🕉️ശിവശക്തി 13🕉️ [ പ്രണയരാജ] 339

ആ സമയം എവിടെ നിന്നോ കാറ്റു വീശി അടിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കിഴക്കു ഭാഗത്തെ ആൽമരത്തിൽ തൂങ്ങി കിടക്കുന്ന മണികൾ കാറ്റിൽ മുഴങ്ങാൻ തുടങ്ങി. കാറ്റു കുറച്ചു കൂടെ ശക്തമായപ്പോ അതൊരു പൊടിക്കാറ്റായി മാറി.

അർദ്ധനഗ്നയായി ശിവലിംഗത്തിനു മുന്നിൽ അഞ്ജന നിൽക്കുകയാണ്. കാറ്റിൽ അവളുടെ കേശഭാരം പാറുന്നുണ്ട്. ഒരു ഭദ്രകാളിയെ പോലെ കോപത്തോടെ അവൾ നോക്കി നിൽക്കുകയാണ്.

കാണ് മഹാദേവാ…കാണ്

അങ്ങയുടെ ഭക്തയുടെ കോലം കാണ്

അങ്ങയെ ആരാണ് സംഹാരമൂർത്തിയെന്നു വിളിച്ചത് മഹാദേവാ…..

അങ്ങു വെറും കല്ലാണ്, കല്ല്

ഒരു സ്ത്രീക്ക് ഏറ്റവും പ്രധാനം അവളുടെ മാനമാണ്, എൻ്റെ മാനം അവർ പിച്ചി ചീന്തുമ്പോഴും പ്രതികരിക്കാത്ത ഈ കല്ലിനെ ഞാനെനി പൂജിക്കില്ല…

ഭൂമിയിൽ നീചരെ കൊല്ലാൻ ദൈവം അവതരിക്കും എന്നല്ലെ….

എന്തേ…. മഹാദേവാ അങ്ങ് അവതരിക്കാഞ്ഞത്,

അങ്ങ് ഭൂമിയിൽ അവതരിക്കണം ആ നീചരെ വേരോടഴിക്കണം , അന്നേ എനി അഞ്ജന അങ്ങയെ പൂജിക്കൂ….

ഞാൻ ജീവിക്കുന്നത് ആ നീചരുടെ , രക്തം കാണാനാ….

വാ…. മഹാദേവാ… വാ….

വാ… മഹാദേവാ… വാ……

അതും പറഞ്ഞവൾ ബോധരഹിതയായി. അവളെ ആളുകൾ ചേർന്ന് കുടിലിൽ കൊണ്ടു ചെന്ന് ആക്കി. അർജുൻ ഈ അവസരത്തിൽ ഇവരോട് സംസാരിക്കുന്നത് ശരിയല്ലെന്നു കരുതി, അവിടെ ആൽത്തറയിൽ ഒരു ഓരത്ത് കിടന്നു.

::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

സമയം പതിയെ ഇരച്ചു നീങ്ങുകയാണ്. അഞ്ജന നല്ല മയക്കത്തിലാണ്. കുറച്ചു മുന്നെ നടന്ന ദൃശ്യം അവളെ ഒരു ദു:സ്വപ്നമായി വേട്ടയാടുകയാണ്. ഹരീഷ് തൻ്റെ കഴുത്തിൽ താലി കെട്ടുമ്പോഴാണ് ഒരു ജീപ്പ്  വന്നു നിന്നത്. ആ ജീപ്പിൻ്റെ ബോണറ്റിൽ ഇരുന്നത്, ഉഗ്രാംഗതൻ്റെ ശിഷ്യൻ, കലങ്കരിയാണ്.

അവനെ കണ്ടമാത്രയിൽ എല്ലാവരും ഭയന്നു ഓടാൻ തുടങ്ങി. മൊട്ടത്തല, ഉറച്ച പേശികളോടു കൂടിയ ശരീരം, 25 വയസ്സ് പ്രായം കാണും. കറുത്ത താറു മാത്രമാണ് വേശം. ദേഹത്ത് ഒരു കറുത്ത നാഗവും, ദുർമന്ത്രങ്ങളും, കറുത്ത വർണ്ണത്താൽ പച്ചകുത്തിയിരിക്കുന്നു.

എന്നെ കണ്ട നിമിഷം ജീപ്പിൽ നിന്നും ചാടിയിറങ്ങി, എനിക്കരികിലേക്ക് ഓടി വന്നു. അവനെ തടയാൻ ശ്രമിച്ച തൻ്റെ ഭർത്താവിനെ ആയുധം കൊണ്ട് വെട്ടി, ശേഷം തന്നെ എടുത്തു കൊണ്ട് ജീപ്പിലിട്ടു , ജീപ്പ് മുന്നോട്ടെടുത്തു . താൻ അലറിക്കരയുകയാണ്.