അപരാജിതൻ 30 [Harshan] 10238

ഇദയക്കനി ,,ഒരു കൈയിൽ കരുതിയ പെട്രോൾ ആ പച്ചക്കറിയിൽ ഒഴിച്ച് തീകൊടുത്തു

അതവിടെ ആളികത്തി  അവിടെ കച്ചവടം ചെയ്തു കൊണ്ടിരുന്ന നാലുപേരെയും അത്രയും ഭീകരമായി തന്നെ അവർ മർദ്ധിച്ചിരുന്നു.അത്രക്കും കോപത്തിലായിരുന്നു തിമ്മയ്യനും സംഘവും.

ആ ഗ്രാമത്തെ മുച്ചൂടും നശിപ്പിക്കാനുള്ള സകല തയ്യാറെടുപ്പുകളോടും കൂടിയാണ് അവരവിടെ വന്നത്.

ഗ്രാമത്തിനു പിന്ഭാഗത്തുള്ള ഒഴിഞ്ഞ ഭൂമിയിൽ നട്ടു വളർത്തിയിരുന്ന സകല കൃഷിവിളകളെയും അവരാ നശിപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.പാകമാകാനുള്ള തക്കാളിയും വഴുതനങ്ങയും അടക്കം നിരവധി വിളകൾ വേരോടെ പിഴുതു ദൂരെയെറിഞ്ഞു.

അവരില്‍ കുറച്ചു പേർ മുപ്പതോളം പശുക്കളെ ഗോശാലയിൽ നിന്നും പിടിച്ചു വലിച്ചു കൊണ്ട് വന്നു കവാടത്തിനു മുന്നിൽ നിരത്തി നിർത്തി.എല്ലാവരും ആകെ ഭയം കൊണ്ട് വിറയ്കുകയായിരുന്നു.ആ പശുക്കള്‍ ഭീതിയോടെ അമറുകയായിരുന്നു.

ഇദയക്കനിയും വാസവനും വിജയനും വെട്ടുകത്തികളും പിടിച്ച് കൊണ്ട് ആ സാധുമൃഗങ്ങളുടെ സമീപമെത്തി.തിമ്മയ്യക്ക് കൊടുക്കാതെ പാൽ പുറം കച്ചവടത്തിനുള്ള പ്രതികാരം.

പശുക്കള്‍ ആ ഗ്രാമത്തിന്‍റെ അന്നമാണ്, അവയെ ഒന്നും ചെയ്യല്ലേ എന്നു ഗ്രാമീണരായ സ്ത്രീകൾ നിലവിളിയോടെ പറഞ്ഞപേക്ഷിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.

തങ്ങളുടെ പ്രിയപ്പെട്ട പശുക്കളെ ഉപദ്രവിക്കാനായി പോകുന്നത് കണ്ടു ഗൌരി മോളടക്കം കുട്ടികൾ ഉറക്കെ കരഞ്ഞു.

ഇദയക്കനി അനുവാദത്തിനായി തിമ്മയ്യനെ നോക്കി.

അയാൾ ക്രൂരത നിറഞ്ഞ പുഞ്ചിരിയോടെ മുഖം കൊണ്ട് അടയാളം കൊടുത്തു.

ഇദയക്കനി , കയ്യിലിരുന്ന മൂർച്ചയുള്ള വടിവാൾ കൊണ്ട് ആദ്യം നിന്നിരുന്ന കഴുത്തിൽ ആഞ്ഞുവെട്ടി.

ഒരു മുരൾച്ചയോടെ കഴുത്തു മുറിഞ്ഞു കൊണ്ട് ആ പശു നിലത്തേക്ക് വീണു

കൊഴുത്ത ചോര കുതിച്ചൊഴുക്കി കൊണ്ട് ആ പശുവിന്‍റെ ഉടൽ മണ്ണിൽ വീണു പിടഞ്ഞു.

അത് കണ്ട മറ്റുപശുക്കൾ ഉറക്കെ അമറികൊണ്ടിരുന്നു.