🌞 ഋതുഭേദങ്ങൾ 🌧️ 07 [ഖല്‍ബിന്‍റെ പോരാളി 💞] 849

പണം എന്തിനും മുകളിലെന്നും പണമുണ്ടെല്‍ എന്തു വാങ്ങാനും നടത്താനും പറ്റുമെന്നു വിശ്വസിക്കുന്നവരുടെ മുന്നില്‍ മാനേജ്മെന്‍റും ടീച്ചര്‍മാരും ചിലപ്പോ നോക്കുകുത്തികള്‍ മാത്രമായിരുന്നു.

അച്ഛന്‍റെ പണത്തിന്‍റെ ഹുങ്ക് കാണിക്കാന്‍ വിലപിടുപ്പുള്ള കാറും ബൈക്കും ഡ്രെസുകളും എല്ലാമായി കോളേജിലേക്ക് വരുന്ന ഞങ്ങളുടെയോക്കെ കോളേജിലെ ആദ്യ ദിനം. അന്നാണ് ഞാന്‍ ആദ്യമായി അവനെ, ആ ദേവ് നാരായണനെ കാണുന്നത്.

ക്ലാസില്‍ കളര്‍ഫുള്‍ ഷര്‍ട്ടും പാന്‍റുമൊക്കെയിട്ട് കയറി ചെല്ലുമ്പോഴാണ് ഒരു മുണ്ടും സാധാരണ കള്ളി ഷര്‍ട്ടുമിട്ടു കയറി വരുന്ന എല്ലാവരോടും ഒരു നിറഞ്ഞ പുഞ്ചിരി നല്‍കി വരവേല്‍ക്കുന്ന ഒരു മുഖം. മറ്റു സീറ്റില്ലെല്ലാം ആളിരിക്കുന്നതുകൊണ്ടു വേറെ വഴിയില്ലാതെ ഞാന്‍ അവന്‍റെ അടുത്തുള്ള സീറ്റിലിരുന്നു.

ആളെ സംസാരിച്ചു വിഴ്ത്താന്‍ അവനെക്കാള്‍ വലിയൊരാള്‍ ആ കോളേജില്‍ വേറെയില്ലെന്ന് കുറച്ചു നേരം കൊണ്ടു തന്നെ ഞാന്‍ മനസിലാക്കി. ആ സൗമ്യവും ശാന്തവുമായ സംസാരവും മുഖത്ത് വിരിയുന്ന ചിരിയും കൊണ്ടു അറിയാതെ തന്നെ അവനോട് അടുത്തുപോയിരുന്നു. കേരളത്തിലെ ഒരു സാധാരണ ഗ്രാമത്തില്‍ നിന്നു വന്നതിന്‍റെ എല്ലാ നന്മയും ഭംഗിയും വൃത്തിയും എല്ലാം അവന്‍റെ വാക്കിലും പ്രവൃത്തിയിലുമുണ്ടായിരുന്നു. പോരാത്തതിന് ഉണ്ണി നമ്പുതിരിയും…

പക്ഷേ പ്രശ്നങ്ങള്‍ തുടങ്ങാന്‍ കിടക്കുന്നതെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. ഹാഫ്ഡേ ആയതും ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞു. അതിനാല്‍ നേരെത്തെ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയതും അവനെ സീനിയേഴ്സ് പിടിച്ചു. അവന്മാര് സ്ഥിരം ‘കലാപ’പരുപാടികള്‍ അവന് നേരെ എടുത്തെങ്കിലും അവനതൊക്കെ നിന്നു ചെയ്തുകൊടുത്തു. ഇതിലൊന്നും അവനെ തളര്‍ത്താന്‍ കഴിയാത്തതിനാല്‍ സീനിയേഴ്സ് വീണ്ടും പല പരുപാടിയും നോക്കി. അവന്‍റെ രൂപത്തെ പറ്റിയും വേഷവിധാനത്തെ പറ്റിയും കളിയാക്കാനും മറ്റുമായി. എല്ലാം പുഞ്ചിരിയോടെ നേരിട്ടതും അവരില്‍ ഒരുത്തന്‍ അവന്‍റെ ബാഗ് തോളില്‍ നിന്ന് വലിച്ചെടുത്തു.

തുറന്നു നോക്കിയതും അതിനകത്ത് പുസ്തകത്തിന്‍റെ കുടെ ഒരു പുല്ലാംകുഴല്‍…. അതെടുത്തതും ദേവിന്‍റെ ഭാവം മാറാന്‍ തുടങ്ങി. ഫ്ലൂട്ട് വായിക്കാനാറിയാമെന്ന് ചോദിച്ചറിഞ്ഞതും അവര്‍ അവനോട് വായിക്കാന്‍ പറഞ്ഞു.””

““ദേവേട്ടന്‍ ഫ്ലൂട്ട് വായിക്കനറിയുമോ….?”” ടോം പറയുന്നതിനിടയില്‍ കയറി അനു ചോദിച്ചു.

““പിന്നെ…. അവന്‍റെ മാസ്റ്റര്‍പീസ് ഐറ്റമാണ് മോളെ അത്….”” മാലു ഒരു ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു. അനു അതിശയത്തോടെ ബാക്കി രണ്ടുപേരേയും നോക്കി. ടോമും മാലുവും പരസ്പരം നോക്കി ചിരിച്ചു. പിന്നെ അനുവിനെ നോക്കി പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.

““അന്നു ഞങ്ങളെല്ലാവരും അവന്‍റെ പുല്ലാംകുഴല്‍ നാദത്തില്‍ ലയിച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു. അവിടെയുള്ളവരെല്ലാം അവനെയും അവിടെനിന്നുള്ള സംഗീതത്തിലേക്ക് ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു. പക്ഷേ അവന്‍റെ ആ ആകര്‍ഷണം സീനിയേഴ്സിന് തീരെ പിടിച്ചിരുന്നില്ല. അതിന്‍റെ പ്രതിഫലമെന്നപോലെ അവര്‍ ദേവിന്‍റെ ഓടക്കുഴല്‍ പിടിച്ചു വാങ്ങി. പിന്നെ അവനോട് പൊക്കോളാന്‍ പറഞ്ഞു.