ഡെറിക് എബ്രഹാം 3 [അഹമ്മദ് ശഫീഖ് ചെറുകുന്ന്] 222

അധികം വൈകാതെ തന്നെ പോലീസുകാർ അവിടേക്ക് ഓടിയെത്തി… അവരും ആദിയുടെ കൂടെ അക്രമികളെ തുരത്തിക്കൊണ്ടേയിരുന്നു… അധികം വൈകാതെ തന്നെ സിറ്റുവേഷൻ കണ്ട്രോളിലായി..അക്രമികളെയെല്ലാം പോലീസ് പിടിച്ചു കൊണ്ട് പോയി…
ജയിലിനെക്കാൾ അവർക്ക് അത്യാവശ്യം ഹോസ്പിറ്റലായിരുന്നു…. ആദിയുടെ സ്നേഹം അത്രമേൽ പകർന്നു കിട്ടിയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു അക്രമികൾ ഓരോരുത്തർക്കും….

“ആദീ…..ഇങ്ങട് വാ ”

ചാന്ദ്നിയുടെ അടുത്ത് നിന്നും അനുപമയായിരുന്നു വിളിച്ചത്…ചാന്ദ്നി അനുപമയുടെ തോളത്ത് കിടക്കുന്നു…ബോധം വന്നിട്ടില്ല…അപ്പോഴേക്കും അവളുടെ മുറിവൊക്കെ മരുന്ന് വെച്ച് കെട്ടിയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു…..

“ടാ.. വെള്ളം തളിച്ചിട്ടും ഇവൾ എഴുന്നേൽക്കുന്നില്ല…”

“അത് പ്രശ്നമില്ല മാഡം ….കുറച്ചൂടെ കഴിഞ്ഞാൽ എണീറ്റോളും….ഭയന്ന് വിറച്ചത് കൊണ്ടാണ് ബോധം പോയത്…ആദ്യമായല്ലേ ഇങ്ങനെയുള്ള സിറ്റുവേഷനൊക്കെ ഫേസ് ചെയ്യുന്നേ… അതിന്റെയാ…മുറിവ് അത്ര വലുതല്ല ”

അവിടെയുണ്ടായിരുന്ന ഡോക്ടർ സതീഷ് ആയിരുന്നു പറഞ്ഞത്….

“ഡോക്ടർ, നിങ്ങളിവിടെ ഉണ്ടായത് കൊണ്ട് വളരെ ഉപകാരമായി…”

“അതൊന്നും പ്രശ്നമില്ല മാഡം… നിങ്ങളെപ്പോലെ നാടിനെ സേവിക്കുന്നവരുടെ ജീവൻ സംരക്ഷിക്കേണ്ടത് ഞങ്ങളുടെ കടമയല്ലേ….”

“ആദീ…. ഡോക്ടറെ മനസ്സിലായില്ലേ…. അന്ന് നീ ബോംബെയിൽ പോയപ്പോൾ ഉണ്ടായ അപകടത്തിൽ എന്നെ ചികിൽസിച്ചത് ഡോക്ടറാണ്… ഒരിക്കൽ നിനക്ക് ഞാൻ പരിചയപ്പെടുത്തിയിരുന്നു ”

“ഓഹ്… ഓർമയുണ്ട്….
ഡോക്ടർ സതീഷ്…അല്ലേ ”

“യെസ്.. ആദി…