✮കൽക്കി࿐ (ഭാഗം – 29) അദ്ധ്യായം 2 – അവസാന ഭാഗം , വിച്ചു [ചെകുത്താനെ സ്നേഹിച്ച മാലാഖ ] 841

” പേടിക്കണ്ട രഘൂ …. നാരായണൻ കൈവിടില്ല .”

ഭാർഗവരാമൻ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെയാണത് പറഞ്ഞത് …..

” ആരും കൈ ഉയർത്തുന്നില്ല ….. ആരും തന്നെ ഇല്ലേ മത്സരിക്കാൻ …. ”

അയാൾ മൈക്കിലൂടെ വീണ്ടും വിളിച്ച് ചോദിച്ചു … ജഗന്നാഥ് ചുറ്റിലും നോക്കുകയാണ് അവന് വേണ്ടി തൻ്റെ ഉള്ളിലെ ദേഷ്യവും പകയും ഈ കളിക്കളത്തിലിട്ട് തന്നെ തീർക്കാനായി ….

” ആരും തന്നെ കൈ ഉയർത്തുന്നില്ല … അതു കൊണ്ട് ജഗന്നാഥിനെ മത്സര വിജയിയായി പ്രഖ്യാപിക്കാൻ പോകുക… ”

അയാൾ പറഞ്ഞ് മുഴുവിപ്പിക്കുന്നതിന് മുൻപ് തന്നെ ആൾക്കൂട്ടത്തിൻ്റെ പുറകിൽ ഒരു കൈ ഉയർന്നു ……

” അതാ ……. അതാ മത്സരിക്കാൻ തയ്യാറാണെന്ന് ഒരാൾ കൈ ഉയർത്തിയിരിക്കുന്നു ……. ”

മൈക്കിലൂടെ കൈ ചൂണ്ടി വിളിച്ച് പറഞ്ഞ ആ വാക്കുകൾ കേട്ടതും എല്ലാവരുടെയും നോട്ടം ആ ഭാഗത്തേയ്ക്കായി അൽഭുതത്തോടെ അവിശ്വസനീയതയോടെ ….

ആൾക്കൂട്ടം ഇരുവശത്തേയ്ക്കും മാറി നിന്ന് വഴി ഒരുക്കിയതും ….

കണ്ണുകൾ മാത്രം പുറത്ത് കാണുന്ന രീതിയിൽ മുഖം മറയ്ച്ച ഒരു ചെറുപ്പക്കാരാൻ ….

” ഇത് അവനാ ജഗന്നാഥിൻ്റെ അനുജനെ കൊന്നവൻ ….

ഇത് അവൻ തന്നെയാ ക്ഷേത്രത്തിൽ വച്ച് അന്ന് തല്ലുണ്ടാക്കിയവൻ ”

ആദിയെ അങ്ങനെ കണ്ടതും നാട്ടുകാർ തമ്മിൽ തമ്മിൽ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി . മുന്നോട്ട് നടന്ന അവൻ മത്സരക്കളത്തിലേക്ക് തുറന്ന് കിടന്ന ആ കവാടത്തിലൂടെ ഉള്ളിലേയ്ക്ക് കയറി . അൽപ്പം അകലെയായി ജഗന്നാഥിന് നേർക്ക് , നേർക്കുനേർ അവൻ നിന്നു …. കാണികളും മറ്റും അക്ഷമയോടെ നിശബ്ദതയോടെ നോക്കിയിരിക്കുകയാണ് ….