✮കൽക്കി࿐ (ഭാഗം – 23) വിച്ചു [ചെകുത്താനെ സ്നേഹിച്ച മാലാഖ ] 1066

” അവസാനമായി എനിക്ക് ഒരു കാര്യം കൂടി പറയാനുണ്ട് … ഇന്ദ്രജാലക്കല്ല് ഒരിക്കലും അവന്മാരുടെ കയ്യിൽ അകപ്പെടരുത് അതിന്റെ യഥാർത്ഥ അവകാശി നിങ്ങളാ ….. അങ്ങ് ഒരു നാഗവംശജനാ ….. വൈകുണ്ഡ പുരി സാമ്രാജ്യം പോലും നിങ്ങളുടെ പ്രജകളാ അങ്ങയുടെ കൽപ്പന അനുസരിക്കുന്നവർ , വി …. വിട്ട് കൊടുക്കരുത് അത് … ”

അപ്പോഴേയ്ക്കും അവൾ അവസാനമായി പറഞ്ഞ ആ വാക്കുകൾ അവന്റെ ചെവികളിൽ മുഴങ്ങിക്കേട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു …

” ഇ …. ഇ തിന് വേണ്ടി യല്ലേ നീയൊക്കെ ഇവളെ കൊന്ന് കളഞ്ഞത് , എന്നെയും ഇവളെയും തമ്മിൽ വേർപെടുത്തിയത് …. തരില്ലെടാ നിനക്കിത് …. ”

നരസിംഹൻ ഉറച്ച ശബ്ദത്തോടെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ആ കത്തി തല കീഴായി പിടിച്ച് ( കത്തിയുടെ കൈപ്പിടിയുടെ അഗ്രഭാഗം താഴേയ്ക്ക് വരുന്ന രീതിയിൽ ) തന്റെ സർവ്വ ശക്തിയുമുപയോഗിച്ച് തൊട്ടടുത്ത പാറയിലേക്ക് ശക്തിയായിടിച്ചു ….

” വേ :::: വേണ്ടാ …… ”

ആ കാഴ്ച കണ്ട ആത്രേയൻ അലറി വിളിച്ചു …..

ആ ഇന്ദ്രജാലക്കല്ല് പാറയിലിടിച്ച് ഒരു സ്ഫോടന തീവ്രതയോടെ പല പല കഷ്ണങ്ങളായി നുറുങ്ങി തെറിച്ചു , അതോടു കൂടി അതിന്റെ സർവ്വ ശക്തിയും ക്ഷയിച്ച് നിറം മങ്ങിയ വെറുമൊരു കല്ലിന്റെ ചെറു കഷ്ണങ്ങളായി മാറി ….

അത് കണ്ട രണദേവ് നരസിംഹന്റെ നെഞ്ചിലേയ്ക്ക് ആഞ്ഞ് ചവിട്ടി . ദുർഗയെ തന്റെ നെഞ്ചോടു ചേർത്ത് പിടിച്ചിരുന്ന അവൻ അവളെയും കൊണ്ട് നിലത്തേയ്ക്ക് മറിഞ്ഞ് വീണു …