പതിനാലാം ? തീയാട്ട് {Sajith} 1462

അവന് സന്ദേഹമായി എന്തിനിപ്പോൾ ഇവർ കുഞ്ഞൂട്ടനെ കാണാനായി വന്നു. എൻ്റെ പേരെങ്ങനെ ഇവർക്കറിയാം. കുഞ്ഞൂട്ടൻ ഒന്നാലോചിച്ചു. 

 

അവൻ നോക്കി നിൽക്കെ തന്നെ ജാനകി ദേവി മുൻപിലേക്ക്.., കുഞ്ഞൂട്ടൻ്റെ അടുക്കലേക്ക് നടന്നു വന്നു. അവന് പേടിയുണ്ട് പക്ഷെ നിന്നിടത്ത് നിന്ന് അനങ്ങാൻ ഒക്കുന്നില്ല. കാലുകൾ ചലിക്കുന്നില്ല നാവനങ്ങുന്നില്ല. ഒരു ശില പോലെ അവർക്ക് മുൻപിൽ നിൽക്കാനേ കുഞ്ഞൂട്ടന് കഴിയുന്നുള്ളു.  

 

“”പേടിക്കണ്ട ഞാൻ കുഞ്ഞൂട്ടനെ ഒന്നും ചെയ്യില്ല…””,””ഇവളെ സുരക്ഷിതമായി ഒരാളെ ഏൽപ്പിക്കണം എന്നെനിക്ക് തോന്നി…””, “”അതിന് കുഞ്ഞൂട്ടൻ തന്നെയാണ് നല്ലത്…””,

 

കുഞ്ഞൂട്ടൻ്റെ മനസിലെ ഭയം മനസിലാക്കി അവർ പറഞ്ഞു. ജാനകി അവൻ്റെ തൊട്ടുമുൻപിൽ വന്നെത്തി. ഒരു സാധാരണ മനുഷ്യന്റെ സാമീപ്യമേ അവനിപ്പോൾ തോന്നുന്നൊള്ളു. അവരാണങ്കിൽ കുഞ്ഞൂട്ടനോടെന്തോ സഹായം ചോദിക്കാനായി മാത്രം വന്നതുമാണ്. ആരെയോ ഏൽപ്പിക്കുന്ന കാര്യം പറഞ്ഞല്ലോ ആരെയാണ് അവൻ്റെ മനസ്സിൽ ചോദ്യമുയർന്നു. 

 

കുഞ്ഞൂട്ടൻ്റെ സന്ദേഹം മനസിലാക്കി ജാനകി തൻ്റെ കൈയ്യിൽ കിടത്തിയിരിക്കുന്ന കുഞ്ഞിനെ അവൻ്റെ മുൻപിലേക്ക് നീട്ടി. കുഞ്ഞൂട്ടൻ രണ്ട് കൈയ്യിലേക്കും കുഞ്ഞിനെ വാങ്ങി. നിലാവിന്റെ നിറത്തിലുള്ള ഒരു പട്ട് കൊണ്ട് അവളെ പുതപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. മുഖം കാണാനായി അവൻ അതൊന്ന് മാറ്റി…, പാർവ്വതി കുട്ടി. ആള് നല്ല ഉറക്കത്തിലാണ്. നിഷ്കളങ്കമായ അവളുടെ നിദ്ര കുഞ്ഞൂട്ടൻ ഒന്ന് നോക്കി നിന്നു. അടുത്ത നിമിഷം ജാനകി തൻ്റെ പ്രകാശം പരക്കുന്ന ചെമ്പട്ട് കൊണ്ട് പാർവ്വതിയെ എടുത്ത് നിൽക്കുന്ന കുഞ്ഞൂട്ടനെ മൂടി. പട്ടിൽ നിന്നുള്ള പ്രകാശം ആകെ പടർന്നു. കണ്ണിലേക്ക് കുത്തി കയറുന്ന അത്രയും തീവ്രത പ്രകാശത്തിനുണ്ടായിരുന്നു. അത് കുഞ്ഞൂട്ടന് സഹിക്കാനാവാതെ കണ്ണുകൾ അടച്ചു.  ആഹ് സമയത്തൂം കുഞ്ഞിനെ അവൻ നെഞ്ചിലേക്ക് ചേർത്ത് പിടിച്ചു തന്നെ നിന്നു.

 

കാളകൾ ചിനക്കുന്ന ശബ്ദമാണ് കുഞ്ഞൂട്ടനെ ഉറക്കത്തിൽ നിന്നും ഉണർത്തിയത്. അപ്പു അവൻ്റെ നെഞ്ചിൽ നിന്നൊക്കെ മാറി ചുവരിനോട് ചേർന്ന് അഭിമുഖമായാണ് കിടക്കുന്നു. കുഞ്ഞൂട്ടൻ അവളുടെ വയറിലൂടെ കൈയ്യിട്ട് പിന്നിൽ തന്നെ ഒട്ടിച്ചേർന്നാണ കിടക്കുന്നത്.

 

ചുറ്റിപിടിച്ചിരുന്ന കൈ അവൻ എടുത്തു. ഉറക്കം വിട്ടതും കട്ടിലിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റ് കൈയ്യൊക്കെ ഒന്ന് മൂരി നിവർന്നു. കൊറച്ചധികം ഉറങ്ങി പോയി. മേശമേലിരിക്കുന്ന ഫോൺ അവൻ കൈ എത്തിച്ചെടുത്ത് സമയമൊന്ന് നോക്കി. സമയം ആറേകാലായിട്ടുണ്ട്. കണ്ണ് തിരുമ്മി ഒന്നുകൂടി നോക്കി. നേരം വെളിത്തു എന്ന് അവന് അപ്പഴാണ് ബോധ്യം വന്നത്. പെട്ടെന്ന് തന്നെ കട്ടിലിൽ നിന്ന് ചാടി ഇറങ്ങി. തറവാട്ടിൽ എല്ലാവരും എഴുന്നേറ്റിട്ടുണ്ടാവും. എങ്ങാനും ആരുടേലും കണ്ണിൽ പെട്ടാൽ ആകെ നാണക്കേടാവുമല്ലോ എന്നവൻ ഓർത്തു. പോവാൻ നേരം അപ്പൂനെ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞ് നോക്കി. ഒന്നും അറിയണ്ട അവൾക്ക്…., നല്ല ഉറക്കത്തിലാണ്. ഒരു ചിരിയോടെ കുഞ്ഞൂട്ടൻ മുറിക്ക് പുറത്തിറങ്ങി. 

 

പൂച്ച പമ്മി പോവുന്നത് പോലെ കുഞ്ഞൂട്ടൻ അടിവെച്ച് അടിവെച്ച് ഇടനാഴിയിലൂടെ കോവണി ലക്ഷ്യമാക്കി നീങ്ങി. ആഹ് കഴുകൻ കണ്ണുകൾ അവനെ നോക്കുന്നുണ്ടെന്ന കാര്യം പക്ഷെ അവൻ അറിഞ്ഞില്ല.

 

“”അല്ല ഏട്ടനിതെവിടുന്നാ ഈ നേരത്ത്…”””,

 

പമ്മിപോവുന്നതിനിടയ്ക്ക് പിന്നിൽ നിന്നൊരു ചോദ്യം. കുഞ്ഞൂട്ടൻ്റെ ശ്വാസം നിന്നു. ഏകദേശം പിടിക്കപ്പെട്ടെന്ന കാര്യം ധാരണയായി. അവനൊന്ന് നിവർന്ന് നിന്നു എന്തും വരട്ടെയെന്ന് കണക്ക് കൂട്ടി തിരിഞ്ഞു. മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നത് ഗൗരിയാണ് സ്രാവണിൻ്റെ സ്പൈ. പുന്നക്കൽ തറവാട്ടിൽ ഒരു ഈച്ച പറക്കണമെങ്കിൽ പോലും ഗൗരിയോട് അനുവാദം ചോദിക്കണം. അവളറിയാത്ത ഒരു കാര്യവും അവിടെ സംഭവിക്കില്ല. അത് കുഞ്ഞൂട്ടനും ഏറെക്കുറേ അറിവുള്ളതാണ്. 

 

“””ഞാൻ….”””,””ഞാൻ ചുമ്മാ…”””, “”പുറത്തൊക്കെ ഒന്ന് നടക്കാൻ ഇറങ്ങിയതാ…””,

 

“”ഏഹ്…””,””അതിന് ഇതിലെ എങ്ങട്ടാ…”””, “”ഉമ്മറത്തേക്കുള്ള വാതിൽ അവടെയല്ലേ…..””,

 

ഗൗരി പുറകിലേക്ക് കൈ ചൂണ്ടി പറഞ്ഞു. കുഞ്ഞൂട്ടന് അപത്തം പറ്റി പറഞ്ഞ നൊണ വർക്കൗട്ടായില്ല.

 

“”ആണോ…””,”””ശ്ശേ ഞാനിതെങ്ങനെ മറന്നു…””, “”ഹി ഹി….””,””എനിക്കീ മറവി എടക്കുള്ളതാ ഗൗരീ…””,””എന്താ ചെയ്യാം എൻ്റെ ഒരു കാര്യം…””,

 

കുഞ്ഞൂട്ടൻ വീണിടത്ത് കിടന്ന് നല്ല പോലെ ഉരുളുന്നുണ്ടെന്ന് ഗൗരിക്ക് മനസിലായി. അവൻ അപ്പൂൻ്റെ മുറിയിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി വരുന്നതും അവള് കണ്ടിരുന്നു. ഇതിപ്പൊ കുഞ്ഞൂട്ടനെ ഒന്ന് വട്ട് തട്ടാൻ വേണ്ടിയാണ് ഗൗരി ഒന്നും അറിയാത്ത പോലെ ചോദിച്ചത്. 

 

“”ഈ മറവി അത്ര നല്ലതല്ല ഏട്ടാ…..””,

 

ഗൗരി എന്തോ അർത്ഥം വെച്ച് സംസാരിക്കുന്നത് പോലേ കുഞ്ഞൂട്ടന് തോന്നി. അവള് കണ്ടകാര്യം അവനറിയില്ലല്ലോ പാവം.

 

“”അല്ല നീ എന്താ ഇവടെ…””,

 

“”ഞാൻ മുത്തശ്ശിക്ക് മരുന്നെടുക്കാൻ വന്നത്…””,””സ്റ്റോർ റൂമിലാ അതൊക്കെ വെച്ചിരിക്കുന്നത്…'”‘,

 

“”ഓഹോ…”””,””ശരി എന്നാ…”””,””ഞാൻ അങ്ങോട്ട്…””,

 

“”ഓഹ് ആയിക്കോട്ടേ…””,

 

ഗൗരിയോട് പറഞ്ഞ് മെല്ലെ അവിടെ നിന്ന് കോണിപ്പടിയുടിക്കടുത്തേക്ക് കുഞ്ഞൂട്ടൻ വലിഞ്ഞു. 

 

“”അല്ല അപ്പൊ നടക്കാൻ പോണില്ലേ…””,

 

കുഞ്ഞൂട്ടൻ കോണിപ്പടി കയറാൻ പോവുന്നത് കണ്ട് ഗൗരി ചോദിച്ചു.