അപരാജിതൻ- 51 5203

അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി വാത്സല്യത്തോടെ വൈദ്യർ മുത്തശ്ശൻ പറഞ്ഞു.

ആ വാക്കുകൾ കേട്ട് , ആദി വിതുമ്പികൊണ്ടു വൈദ്യർ മുത്തശ്ശനെ കെട്ടിപിടിച്ചു.

“തിരുവിളയാടലാടുന്ന എന്റെ ശിവപെരുമാളാ നീ ,,

അറിവഴകനായ കതിർവില്ലഴകനായ

എന്റെ ശിവപെരുമാളാ നീ ,,,ശങ്കരാ ,,,”

അവന്റെ നെഞ്ചിൽ മുഖം ചേർത്ത് ആ സാധു വൃദ്ധൻ അവനോട് പറഞ്ഞു.

ഒരിക്കൽ തന്റെ മറ്റൊരു മുത്തശ്ശനായ സ്വാമി മുത്തശ്ശനും ഇങ്ങനെ തന്നെ ചേർത്ത് പിടിക്കുമെന്നവൻ മനസ്സിൽ വിചാരിച്ചു.

മഹാദേവന്റെ സ്വരൂപത്തെ നോക്കി മനസ് കൊണ്ട് വന്ദിച്ചു.

@@@@

ആദി തിരികെ തന്റെ മൺവീട്ടിലേക്ക് നടന്നു.

വാതിൽ തുറന്നു

അമ്മയുടെ ഫോട്ടോ എടുത്ത് അന്ന് നടന്നതും ചെയ്തതും കൊല്ല് നടത്തിയതും എല്ലാം വിശദമായി പറഞ്ഞു കേൾപ്പിച്ചു.

“എന്റെ രണ്ടാം തിരുവിളയാടൽ തുടക്കം മാത്രമാ,,തീർന്നിട്ടില്ല,,എന്റെ ലക്ഷമിയമ്മയെ ഈ മണ്ണിന്റെ ഉടയോൾ ആക്കി ഈ മണ്ണിൽ കാൽ കുത്തിക്കും വരെ ഇതിങ്ങനെ തുടർന്ന് കൊണ്ടിരിക്കും”

അവൻ അമ്മയുടെ ഫോട്ടോയിൽ ഒരു മുത്തം നൽകി പറഞ്ഞു.

“അൽപ്പം നേരം കിടക്കട്ടെ”

ആദി തന്റെ കയറു കട്ടിലിൽ കിടന്നു.

ക്ഷീണം കാരണം കണ്ണുകൾ മെല്ലെ അടഞ്ഞു വന്നു.

അന്നേരം

അവന്റെ കാതിൽ അമ്മയുടെ സ്വരമാധുരി നിറയുന്ന പ്രതീതി അവനു അനുഭവപ്പെട്ടു.

ജഗദോദ്ധാരണാ മഗനെന്ദു തെളിയുത

ജഗദോ ഉദ്ധാരണാ മഗനെന്ദു തെളിയുത

മഗുഗള മാണിക്യന അഡിസിതള യശോദാ

ആ ഈണത്തിൽ ആദി മെല്ലെ ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതി വീണു.

ഉള്ളുനിറഞ്ഞ ആനന്ദത്തോടെ.