ഒന്നും ഉരിയാടാതെ 42 [നൗഫു] 5931

ഒരു കുഞ്ഞിനെ പോലെ ആയിരുന്നില്ലേ അവൻ എന്നോട്… പക്ഷെ ഞാൻ അവനോടോ.. ക്രൂരത നിറഞ്ഞ ഒരു രണ്ടാന്നുമ്മയെ പോലെ ആയി പോയി…

ആത്മാർത്ഥമായി കുറച്ചു ദിവസം സ്നേഹിക്കുവാനുള്ള ഒരു അവസരം പോലും നീ എനിക്ക് തന്നില്ലല്ലോ റബ്ബേ… 

ദിവസങ്ങൾ മാത്രം കണ്ടു പരിചയമുള്ള എന്റെയും ബാവുവിന്റെയും കുഞ്ഞു മാലാഖയെ ഓർത്തു കൊണ്ടായിരുന്നു ഇന്നലെകൾ തള്ളി നീക്കിയത്.. അവളെ ഒന്ന് വാരി പുണരുവാൻ ഒരുപാട് ഒരുപാട് ആഗ്രഹിച്ചുവെങ്കിലും ലോകം മഹാമാരിയുടെ കൂടേ ആയത് കൊണ്ട് ആരും കൊണ്ട് കാണിച്ചില്ല… എന്തിന് എന്നെ കാണുവാൻ പോലും ആരും ഇത് വരെ വന്നിരുന്നില്ല…

എന്റെ ബാവുവിന്റെ ഉമ്മയും ഉപ്പയും.. അത് പോലെ തന്നെ ഒരുപാട് പേരുടെ മുഖം മുന്നിലേക്ക് വരുന്നു.. ആരെയെല്ലാമോ ഫേസ് ചെയ്യാൻ പേടി ഉള്ളത് പോലെ…

ഓരോ ഇടഴികൾ  കഴിയുമ്പോഴും കൊണ്ടു പോകുവാൻ വരുന്നവരെ കാണുവാനുള്ള മോഹമുണ്ടെലും എന്റെ  മനസിനെ മറ്റെന്തോ പിന്തിരിക്കുന്നത് പോലെ…

കാലുകളുടെ ചലന വേഗത കുറഞ്ഞു വരുന്നു.. ഇനി ഒരു ഫ്ലോർ കൂടേ ഇറങ്ങുവാനുണ്ട്.. അവിടെയാണ് എന്റെ സ്വാതന്ത്ര്യം..  

ഗ്രൗണ്ട് ഫ്ലോറിലേക് ഇറങ്ങുന്നതിനിടയിൽ മുന്നിലെ ആ സ്റ്റെപ്പുകൾക് അരികിലൂടെ ഒരു കുഞ്ഞു പെൺകുട്ടി, അവളുടെ കുഞ്ഞി കാലുകൾ നിലത്തു ഉറക്കാത്തത് പോലെ ഓടുന്നുണ്ട്.. കുഞ്ഞു വീണു പോകുമോ എന്ന് പോലും തോന്നുന്നു.. അവളിങ്ങനെ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് കയ്യിൽ പിടിച്ച കുഞ്ഞു പാവയുമായി അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടുമായി ഓടുകയാണ്…

““ഹംന…””