ദല്ലാൾ സുന്ദരപാണ്ട്യൻ കട്ടിലിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു.
മേശയിൽ വെച്ചിരുന്ന ജുബ്ബ എടുത്തണിഞ്ഞു.
അയാൾ ഉമ്മറത്തേക്ക് നടക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ പിന്നിൽ നിന്നും ശതരൂപ വിളിച്ചു.
“ദല്ലാൾ മാമാ,,,,” വിളികേട്ടയാൾ പിന്തിരിഞ്ഞുനോക്കി.
“മാമന് ചൂടടക്കാൻ എന്റെ അരക്കെട്ട് പോരെ ?”
“ശതരൂപേ !,,,” ഒരു ഞെട്ടലോടെ അയാൾ വിളിച്ചു.
അവൾ ചേലത്തുമ്പ് അരയിൽ കുത്തി നടന്നയാളുടെ അരികിലെക്ക് ചേർന്ന് ആ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി.
“ഞാനിവിടെയുള്ളപ്പോൾ മാമാനെന്തിനാ വേറെയൊരുവളുടെ കാലിട തേടി പോണത് , ഞാനൊരു പെണ്ണല്ലേ , എനിക്കില്ലാത്തതെന്താ അവർക്കുള്ളത്, എന്തെ എനിക്ക് മാമന്റെ കാമമടക്കാൻ കഴിയില്ലാന്ന് കരുതണുണ്ടോ ”
അവൾ ദല്ലാളിന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചേർന്ന് നിന്നു.
“അത് ,,അത് വേണ്ടാ മോളെ ,,എനിക്ക് ,,, ഞാനൊരിക്കലും അങ്ങനെയൊന്നും,,,” അയാൾക്ക് വാക്കുകൾ കിട്ടാതെയായി , പക്ഷെ അയാളുടെ ഹൃദയമിടിപ്പിന്റെ നാദം ഉയർന്നു കേൾക്കാമായിരുന്നു.
“പറ മാമാ ,,എന്താ എനിക്കുള്ള കുറവ്,?,”
“മോളെ ,,അത് ,, ”
“എന്നെയിഷ്ടമല്ലേ മാമന് ,,അല്ലെ …അല്ലെങ്കിൽ മാത്രം മാമൻ പൊയ്ക്കോളൂ,,”
അത് പറഞ്ഞവൾ തിരികെ നടന്നു കട്ടിലിൽ വന്നിരുന്നു മുഖം താഴ്ത്തിയിരുന്നു.
പോകണോ വേണ്ടയോ എന്നൊരു ചിന്തയിലായിരുന്നു ദല്ലാൾ അന്നേരം.
അയാൾ അവൾക്കരികിലേക്ക് നടന്നു ചെന്നു കട്ടിലിൽ അവൾ ക്കരികിലായി ഇരുന്നു.
“മോളെ ,,, ”
അവൾ മുഖമുയർത്തിയില്ല , പക്ഷെയവൾ വിതുമ്പുകയായിരുന്നു.
“എന്നെയൊന്നു നോക്ക് ” അയാൾ അവളോട് അപേക്ഷിച്ചു.
ആർദ്രമായ കണ്ണുകളോടെ അവൾ അയാളെ നോക്കി.
“എന്നെ വിഷമിപ്പിക്കരുത് മാമാ,, ഈ വീട്ടിൽ ഇത്ര കാലവും ഈ വീട്ടിൽ മാമൻ വരുമ്പോൾ മാമന്റെ കാമം അടക്കിയതന്റെയമ്മയാണ്, ഇന്ന് മാമ൯ ഈ വീട്ടിൽ നിന്നും വേറെയൊരു പെണ്ണുടൽ തേടിപ്പോയാൽ സങ്കടപ്പെടുന്നതെന്റെ അമ്മയാകും, ഞാനിവിടെയുള്ളപ്പോൾ മാമന് കാമപശിയടക്കാൻ വേറൊരു പെണ്ണുവേണമോ എന്നെന്റെ ‘അമ്മ എന്നോട് ചോദിച്ചാൽ ഞാൻ എന്ത് മറുപടി നൽകും”
അവൾ ചൊല്ലിയ വാക്കുകൾക്ക് മറുവാക്ക് പറയുവാൻ അയാൾക്കായില്ല.
“മോളെ ,,എന്റെ പ്രായം,,,,,,” ദല്ലാൾ വിക്കിപറഞ്ഞു.
“മാമനൊരു ആണാണ്,,ഞാനൊരു പെണ്ണും,,അതിനപ്പുറം എന്താണുള്ളത്, മാമന്റെ ചൂടടക്കാൻ പോന്ന എല്ലാം എനിക്കുണ്ട് ,,,ഇവിടെ നിന്നും മറ്റൊരാളെ തേടിപ്പോയി എന്നെ നോവിപ്പിക്കല്ലേ മാമാ” എന്ന് പറഞ്ഞവൾ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് അയാളുടെ നെഞ്ചിൽ മുഖം പൊത്തി.
“കരയണ്ട മോളെ,,,ഞാൻ പോകുന്നില്ല” മടിച്ചു മടിച്ചാണെങ്കിലും അയാൾ ശതരൂപയുടെ പുറത്ത് തലോടിയവളെ ആശ്വസിപ്പിക്കുവാൻ ശ്രമിച്ചു.
അയാളുടെ വാക്കുകൾ കേട്ടപ്പോൾ അവൾക്ക് സമാധാനമായി.അവൾ മുഖമുയർത്തി ചേലത്തുമ്പു കൊണ്ട് കണ്ണുകളൊപ്പി.
“എന്തേ മോളെന്നോടിങ്ങനെ?” അവളുടെ മുഖം കൈക്കുമ്പിളിൽ എടുത്തവളുടെ മിഴികളിലേക്ക് നോക്കി അയാൾ ചോദിച്ചു.
“എനിക്കറിയില്ല മാമാ,,പക്ഷെ എനിക്കിഷ്ടാ മാമനെ, എന്റെ ദുർഗ്ഗതികളിലെന്നും ഒരു തണലായി മാമനെല്ലേയുണ്ടായിട്ടുള്ളു”
“ശതരൂപേ,,അതെന്റെ കടമയല്ലേ,,അല്ലാതെയതൊന്നും നിന്നെ മോഹിച്ചിട്ടല്ലല്ലോ”
“മാമാ,,കഷ്ടപ്പാടുകൾ നമ്മുടെ ചിന്തകളെയൊക്കെ സ്വാധീനിക്കും”
“എന്നാലും നിനക്കീ കിളവനേ മാത്രേ കിട്ടീള്ളൂ ?”
“ശ് ,,,,,,,,, ” അവൾ ഒരു മന്ദഹാസത്തോടെ ദല്ലാളിന്റെ ചുണ്ടിൽ ചൂണ്ടുവിരലമർത്തി വാ പൊത്തി.
അന്നേരം
ശതരൂപയെ കാണാതെ അമ്രപാലി അപ്പുറത്തെ മുറിയിൽ നിന്നും ഉറക്കെകരഞ്ഞു.
“അയ്യോ ,,കുഞ്ഞ് കരയുന്നു ” അയാൾ വേഗം എഴുന്നേൽക്കാൻ നോക്കി
“ആ നാശം കരയട്ടെ,,മാമനെന്താ? ” അവൾ മാറിൽ നിന്നും ചേല മാറ്റികൊണ്ടു പറഞ്ഞു.