✮കൽക്കി࿐ (ഭാഗം – 23) വിച്ചു [ചെകുത്താനെ സ്നേഹിച്ച മാലാഖ ] 1066

” ആരൊക്കെ വന്നാലും തന്നെ ഒന്ന് തൊടണമെങ്കിൽ ഈ നരസിംഹൻ ജീവനറ്റ് വീഴണം , ഈ ശരീരത്തിൽ നിന്ന് പ്രാണൻ പോകുന്നത് വരെ തനിക്ക് കാവലായി ഞാനുണ്ടാകും ഏത് പ്രതിസന്ധിയിലും … ”

അവളുടെ കയ്യിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു കൊണ്ട് നരസിംഹൻ അവൾക്ക് വാക്ക് കൊടുത്തു , മരിച്ചാലും മായാത്ത ഒരു ചേകവരുടെ വാക്ക് .

അപ്പോഴാണ് എന്തോ ഓർമ്മ വന്നതു പോലെ ആദി തന്റെ കയ്യിൽ ചുറ്റിയിരുന്ന ആ രുദ്രാക്ഷമാല അഴിച്ചെടുത്ത് അവളുടെ വലത് കയ്യിനുള്ളിലേക്ക് വച്ചു കൊടുത്തത് , ഇന്ദ്രസേനൻ നരസിംഹന് നൽകിയ ചേകവകുടുംബം തലമുറ തലമുറയായി കൈമാറുന്ന ആ കുതിരയുടെ ആകൃതി മുദ്രണം ചെയ്തിട്ടുളള പതക്കവും ആ മാലയോടൊപ്പം കോർത്തിട്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു അവൻ .

” ഈ രുദ്രാക്ഷ മാല ഓർമ്മ വച്ച നാൾ മുതൽ എന്റെ കയ്യിലുണ്ട് , ഇനി ഇത് താൻ വച്ചേക്ക് . മനസ്സിന് സങ്കടം തോന്നിയാൽ ഇതിലങ്ങ് മുറുക്കെ പിടിച്ചാൽ മതി ആ സങ്കടമൊക്കെ പൊയ്ക്കോളും … ”

അവനൊരു പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞതും അവൾ അവന്റെ കയ്യിൽ മുറുക്കെ പിടിച്ചു …

” അല്ല എന്റെ വംശത്തെപ്പറ്റിയോ പാരമ്പര്യത്തെപ്പറ്റിയോ തനിക്ക് എന്തെങ്കിലും അറിയാമോ …. ? അല്ല താൻ എന്തിനാ അപ്പൊ അങ്ങനെ പറഞ്ഞത് ,

‘ എന്റെ വംശവും പാരമ്പര്യവും ഈ വൈകുണ്ഡ പുരി അറിഞ്ഞാൽ പിന്നെ ഞാനാണ് ഈ ദേശത്തിനും വൈകുണ്ഡ പുരി സാമ്രാജ്യത്തിനും അധിപതിയെന്ന് .’

എന്താ അതിന്റെ പൊരുൾ ? ”

അവൻ ചോദിച്ചതും അവളൊന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു ….