ഡെറിക് എബ്രഹാം 3 [അഹമ്മദ് ശഫീഖ് ചെറുകുന്ന്] 222

“പ്ലീസ് ചേച്ചീ… പറ്റില്ലാന്ന് പറയല്ലേ… ഞാൻ ഇത് വരെ ദൂരെ ഒരിടത്തും പോയിട്ടില്ല…അച്ഛൻ വിടില്ല…ഇതിപ്പോ ഒഫീഷ്യൽ ഡ്യൂട്ടിയെന്ന് പറഞ്ഞു പോവാലോ.. വേറൊരു അവസരം ഇനിയെനിക്ക് കിട്ടില്ല ചേച്ചീ… പ്ലീസ് ”

“നിന്റെ രോഗം എനിക്ക് മനസ്സിലാകുന്നുണ്ട്..ട്ടോ ”

“അയ്യോ.. ചേച്ചീ… അതൊന്നുമല്ല… സത്യായിട്ടും നാട് കാണാനുള്ള പൂതി കൊണ്ടാണ് ”

” വരുന്നെങ്കിൽ വന്നോട്ടെ ചേച്ചീ… നാളെ തന്നെ തിരിച്ചു വരില്ലേ ”

ആദിയുടെ കമെന്റ് വന്നു…

“നീയൊന്ന് അനങ്ങാതെ നിന്നേ ആദീ…
മോളേ.. ചാന്ദ്നീ… നീ കൂടെ വന്നാൽ എനിക്കും നല്ല ഉപകാരമാണ്… പക്ഷേ, ഈ മുന്നിലുള്ള സാധനത്തെയും കൂട്ടിപ്പോയിട്ട് എന്താകുമെന്ന് ഒരു പിടിയുമില്ല… അതിനിടയിൽ നിന്നെയുമതിലേക്ക് വലിച്ചിഴക്കാനാവില്ല..
അത് കൊണ്ടാണ്.. പറയുന്നത് മനസ്സിലാക്കൂ ”

“ചാന്ദ്നീ… നിനക്ക് ഡ്രൈവിങ് അറിയോ…”

“അറിയാം ആദീ… ഞാൻ ഫുൾ ഡ്രൈവ് ചെയ്തോളാം.. ചേച്ചിയോട് പറ എന്നെയും കൂട്ടാൻ ”

“ടീ…. വലിയൊരു പെൺവാണിഭ മാഫിയയുമായുള്ള യുദ്ധത്തിനാണ് നാളെ കോടതിയിലേക്ക് പോകുന്നത്..അത്രമാത്രം ഭീഷണിയുമുണ്ട് എന്റെ മേൽ..അവിടെ വെച്ച് എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നതെന്ന് തന്നെയറിയില്ല…കഴിഞ്ഞ വിചാരണദിവസം ഇവൻ അവരുമായി തല്ലുണ്ടാക്കി പോലീസ് കേസ് വരെയായതാ.. ”

“ചേച്ചീ… പ്ലീസ്… അതൊന്നും പ്രശ്നമില്ല”

“നീ മിണ്ടാതെ നിക്കുന്നുണ്ടോ.. ഇച്ചിരി സ്വാതന്ത്ര്യം തന്നെന്ന് വിചാരിച്ചിട്ട് ഓവറാക്കല്ലേ… എനിക്ക് ദേഷ്യം വരുന്നുണ്ട്..ട്ടോ..”