ഡെറിക് എബ്രഹാം 3 [അഹമ്മദ് ശഫീഖ് ചെറുകുന്ന്] 222

അങ്ങനെയുള്ള ഒരു ചിന്തയും എന്റെ മോൾക്കില്ല…
നിനക്കുമില്ല..
അറിയാം…പറഞ്ഞിട്ടൊരു കാര്യവുമില്ലാന്ന്… എന്നാലും പറയുവാ… ശ്രദ്ധിച്ചേക്കണം… ”

“പേടിക്കേണ്ട അച്ഛാ… ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചോളാം..ഒരു പെണ്ണാണെന്നും അമ്മയാണെന്നും ഞാൻ ഇടയ്ക്കിടെ ചേച്ചിയേ ഓർമിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തേക്കാം ”

“ഹാ.. പോ.. പോ..
ഉണ്ടാക്കി ഉണ്ടാക്കി,അച്ഛനിട്ട് ഉണ്ടാക്കല്ലേടാ പൊന്നു മോനേ ”

എല്ലാവരും പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു…അമ്മ പുറത്തേക്ക് വരുന്നുണ്ടെന്ന് മനസ്സിലായപ്പോൾ തന്നെ , ആദിയോട് വേഗം കാറെടുക്കാൻ പറഞ്ഞു , അനുപമ കാറിലേക്ക് കയറി..

“ചാന്ദ്നീ.. വാ.. പോകുന്ന വഴിക്കല്ലേ നിന്റെ വീട്.. അവിടെ ഇറക്കിയേക്കാം ”

അങ്ങനെ മൂന്നാളും വണ്ടിയിൽ കയറി…അമ്മ മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങി വന്ന് എന്തൊക്കെയെല്ലോ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും ഗ്ലാസ് കീഴെയാക്കാതെ , കാണാത്തത് പോലെ അവർ പുറപ്പെട്ടു…

“അനുച്ചേച്ചീ.. അതെന്താ അമ്മ പറയുന്നത് കേൾക്കാതെ അവോയ്ഡ് ചെയ്യുന്നെ… അമ്മയ്ക്ക് സങ്കടാവൂല്ലേ..”

“ഹഹഹ…അമ്മയെ നിനക്കറിയാഞ്ഞിട്ടാ മോളേ… അമ്മ തുടങ്ങിയാൽ നിർത്തില്ല… ഇന്നത്തെ യാത്ര നാളെയാക്കേണ്ടി വരും ”

“ചേച്ചീ… ഞാൻ വേറൊന്ന് ചോദിക്കട്ടെ…”

“മുഖവുര വേണ്ട.. ചോദിക്കെടീ ”

“ഞാനും വന്നോട്ടെ നിങ്ങടെ കൂടെ ”

“അയ്യോ.. അത് മാത്രം പറയരുത്.. നീ വേറെന്ത് വേണമെങ്കിലും പറഞ്ഞോളൂ “