വെളുത്ത ചെമ്പരത്തി [വൈഗ വസുദേവ്] [Novel] 84

പൊക്കോ എന്ന് സുകു പറഞ്ഞു.

രണ്ടാഴ്ചത്തെ ആശുപത്രി വാസത്തിനുശേഷം ശേഷം…ദേവും ലളിതയും മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.

ശശി എവിടെ ലളിതേ…ശശിയേട്ടന് തിരക്കാണ്. നമ്മൾ ചെല്ലുമ്പോൾ വീട്ടിലേയ്ക്ക് വന്നേക്കാം എന്നുപറഞ്ഞു. അവനോടാലോചിച്ച് എല്ലാം എത്രയും വേഗം ചെയ്യണം…കാറിലിരിക്കെ സുകു പറഞ്ഞു.

വീട്ടിൽ ചെല്ലട്ടെ അമ്മാവാ…ഇപ്പോൾ അതൊന്നും ചിന്തിക്കേണ്ട…ദേവ് ചെറുചിരിയോടെ പറഞ്ഞു. ലളിത സുകുവിൻ്റെ കയ്യെടുത്തു മടിയിൽ വെച്ചു. സുകുവേട്ടാ…എല്ലാം സുകുവേട്ടൻ ആഗ്രഹിക്കുംപോലെ തന്നെ നടക്കും…വീടെത്തും വരെ ആ കയ്യിൽ ലളിത പിടിച്ചിരുന്നു. ധൈര്യം പകരാനെന്നപോലെ…സുകു കണ്ണടച്ചിരുന്നു.

സുകുവേട്ടാ…വീടെത്തി…കണ്ണുറന്ന സുകു ഒന്നമ്പരന്നു. കാറിൽ ഇരുന്ന് വീടും മുറ്റവും ആകെയൊന്നു നോക്കി. എന്താ ഇതൊക്കെ…?

പറയാം…ആദ്യം കാരണവർ ഇങ്ങോട്ടിറങ്ങിയാട്ടെ…ശശി പറഞ്ഞു.

വസുധ…അച്ചു…സരസു…ശരത്…എല്ലാവരും കാറിനടുത്തേയ്ക്ക് വന്നു. എല്ലാവരുടേയും മുഖത്ത് സന്തോഷം മാത്രം. താൻ ആഗ്രഹിച്ച സ്വപ്നം കണ്ടിരുന്ന തൻെറ കുടുംബം. സന്തോഷം കൊണ്ട് സുകുവിൻ്റെ കണ്ണു നിറഞ്ഞു. കാറിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിയ സുകുവിനെ ശരത്തും ദേവും പിടിച്ച് ഉമ്മറത്തിട്ടിരുന്ന കസേരയിൽ കൊണ്ടിരുത്തി.

ശശീ…സുകു വിളിച്ചു. നമ്മുടെ മക്കളുടെ കല്യാണം എന്തിനാ വെച്ചു താമസിപ്പിക്കുന്നത്.

ഇന്ന് നിശ്ചയവും മോതിരം മാറ്റവും നാളെ കല്യാണം. എന്താ പോരെ…ശശി ചോദിച്ചു.

അപ്പോൾ വിളിയൊക്കെ…?

അതെല്ലാം കഴിഞ്ഞു…ഉച്ച കഴിയുമ്പോൾ തൊട്ട് ആൾക്കാർ വന്നുതുടങ്ങും.

ശശീ നീ…സുകു ശശിയുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു. നമ്മുടെ മക്കളുടെ കല്യാണം കേമമാക്കണം. അതെ നമ്മുടെ മക്കൾ…സുകു ആവർത്തിച്ചു.

നീ വിശ്രമിക്ക്…കുറച്ചു കാര്യങ്ങൾ കൂടി അടുപ്പിക്കാനുണ്ട്…ശശി മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. എല്ലാം വീക്ഷിച്ച് ആത്മനിർവൃതിയോടെ സുകുവും.

വൈകിട്ട് തുളസിതറയിൽ വിളക്കുവെച്ചിട്ട് അച്ചു മോട്ടിട്ടു നിൽക്കുന്ന വെളുത്ത ചെമ്പരത്തിയോട് കിന്നാരം പറയാൻ മറന്നില്ല.

രാവിലെ തന്നെ ആൾക്കാർ എല്ലാം വന്നുതുടങ്ങി. വന്നവർ വന്നവർ പെണ്ണിനെ തിരക്കി. അവൾ ഇപ്പോൾ വരും അമ്പലത്തിൽ പോയതാ…ലളിത മറുപടി പറഞ്ഞു പറഞ്ഞു മടുത്തു.

ശരത്തിനൊപ്പം അമ്പലത്തിൽ പ്രദക്ഷിണം വയ്ക്കുമ്പോൾ അച്ചുവിനോട് വാരസ്യാർ ചോദിച്ചു. മുഹൂർത്തം അപ്ലാ കുട്ട്യേ…

പതിനൊന്നരയ്ക്കാ…വാരസ്യാരേ…വന്നേക്കണേ…

വരും കാവുംപുറത്തെ കല്യാണമല്ലേ…വരും. ഞാനും ഉണ്ടാവും കുട്ടീ…തിരുമേനി പറഞ്ഞു.

രണ്ടാളും വരണം ഒപ്പം അനുഗ്രഹവും ഉണ്ടാവണം. ഞങ്ങൾ പോട്ടെ…വാ ശരത്.

അവർ പോകുന്നത് നോക്കി നിന്ന തിരുമേനി പറഞ്ഞു…ഈ കൂട്ടി ഏതുവീട്ടിൽ ചെന്നുകേറിയാലും അവിടെ ഐശ്വര്യം വർദ്ധിക്കുകയേ ഉള്ളൂ…

ശരിയാ തിരുമേനി…

*** ***

ശശീ…പതിനൊന്നായല്ലോ…അവരെ കണ്ടില്ലല്ലോ…ഇപ്പോൾ വരും…എന്നെ ഇപ്പോൾ വിളിച്ചതേ ഉള്ളൂ…ദാ വരുന്നുണ്ട് കാർ…ശശി പറഞ്ഞു.

പന്തലിൽ നാദസ്വരം നടക്കുന്നതിനാൽ പ്രായമായവർ അവിടിരുന്നു. ചെറുക്കനെ സ്വീകരിച്ച് പന്തലിലേയ്ക്ക് ആനയിച്ചു.

മൂഹൂർത്തമായി, പെണ്ണിനെ ഇറക്കിക്കൊണ്ടുവരൂ…തിരുമേനി പറഞ്ഞു.

അച്ചുവിനെ മണ്ഡപത്തിൽ ഇരുന്ന ദേവിനടുത്തായിരുന്നു. തിരുമേനി എടുത്തു കൊടുത്ത താലി ദേവ് അച്ചുവിൻ്റെ കഴുത്തിൽ ചാർത്തി. ദേവിൻ്റെ അച്ചൻ്റെ സ്ഥാനത്തു നിന്ന് ശശി ബാക്കികാര്യങ്ങൾ ചെയ്തു.

നാട്ടുകാരേയും ബന്ധുജനങ്ങളേയും സാക്ഷിയാക്കി. മാതാപിതാക്കളുടെ ആശീർവാദത്തോടെ, അച്ചു ദേവിനു സ്വന്തം. സുകു ദേവിന് അച്ചുവിൻ്റെ കൈ പിടിച്ചുകൊടുത്തു. ദക്ഷിണ വാങ്ങി തിരുമേനി അവരെ അനുഗ്രഹിച്ചു.

ഉമാമഹേശ്വരൻമാരേപ്പോലെ ആവട്ടെ…എല്ലാ മംഗളങ്ങളും ഉണ്ടാവട്ടെ…ചെറുക്കൻ വീട്ടിലേയ്ക്ക് പോകാൻ ഉള്ള സമയം ആയി.

എല്ലാവരുടോടും യാത്ര പറഞ്ഞു കാറിൽ കയറിയ അച്ചുവിൻ്റെ അടുത്തേയ്ക്ക് സരസു എത്തി…എൻ്റെ വകയായി ഇതു നിനക്കിരിക്കട്ടെ. അച്ചു സന്തോഷത്തോടെ പറഞ്ഞു…വെളുത്ത ചെമ്പരത്തി…

വെളുത്തചെമ്പരത്തി ഉമാമഹേശ്വരസങ്കല്പമാണ്…സരസു പറഞ്ഞു.

അച്ചുവും ദേവുംകൂടി ചെടി വാങ്ങി. അങ്ങനെ ദേവ് സ്നേഹിച്ച അച്ചുവും അച്ചുവിനോടൊപ്പം വെളുത്തചെമ്പരത്തിയും ദേവിൻ്റെ വീട്ടിലേയ്ക്ക്….

ശുഭം…