വെളുത്ത ചെമ്പരത്തി [വൈഗ വസുദേവ്] [Novel] 84

റെഡിയായി വാ…ഒരുകൂട്ടർ വന്നതു കണ്ടില്ലേ…ഞാൻ ചായ എടുക്കട്ടെ…നടന്നാൽ നമ്മുടെ ഭാഗ്യം. നന്നായി പ്രാർത്ഥിച്ചോളൂ…ലളിത സന്തോഷത്തോടെ ചായ എടുക്കാൻ പോയി.

അച്ചു സ്തംഭിച്ചു നിന്നുപോയി. പ്രാർത്ഥിച്ചോളാൻ അല്ലേ അമ്മ പറഞ്ഞത്. ദേവേട്ടനല്ലാതെ വേറൊരാൾക്കായി പ്രാർത്ഥിക്കാൻ തനിക്കാവുമോ…? എന്താ ചെയ്ക. ഉമ്മറത്തേക്ക് വരില്ലാന്നു പറഞ്ഞാലോ.

എൻ്റെ ദേവീ…എന്തേലും വഴി കാണിച്ചു താ…ചെല്ലാതിരുന്നാൽ, അച്ഛന് ഇനി ഒരു ഷോക്ക് കൂടി പറ്റില്ല. എൻ്റെ അച്ഛനെ വിഷമിപ്പിക്കാതെ ഈ ആലോചന മാറ്റി തരേണമേ…അച്ചു മനമുരുകി പ്രാർത്ഥിച്ചു. കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകിയതുപോലും അച്ചൂ അറിഞ്ഞില്ല.

അച്ചൂ വാ…എത്ര നേരായി…ലളിത അക്ഷമയായി. ദാ വന്നു…അച്ചു പറഞ്ഞു. അച്ചുവിനെ കണ്ട ലളിത ചോദിച്ചു, നീ എന്താ ഈ വേഷത്തിൽ…ഡ്രസ്സ് മാറിയില്ലേ…?

ഈ വേഷത്തിൽ കണ്ടാൽ മതി. അല്ലേൽതന്നെ ഇത് നടക്കാൻ പോകുന്നില്ലല്ലോ…

പെണ്ണേ നല്ല അടി വെച്ചുതരും പറഞ്ഞേക്കാം…ലളിതയ്ക്ക് അച്ചു പറഞ്ഞത് ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ല. എത്രയും വേഗം നിൻ്റെ കല്യാണം നടക്കാനാണ് ഞങ്ങൾ പ്രാർത്ഥിക്കുന്നത്. അപ്പോൾ ആണ് ഇമ്മാതിരി വർത്തമാനം. ഈ ചായ എടുത്തുവാ…ലളിതയുടെ പിറകെ അച്ചു ട്രേയുമായി നടന്നു.

ലളിതേ മോളെ വിളി…സുകു പറഞ്ഞു. അച്ചു ചായയുമായി വന്നു. അവൾ വന്നവർക്കും സുകുവിനും ചായ കൊടുത്തിട്ട് അകത്തേക്ക് പോകാൻ തുടങ്ങി. അത് മനസ്സിലായ അവളുടെ കയ്യിൽപിടിച്ചു അടുത്തു നിർത്തി.

മുഴുവൻ പേര് എന്താണ്…? ചെറുക്കൻ ചോദിച്ചു.

അഖില എസ്…

ഞാൻ രാകേഷ്. ബാങ്കിൽ ആണ്. പഠിത്തം എവിടെവരെയായി…?

ഡിഗ്രി സെക്കൻ്റ് ഇയർ.

ഞാൻ അമ്മാവൻ കൃഷ്ണൻകുട്ടി, ഇത് രാകേഷിൻ്റെ അച്ഛൻ ഗോപകുമാർ…അമ്മാവൻ പരിചയപ്പെടുത്തി. ഇനികുട്ടി പൊക്കോളൂ…അമ്മാവൻ പറഞ്ഞു.

അച്ചുവിന് അത് ധാരാളമായിരുന്നു. അവൾ ജീവൻ തിരിച്ചു കിട്ടിയപോലെ തൻെറ മുറിയിലെത്തി. അച്ഛൻ എന്താവും തീരുമാനിക്കുക. ദേവേട്ടാ…എനിക്ക് ദേവേട്ടനെ വിട്ട് പോകേണ്ടിവരുവോ…? എൻ്റെ ദേവി അതിനിടവരല്ലേ…എനിക്കെൻ്റെ അച്ഛനെ വേദനിപ്പിക്കാനാവില്ല. ദേവേട്ടനെ നഷ്ടപ്പെടാനും പറ്റില്ല. അച്ചൂന് ഒരു ജീവിതം ഉണ്ടെങ്കിൽ അത് ദേവേട്ടനൊപ്പം ആയിരിക്കും…തീർച്ച…അച്ചു ഹൃദയം പൊട്ടി കരഞ്ഞു.

അവർ മൂവരും മാറി നിന്ന് ഒന്ന് ആലോചിച്ചു. തിരിച്ചു വന്ന് യഥാസ്ഥാനത്ത് ഇരുന്നു. ഞങ്ങൾക്ക് കുട്ടിയെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു…രാകേഷിൻ്റെ അച്ഛൻ പറഞ്ഞു.

സുകുവിൻ്റെ സന്തോഷം മുഖത്ത് കാണാമായിരുന്നു. ലളിതയെ നോക്കി ചിരിച്ചു. കുട്ടിയെ ഇഷ്ടപ്പെട്ട നിലയ്ക്ക് ബാക്കി കാര്യങ്ങൾ കൂടി പറയേണ്ടേ…കൊടുക്കുന്നതിനെപ്പറ്റിയൊക്ക ഒരു തീരുമാനം ആവേണ്ടേ…അനാവശ്യ പോക്കുവരവ് ഒക്കെ ഒഴിവാക്കാം. എന്തേ അതല്ലേ അതിന്റെ ശരി…അല്ലേ അളിയാ…? കൃഷ്ണൻകുട്ടി പറഞ്ഞു.

അതിപ്പോ പെട്ടെന്ന് എങ്ങനാ പറയ്ക. ലളിതയുടെ ആങ്ങളയോടും ആലോചിക്കണം…സുകു പറഞ്ഞു.

ആയിക്കോട്ടെ…എത്രയും പെട്ടന്നായാൽ നന്ന്…ഗോപകുമാർ പറഞ്ഞു. നിങ്ങൾ ആലോചിച്ചു അറിയിക്കുക. ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങട്ടെ…ശുഭസ്യ ശീഘ്രം എന്നാണ്. അവർ പോകുന്നത് സുകുവും ലളിതയും സന്തോഷത്തോടെ നോക്കി നിന്നു.

സുകുവേട്ടാ…ഇതു നടത്തണം. ചെറുക്കനും കൊള്ളാം, നല്ലൊരു ജോലിയും ഉണ്ട്

ഉം…എനിക്കും ബോധിച്ചു. ശശിയോടും ആലോചിച്ചിട്ടാവാം ബാക്കി കാര്യങ്ങൾ.

ഇപ്പോൾ തന്നെ വിളിച്ചു പറയാം, ശശിയേട്ടനോടും സരസൂനോടും വരാൻ.

ശരി…വൈകിട്ടത്തേക്ക് വരാൻ പറയ്. ലളിതേ എല്ലാംകൊണ്ടും മനസിനു സന്തോഷമാണ്. വർഷങ്ങളായി കാണാതിരുന്ന വസു ഇന്നു വന്നു. അവൾ വീടുവിട്ടുപോയപ്പോൾ നഷ്ടപ്പെട്ട എൻ്റെ സന്തോഷം, അവൾ തിരികെ വന്നപ്പോൾ തിരികെ കിട്ടി. അവൾ വന്നതേ ഉള്ളൂ കണ്ടില്ലേ അച്ചുവിനു നല്ലൊരു ആലോചനയും വന്നത്.

ശരിയാ സുകുവേട്ടാ…

ഇവരുടെ ഈ സന്തോഷം ഒന്നും അറിയാതെ ഈ ആലോചന ഒഴിഞ്ഞു പോകാൻ പ്രാർത്ഥിക്കുകയായിരുന്നു പാവം അച്ചു.

*** *** ***

അമ്മേ….നമുക്ക് എന്തു ചെയ്യാൻ പറ്റും…ആലോചിച്ചിട്ട് തല പെരുക്കുന്നു…

ഞാനും അതാ ആലോചിക്കുന്നത്. കാലങ്ങൾകൂടി കാണുമ്പോൾ ഞാൻ എങ്ങനെയാണ് പെണ്ണുചോദിക്കുന്നത്. അങ്ങനെ ചോദിച്ചാൽ ഓപ്പ എങ്ങനാവും പ്രതികരിക്കുക. അതറിയില്ലല്ലോ…എൻ്റെ മഹാദേവൻ ചതിക്കില്ല. നീ വിഷമിക്കേണ്ട അച്ചു നിനക്കുള്ളതാ…ഇത് മഹാദേവൻ്റെ തീരുമാനമാണ്. അതാണെൻ്റെ വിശ്വാസം…

അവൾ വേറൊരു കല്യാണത്തിനു സമ്മതിക്കില്ല. അതാണ്‌. ഇഷ്ടമല്ലെന്ന് അവൾ അമ്മാവനോട് പറയുകയും ഇല്ല. അതാ പ്രശ്നം…

അവൾ നന്ദികേട് കാണിക്കില്ല. അവൾക്ക് ആരെയും വേദനിപ്പിക്കാനും ആവില്ല ദേവ്…അത്രയ്ക്കും നല്ല കുട്ടിയാ…

അതെ അമ്മേ അവൾ പാവമാ…ദേവിൻ്റെ കണ്ണു നിറഞ്ഞു. പിന്നീട് ആരും ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. ആ നിശബ്ദതയെ ഭേദിച്ചു കൊണ്ട് ദേവിൻ്റെ ഫോൺ ബെല്ലടിക്കാൻ തുടങ്ങി. അച്ചുവിൻ്റെ വീട്ടിൽ നിന്നുമാണല്ലോ…ദേവ് കോളെടുത്തു.