🌞 ഋതുഭേദങ്ങൾ 🌧️ 07 [ഖല്‍ബിന്‍റെ പോരാളി 💞] 849

എന്നാല്‍ അവന്‍റെ ഓടക്കുഴല്‍ തിരിച്ചു നല്‍ക്കാതെ അവന്‍ പോകില്ലെന്ന് പറഞ്ഞു. ഒരുപാട് അവന്‍ ചോദിച്ചെങ്കിലും അവന്‍ സീനിയേഴ്സിനേക്കാള്‍ ഉയരാന്‍ സമ്മതിക്കില്ലെന്ന ഭാവത്തില്‍ തരില്ലെന്ന് പറഞ്ഞു. പക്ഷേ ദേവ് അതൊന്നും കാര്യമാക്കതെ ചോദിച്ചുകൊണ്ടെ ഇരുന്നു. അവസാനം ദേഷ്യം വന്ന സീനിയേഴ്സിലെ തലവനെന്ന് തോന്നിക്കുന്നവന്‍ ആ ഓടക്കുഴലെടുത്തു തന്‍റെ മുട്ടുക്കാലിലേക്ക് അടിച്ചു രണ്ടാക്കി ഓടിച്ചു. എന്നിട്ട് ന്നാ കൊണ്ടു പോയ്ക്കോ എന്നു പറഞ്ഞു ദേവിന്‍റെ മുന്നിലേക്ക് വലിച്ചെറിഞ്ഞു അവിടെ നിന്നു പോയി.

ദേവ് സത്യം പറഞ്ഞ ഞെട്ടി തരിച്ചു അവിടെ നില്‍ക്കുന്നതാണ് ഞാന്‍ കണ്ടതു. അവന്‍ പൊട്ടിയ ഓടക്കുഴിലിന്‍റെ ഭാഗങ്ങള്‍ രണ്ടും കൈയിലേടുത്തു അതിലേക്ക് തന്നെ നോക്കി നിന്നു. കുടെ അവന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞൊഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കുറച്ചു നേരം അങ്ങിനെ നിന്ന അവന്‍ പെട്ടെന്ന് ചുറ്റും തിരിഞ്ഞു നോക്കി. ഞാനടക്കം പലരും അപ്പോഴും അവനെ ദയനീയമായി നോക്കുന്നുണ്ടെന്നറിഞ്ഞ മനസിലാക്കിയതുകൊണ്ടാവണം അവന്‍ കണ്ണുകള്‍ തുടച്ചു ആരോടും ഒന്നും പറയാതെ അവിടെ നിന്നു കോളേജിന് പുറത്തേക്ക് നടന്നു. കുടെ പോകണമെന്നും അവനെ ആശ്വസിപ്പിക്കണമെന്നും എനിക്ക് ആഗ്രഹമുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും അന്ന് എനിക്കതിന് സാധിച്ചില്ല….”” ടോം പറഞ്ഞു നിര്‍ത്തി.

““എന്നിട്ട്….”” അനു ചോദിച്ചു. അവളുടെ കഥ കേള്‍ക്കാനുള്ള ആവേശം കണ്ടു ടോം തുടര്‍ന്നു.

““പിന്നിടുള്ള ഒരാഴ്ച കാലം അവന്‍ കോളേജില്‍ വന്നില്ല. പരസ്പരം പരിചയപ്പെട്ടെങ്കിലും എന്‍റെ കൈയില്‍ അന്ന് അവന്‍റെ ഇവിടെത്തെ വീട്ടുവിലാസമോ, നമ്പറോ ഒന്നുമുണ്ടായിരുന്നില്ല. അതിനാല്‍ അവനെ ബന്ധപ്പെടാനുള്ള അവസരമൊന്നുമുണ്ടായില്ല. ഒരാഴ്ച കൊണ്ടു ബാക്കിയുള്ളവരുമായി ഞാന്‍ അടുത്തു. പതിയെ കോളേജ് ലൈഫിന്‍റെ സുഖം അറിഞ്ഞു തുടങ്ങാനും തുടങ്ങി. ഒരു ദിവസം മാത്രം പരിചയമുള്ള ദേവിനെ പയ്യെ മറക്കാനും തുടങ്ങി. അവന്‍ പഠിപ്പ് നിര്‍ത്തി ജീവനും കൊണ്ടു കേരളത്തിലേക്ക് തന്നെ പോയിയെന്നാണ് ഞാന്‍ വിശ്വസിച്ചിരുന്നത്.

എന്നാല്‍ എന്‍റെ വിശ്വാസത്തെ തകര്‍ത്തുകൊണ്ടു അടുത്ത തിങ്കാളഴ്ച അവന്‍ കോളേജിലേക്ക് കാലു കുത്തി. ഒരു പഴയ പദ്മിനി കാറിലായിരുന്നു അവന്‍ വന്നതു. അതില്‍ നിന്നു ഇറങ്ങിയതും അതിനുള്ളിലുണ്ടായിരുന്ന ആള്‍ അവനോട് എന്തോ പറഞ്ഞു കാറുമെടുത്തു പോയി. അവനില്‍ നല്ല ഉന്മേഷവും സന്തോഷവും ഞാന്‍ കണ്ടു. എന്നാൽ അവന്‍ നടന്നു നടന്നു വന്നുപെട്ടത് നമ്മുടെ ആ സീനിയേഴ്സിന്‍റെ മുന്നിലായിരുന്നു.