സുൽത്വാൻ 8 [ജിബ്രീൽ] 317

സാറയുടെ പേരു കേട്ട ജിത്തു പിടി വിട്ടു, ജിത്തുവിനെ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയ അവൾ കാണുന്നത് ദേശ്യത്തിന്റെ പരമോന്നതിയിൽ നിൽക്കുന്നവനെയാണ്

“ആരെ കെട്ടിക്കാനാ…… നിന്നെ ഇങ്ങോട്ട് കെട്ടിയെടുത്തേ …..” അവന്റെ അലർച്ച

“ഞാനയാളെ കൊല്ലാൻ വന്നതാണ് ……” അവൾ നിഷ്കളങ്കയായി

“എന്തിന് …… ” അവന്റെ വാക്കുകളിൽ ദേശ്യം

“അയാളല്ലെ നിന്നെ കൊല്ലാൻ വേണ്ടി ആളെ അയച്ചത് …… ” ഇത്തവണ ദേശ്യമവളുടെ മുഖത്തായിരുന്നു

“അതിനു നിന്നോടിതിലെടപടണ്ടാന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ …..” അവന്റെ ഒച്ച വല്ലാതെ പൊങ്ങിയിരുന്നു.

“ഡാ ഇതാ …..” അവരുടെ വഴക്കിനിടെക്ക് പെൺഡ്രൈവ് ലോക്കറിൽ നിന്നെടുത്ത ഷാനു അത്. ജിത്തുവിന്റെ കയ്യിൽ കൊടുത്തു

ജിത്തുവത് വാങ്ങി പോക്കറ്റിലിട്ടു

“അവന്റെ ഖബറ് അവൻ തന്നെ സൂക്ഷിച്ചു വെച്ചിട്ടുണ്ട് ” ലോക്കറിൽ നിന്നെടുത്ത ഫയലുകൾ കാണിച്ചു കൊടുത്ത് ഷാനു ചിരിച്ചു

ജിത്തു സാറെക്കു നേരെ തിരിഞ്ഞു

“ അവനെ നീ കൊന്നോ ……”

“ഇല്ല ……” അവൾ മറുപടി ചുരുക്കി

അവർ മൂന്നുപേരും വീടിന്റെ പുറത്തേക്കെത്തി

ജിത്തു ബൈക്കെടുക്കാൻ പോയി, ഷാനു സാറക്ക് അവളുടെ തോക്ക് തിരിച്ചു കൊടുത്തു

“അവനെന്തു കൊണ്ടാവും എന്നെ അകറ്റാൻ ശ്രമിക്കുന്നത് ” തോക്ക് വാങ്ങി കൊണ്ടവൾ ചോദിച്ചു

അതിനുത്തരം ഷാനു നൽകുന്നതിന് മുമ്പ് തന്നെ ജിത്തു അങ്ങോട്ടെത്തിയിരുന്നു.

“ഡി …. നേരെ വീട്ടിപൊക്കോണം ” അവൻ വണ്ടിയുടെ ആക്സിലേറ്റർ റൈസ് ചെയ്തു

അവൾ മറുപടിയൊന്നും പറഞ്ഞില്ല

ജിത്തു വണ്ടി മുന്നോട്ടെടുത്തു

♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦

മഹാദേവൻ പതിയെ കണ്ണു തുറന്നു, ചുറ്റും നോക്കാൻ വേണ്ടി തല ഉയർത്താൻ ശ്രമിചെങ്കിലും അയാൾക്കത് സാധിച്ചില്ല. അവന്റെ കണ്ണെത്തിയ സ്ഥലം കണ്ടവന് താനൊരാശുപത്രിയിലാണെന്നു മനസിലായി.

“എങ്ങനെയുണ്ട് അങ്കിളിപ്പോ ……” മുറിയുടെ വാതിൽ തുറന്നകത്തു കയറിയ ജിത്തു ഒരു ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു

അവനീ സമയത്ത് ജിത്തുവിനെ തീരെ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല,അതിന്റെ ഞെട്ടൽ അവന്റെ മുഖത്ത് പ്രകടമായിരുന്നു

“ ഞാനങ്കിളെഴുന്നേൽക്കുന്നത് കാത്തിരിക്കു കയായിരുന്നു ”

ജിത്തുവിന്റെ മുഖത്തെ ചിരി മഹാദേവനത്ര പന്തിയായി തോന്നിയില്ല, എല്ലാ സൗകര്യങ്ങ ളുമുള്ള ഒരു ഡീലക്സ് മുറിയിലായിരുന്നവൻ കിടന്നിരുന്നത്. ജിത്തു മുറിയിലെ ടി വി ഓൺ ചെയ്തു.