സുൽത്വാൻ 8 [ജിബ്രീൽ] 317

സഹദേവൻ കേരളത്തിലേക്ക് പോന്ന ആ കാട്ടുവഴി അവർ പരിശോദിച്ചെങ്കിലും ഒരു തുമ്പും കിട്ടിയില്ല. സഹദേവൻ സഞ്ചരിച്ചിരുന്ന ജീപ്പ് ഒരു ചെറിയ കൊക്കയിൽ നിന്നും കിട്ടിയിരുന്നു പക്ഷേ അതിൽ സ്വർണമോ സഹദേവനോ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

മഹാദേവനു വല്ലാത്ത പേടി തോന്നാൻ തുടങ്ങി

തന്നെ താങ്ങി നിർത്തുന്ന തൂണുകളെല്ലാം ആരോ തകർക്കുന്ന പോലെ . പക്ഷേ അത് തകർക്കുന്ന കരങ്ങൾ അക്ഞാതമാണ് താനും.

അവനൊരു തീരുമാനെമെടുത്തിരുന്നു സത്യത്തിൽ അതു മാത്രമാണവന്റെ മുമ്പിലെ ഏക വഴി, ഹുദൈഫെന്ന ജിത്തുവിന്റെ മരണം. ജിത്തു കൊല്ലപെട്ടാൽ ചോലക്കാട്ടു ഗ്രൂപ്പിന്റെ ചെയർമാൻ സ്ഥാനത്തേക്ക് വരാൻ പോകുന്നത് സഫീറായിരിക്കും. അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ ചോലകാട് ഗ്രൂപ്പിന്റ മുഴുവൻ നിയന്ത്രണവും മഹാദേവന്റെ കയ്യിൽ വന്നു ചേരും…

മഹാദേവൻ തന്റെ ഫോൺ കയ്യിലെടുത്ത് സേവ് ചെയ്ത് വെച്ചിരുന്ന ഒരു നമ്പറിലേക്ക് ഡയൽ ചെയ്ത് ചെവിയിൽ വെച്ചു

♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦

ചുവന്ന സൂര്യൻ ഉദിച്ചു നിൽക്കുന്ന ഒരു നദീ തീരം. ആ തീരത്തിൽ ഒരുപാട് ശവശരീരങ്ങൾ ചിതറി കിടക്കുന്നുണ്ട്. അ തീരത്തിന്റെ വശത്ത് ചുവന്ന പ്രകാശം കടക്കാത്ത മരങ്ങൾ നിറഞ്ഞ ഒരു കാടാണ്. ആ തീരത്തെ മണൽ തരികൾ രക്തംവും ചുവന്ന വെളിച്ചവും കാരണം കടും ചുവപ്പു നിറത്തിലായിട്ടുണ്ട്.

അവിടെ നിലത്തുറക്കാത്ത കാലുകളുമായി നിൽക്കുന്ന ഒരാളെ അഞ്ച് സൈനികർ വളഞ്ഞിട്ടുണ്ട് അയാളുടെ വലത്തേ കയ്യിലെ വാൾ രക്തത്തിൽ സ്നാനം ചെയ്തെടുത്ത പോലെ വെട്ടി തിളങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു ഇടത്തേ കയിലെ വാളവൻ നേരെ നിൽക്കാൻ വേണ്ടി നിലത്തു കുത്തിയിട്ടുണ്ട്. അവന്റെ ദേഹത്തിലെ മുറിവുകളിൽ നിന്നും ചോര പുറത്തേക്ക് കുതിക്കുന്നുണ്ട്.

അവനെ വളഞ്ഞ അഞ്ചു പേരും ഒരേ സമയം അവന്റെ നേരെ കുതിച്ചു. അവൻ അനങ്ങിയില്ല , അവർ അടുത്തെത്തിയതും ഇടതു കയ്യിലെ വാളിൽ കുത്തി തന്റെ ബാക്കിയുള്ള മുഴുവൻ ശക്തിയും ഉപയോഗിച്ച വൻ ഉയർന്നു ചാടി വലത്തേ കയ്യിലെ വാൾ വട്ടത്തിൽ വീശി.

അങ്ങനൊരു നീക്കം അവർ പ്രധീക്ഷിക്കാത്തതു കൊണ്ട് തന്നെ നാലു പേരുടെ തലകൾ ആ വീശലിൽ കഴുത്തിൽ നിന്നു വേർപെട്ടിരുന്നു, ബാക്കിയുളള ഒരുത്തന്റെ നെഞ്ചിൽ തന്റെ നാലു കൂട്ടുകാരുടേയും തലകൾ നിലത്തു വീണതിന്റെ ഞെട്ടൽ മാറുന്നതിനു മുമ്പ് അയാൾ അവന്റെ വാൾ കുത്തിയിറക്കി.

അവൻ പതിയെ വേച്ചു വേച്ച് കാലടികൾ എടുത്തു വെച്ച് നിലത്തു വീണു കിടന്നിരുന്ന ഒരാളുടെ അടുത്ത് മുട്ട് കുത്തിയിരുന്നു.