ഒന്നും ഉരിയാടാതെ 42 [നൗഫു] 5479

 

““എടാ.. ഇതിനുള്ള പണം..”” 

 

മനാഫ് പെട്ടന്ന് തന്നെ ചോദിച്ചു..

 

““അതിനല്ലേ മോനെ എനിക്ക് രണ്ടു കൂടെപ്പിറപ്പുകൾ.. അവരാണ് എല്ലാം സെറ്റ് ചെയ്തു തന്നത്.. നമുക്ക് വേണ്ട എല്ലാം.. മാസാമാസം അവരുടെ കടത്തിലേക്ക് ഒരു സംഖ്യ.. അത് നമ്മുടെ ലാഭത്തിൽ നിന്നും കൊടുക്കണം.. പിന്നെ ബാക്കി ഉള്ളത് നമുക്ക്.. നമ്മൾ അഞ്ചു പേർക്..”” 

 

““മാഷാഅല്ലാഹ്‌.. ഏതായാലും അവർ നിന്നെ അനിയനായി കണ്ടത് നന്നായി.. അല്ലേൽ എന്റേലും ബാക്കി ഉള്ള മൂന്നു കൊരങ്ങൻമാരുടെയും കയ്യിൽ ഉള്ളത് കൂട്ടിയാൽ എവിടെ എത്താനാണ്…””

 

““ഏയ്‌ അതിനെക്കുറിച്ച് നീ പേടിക്കണ്ട…”” 

 

ഞാൻ ഒരു ഗൂഢമായ ചിരിയോടെ മനാഫിനോട്‌ പറഞ്ഞു..

 

അവൻ എന്റെ ചിരി കണ്ടിട്ടാണെന്ന് തോന്നുന്നു വേഗത്തിൽ തന്നെ വണ്ടി നിർത്തി…

 

““എന്തെ..?””

 

““അല്ല നിന്റെ ചിരിയിൽ എന്തോ ഒരു വശപ്പിശക്..””

 

““ഹേയ് ഒന്നുമില്ലടാ.  നീ വണ്ടി വിട്..””

 

““എന്നാലും പറ..””

 

““അത് എന്താണെന്നു വെച്ചാലേ.. നിന്റെയും എന്റെയും ബാക്കി ഉള്ള മൂന്നു പേരുടെയും വീടും സ്ഥലവും ഇപ്പോൾ ബാങ്കിലാണ്..””

 

““ബാങ്കിലോ..””