🌞 ഋതുഭേദങ്ങൾ 🌧️ 07 [ഖല്‍ബിന്‍റെ പോരാളി 💞] 849

““ആരോട്….?””

““ദേ നില്‍ക്കുന്ന സമറിക്കയുടെ പിള്ളേരോട്….””

““ങേ….!!!””

““പുതിയ പിള്ളേരാ…. അവര് വന്നു ദേ ദേവായുടെ ഭാര്യയോട് എന്തോ മോശമായി പൊരുമാറി. ദേവാ പഴയ അസുരനായി….”” അവരുടെ സംസാരത്തിനിടയില്‍ കയറി സമര്‍ പറഞ്ഞു.

““എന്നിട്ട് ആ പിള്ളേരുടെ ഇപ്പോഴത്തെ അവസ്ഥ എന്താ….?””

““മുന്നെണ്ണത്തിന് തുക്കിയെടുത്തു ഹോസ്പിറ്റലില്‍ കൊണ്ടുപോയിട്ടുണ്ട്…. വേറെ ഒരാള്‍ക്ക് ഭാഗ്യം കൊണ്ട് ദേവാ തൊട്ടിട്ടില്ല.”” സമര്‍ പറഞ്ഞു നിര്‍ത്തി.

““ഇക്ക ഇരിക്ക്….”” വന്നവന്‍ സമറിനോട് പറഞ്ഞു. അതിന് നേരെത്തെ അവരുടെ അടുത്ത ഉണ്ടായിരുന്നവളോട് പറഞ്ഞ അതേ മറുപടി സമര്‍ നല്‍കി. അപ്പോഴാണ് തന്നെ നോക്കി നില്‍ക്കുന്ന അനുവിനെ റൂമില്‍ നിന്നു വന്നവന്‍ കാണുന്നത്….

““അനഘയ്ക്ക് എന്നെ മനസിലായില്ലേ…. നമ്മള്‍ തമ്മില്‍ നിങ്ങളുടെ കല്യാണത്തിന് കണ്ടിരുന്നു…”” അവന്‍ പറഞ്ഞു.

അപ്പോഴാണ് എന്നാണ് ആ മുഖം കണ്ടെതെന്ന് അനുവിന് മനസിലായത്. പക്ഷേ അന്ന് ആരെയും നോക്കനോ പരിചയപ്പെടാനോ പറ്റിയ മനസികാവസ്ഥയിലല്ലായിരുന്നു എന്നു മാത്രം…

““അനഘേ, ഇത് ടോം, ടോം മാത്യു. എന്‍റെ ക്ലാസ്മേറ്റ് ആണ്.”” അനുവിന്‍റെ നോട്ടവും ഭാവവും കണ്ടു അവിടെയുള്ളവരെ പരിചയപ്പെടുത്തനായി ദേവ് മുന്നിട്ടിറങ്ങി.

““പിന്നെ അത് ഇവന്‍റെ ഭാര്യ. എയ്ഞ്ചല്‍ ജെക്കബ്. ഞങ്ങളുടെയൊക്കെ മാലു എന്ന മാലാഖ.”” ദേവ് ആദ്യം ദേവിനെ കെട്ടിപിടിച്ച അവളെ ചുണ്ടി പറഞ്ഞു.

അതുകേട്ടപ്പോഴാണ് അനുവിന് ഒരു ആശ്വാസം തോന്നിയത്. ആ വീര്‍ത്ത വയറിന്‍റെ അവകാശിയാണ് ഈ കണ്ണടക്കാരന്‍ എന്നത് അവളുടെ മുഖത്തു നിന്നു മറഞ്ഞുപോയ ആ ചിരി തിരിച്ചു വരുന്നതിലേക്ക് തന്നെ കാരണമായി. അവള്‍ രണ്ടുപേരേയും നോക്കി ചിരിച്ചു.

““എടാ…. എന്നാ ഞാന്‍ ഒന്ന് ഹോസ്പിറ്റലില്‍ പോയിട്ട് വരാം…. നിങ്ങള്‍ ഇവളെ ബോറടിക്കാതെ കുറച്ചു നേരം നോക്ക്….”” ദേവ് അനുവിനെ ചുണ്ടി ടോമിനോടും മാലുവിനോടും പറഞ്ഞു.

““ശരിയടാ…. നീ വേഗം പോയി വരാന്‍ നോക്ക്….””

““അപ്പൊ ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങുകയാ….”” ഇത്രയും പറഞ്ഞു അനുവിന് ഒരു നോട്ടവും സമ്മാനിച്ചു ദേവ് സമറിന്‍റെ കുടെ പുറത്തേക്കു പോയി. അനു ഒന്ന് അങ്ങോട്ടു നോക്കിയെങ്കിലും എന്തോ ചിന്തിച്ചു പിന്നെ ടോമിനെയും മാലുവിനെയും നോക്കി.

““അനഘ, താന്‍ ഒരു ദൂരയാത്ര കഴിഞ്ഞു വന്നതു അല്ലേ… ഒന്ന് ഫ്രഷായിട്ട് വാ….”” മാലു അനുവിനോടായി പറഞ്ഞു. അനു തലയാട്ടി സമ്മതിച്ചെങ്കിലും എങ്ങോട്ട് പോകണമെന്നറിയാതെ ഹാളിന് ചുറ്റും നോക്കി കൊണ്ടു നിന്നു.