൂടെ ദനീർ അകത്തു വന്നു… മറ്റുള്ളവരും അവന്റെ പിന്നാലെ മുറിയില്‍ കയറി.

“എന്തെല്ലാമോ പരീക്ഷണങ്ങള്‍ നടത്താനുണ്ടെന്നു പറഞ്ഞിട്ട് അവസാനം ഞങ്ങളുടെ പരീക്ഷണങ്ങളെ നീ നിരീക്ഷിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു അല്ലേ..? അപ്പോ ഞങ്ങളെ നിരീക്ഷിക്കുന്നത് ആയിരുന്നോ നിന്റെ പരീക്ഷണം ഫ്രെൻ…?” എന്നെ കളിയാക്കും പോലെ ചിരിച്ചു കൊണ്ടാണ് അമ്മു ചോദിച്ചത്.

“ശത്രുക്കൾ ആരോ ഇവിടെ നുഴഞ്ഞ് കയറി എന്നും… നമ്മെ ആരോ ആക്രമിക്കാൻ തയ്യാറെടുക്കുന്നുവെന്നു ഞാൻ തെറ്റിദ്ധരിച്ചു. അതുകൊണ്ടാണ് എന്റെ മനഃശക്തിയെ വ്യാപിപ്പിച്ച് ഇവിടെ എന്ത് സംഭവിക്കുന്നു എന്ന് ഞാൻ നോക്കിയത്…

പക്ഷേ ശത്രുക്കളെ കാണുന്നതിനു പകരം, നിങ്ങൾ എല്ലാവരും ചേര്‍ന്ന് അതിശക്തമായ നിർമ്മാർജ്ജന കവചത്തെ തെറ്റായ രീതിക്ക് സൃഷ്ടിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ച് കൊണ്ടിരുന്നതാണ് ഞാൻ കണ്ടത്… അതോടെ ഞാൻ പിന്തിരിയുകയും ചെയ്തു…” ആരെയും നോക്കാതെ ചില കാര്യങ്ങളെ ആലോചിച്ചു കൊണ്ട്‌ ഞാൻ പറഞ്ഞു.

കുറെ കഴിഞ്ഞിട്ടും ആരും സംസാരിക്കുന്നില്ല എന്നത് കൊണ്ട് ഞാൻ മെല്ലെ തല ഉയർത്തി നോക്കി….

അമ്മു ഒഴികെ മറ്റെല്ലാവരും എന്നെ മിഴിച്ചു നോക്കി നില്‍ക്കുന്നതാണ് ഞാൻ കണ്ടത്…. അവരുടെ അത്തരത്തിലുള്ള ആ നില്‍പ്പിന്‍റെ കാരണം അറിയാതെ അമ്മു അവരെയും എന്നെയും മാറിമാറി നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

അവർ എന്തിനാണ് ഇങ്ങനെ മിഴിച്ചു നില്‍ക്കുന്നതെന്ന് എനിക്കും മനസിലായില്ല… ഞാൻ മുഖം ചുളിച്ചു.

“ഫ്രെൻ….!” ഞാൻ പറഞ്ഞത് വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയാത്ത പോലെ ജാസർ വിളിച്ചു. “അവതാർ സൃഷ്ടിച്ച് അതിൽ ആത്മാവിനെ കടത്തി സഞ്ചാരം നടത്തിയാൽ നമുക്ക് കാണാന്‍ സാധിക്കും എന്നത് സത്യം തന്നെ…. പക്ഷേ നിന്റെ ആത്മാവിനെ നി നിന്റെ അവതാറിൽ പ്രവേശിപ്പിച്ചില്ലെങ്കിൽ പോലും നിനക്ക് കാഴ്ച സാധ്യമാണ് എന്നറിയാം… ആ കാര്യം തന്നെ ഞങ്ങൾക്ക് മനസിലാക്കാന്‍ കഴിയാത്ത ഒരു ചോദ്യമായി അവശേഷിക്കെ…. ദാ, ഇപ്പോൾ നിന്റെ വെറും മനഃശക്തിയെ