അപരാജിതൻ 30 [Harshan] 10238

ആ ഉൽക്ക അവിടെ നിന്നും കിഴക്ക് ദിക്കിലേക്ക് അതിവേഗത്തിൽ ആകാശത്തിലൂടെ പാഞ്ഞു.ഗ്രഹയോഗി സമൂഹം ജീവിക്കുന്ന മേരുധാമവും കഴിഞ്ഞ് മുന്നോട്ടേക്ക് പോയികൊണ്ടിരുന്നു.ഏറെ ദൂരം പിന്നിട്ട ആ കത്തിജ്വലിക്കുന്ന ഉൽക്കാശില ആകാശത്തിൽ അല്പം നേരം നിന്നു.താഴെ ഭീകരമായ ഒരു കൊടുംവനമായിരുന്നു. ആ വനത്തിലെ കൊടുമുടിയിൽ കുത്തിയൊലിച്ചൊഴുകുന്ന നദിയും.സുരസാ നദിയുടെ ആരംഭം

ആ ഉൽക്കാശിലാ അതി വേഗം കീഴോട്ട് സഞ്ചരിച്ചു കൊണ്ട്  ഉഗ്രസ്‌ഫോടനത്തോടെ ആ നദിയിലേക്ക് പതിച്ചു നദിയുടെ ജലം നാലുപാടും ചിതറിതെറിച്ചു.ആ ശില നദിയുടെ അടിത്തട്ടിലേക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങി.

അതെ സമയം

ആ നദിക്കു സമീപമുള്ള നൂറ്റാണ്ടുകൾ പഴക്കമുള്ള ഒരു നെല്ലിമരം  രണ്ടായി പിളർന്നു.

അതോടൊപ്പം ശക്തമായ കൊടുംകാറ്റ് കൂടെ വീശിതുടങ്ങി.

ഉള്ളു പൊള്ളയായിരുന്ന ആ നെല്ലി മരത്തിന്‍റെ ഉള്ളിൽ നിന്നും ഏഴടിയോളം പൊക്കമുള്ള മെലിഞ്ഞ ഒരു ശരീരം ഉയർന്നു വന്നു.ആ ശരീരം ഇരു കൈകളും കൊണ്ട് നെല്ലി മരത്തിന്‍റെ രണ്ടായി പിളർന്ന കാതലിനെ വലിച്ചകത്തി ഇടമുണ്ടാക്കി നീളമുള്ള കാൽ പുറത്തേക്ക് വെച്ചു.

ഒരു നഗ്നശരീരം

അതൊരു മനുഷ്യനായിരുന്നു

അതിവാർദ്ധക്യത്തിന്‍റെ ഏറ്റവും ഉഗ്രമായ രൂപം

മുട്ടോളം നീളമുള്ളനരവീണ ജടപിടിച്ച  മുടിയും താടിയും

ദേഹമാസകല൦ ചുളിവ് വീണിരിക്കുന്നു.

കൈകളിലെയും കാലുകളിലെയും നഖങ്ങൾ നീളത്തിൽ പാമ്പുപോലെ കിടക്കുന്നു

അയാൾ നെഞ്ചിൽ ആഞ്ഞടിച്ചു അലറികൊണ്ടു ചുറ്റുമുള്ള  മരങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ നടന്നു നദിയിലേക്ക് നടന്നു കൊണ്ട് നദിയിൽ മുഖം മുട്ടിച്ചു വെള്ളം കുടിച്ചു  കൊണ്ട് ദാഹമകറ്റി എഴുന്നേറ്റ് ഉറക്കെ ഉദ്ഘോഷിച്ചു.

“അഞ്ഞൂറ് വർഷമായി മരണത്തെയകറ്റി നെല്ലിമരത്തിന്‍റെ വയറിൽ ഒരു ശിശുവിനെ പോലെ കിടന്നു തപം ചെയ്ത  ഞാൻ കലിയന്‍ കാത്തവരായൻ  എന്‍റെ നാഥനായ കലീശ്വരന് വേണ്ടി  വീണ്ടും ഉയിർ കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.കലീശ്വരാ ,,,,,അങ്ങയുടെ ഭക്തൻ കലിയന്‍ കാത്തവരായന്‍റെ നമസ്കാരം സ്വീകരിച്ചാലും ”