താമര മോതിരം 6 [Dragon] 381

കണ്ണൻ-അല്ല മാമ – അത് സ്വപ്നം അല്ല – അന്ന് ഇവിടെ നടന്ന സംഭവത്തിനു ശേഷം അവൾ വന്നിട്ടില്ല – എനിക്ക് അവളെ ഇനി കാണാൻ പറ്റില്ലേ മാമ

ജാനകിവല്ലഭൻ-വളരെ ഗൗരവത്തിൽ പറഞ്ഞു – അവൾ നിനക്കുള്ളതാണെങ്കിൽ പിന്നെ എവിടെ പോകാനാടാ, നീ വാ എനിക്ക് ആ വളയങ്ങൾ കാണണം.

ശേഷം രണ്ടുപേരും കൂടെ വീട്ടിലെത്തി – കണ്ണന്റെ മുറിയിലേക്ക് പോകും വഴി ദേവുവിനെ കയറി കണ്ടു പരിചയപെട്ടു ജാനകിവല്ലഭൻ-

ദേവുവിനും വലിയ സന്തോഷമായി- സുഖമാണോ മോളെ – എല്ലാം പെട്ടെന്ന് ശെരിയാകും എന്ന് പറഞ്ഞു ജാനകിവല്ലഭൻ- അവളുടെ തലയിൽ തൊട്ടു അനുഗ്രഹിച്ചു – പിന്നെ കുറച്ചു നേരം അവളുടെ കണ്ണിൽ സൂക്ഷിച്ച നോക്കിയിട്ടു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു – “രഹസ്യങ്ങൾ മൂടി വയ്ക്കാനുള്ളത് തന്നെയാണ് – അത് കൊണ്ടാണ് അതിനെ രഹസ്യം എന്ന് പറയുന്നത് – എന്നാൽ പരസ്യപ്പെടുത്തേണ്ട സമയത്തു അത് പരസ്യപ്പെടുത്താൽ ഒട്ടും അമാന്തം വിചാരിക്കരുത്”

ദേവുവും കണ്ണനും പരസ്പരം നോക്കി – ഒന്നും മനസിലാകാതെ കണ്ണൻ നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്ന  ജാനകിവല്ലഭൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു മോള് കിടന്നോ ഞങ്ങളിപ്പോ വരം – എന്ന് പറഞ്ഞു കണ്ണന്റെ മുറിയിലേക്ക് പോയി

മുറിയിലെത്തിയ കണ്ണൻ മേശവലിപ്പു തുറന്നു ആ വളയങ്ങൾ എടുത്തു ജാനകിവല്ലഭനെ കാണിച്ചു .

രണ്ടും കയ്യിൽ വാങ്ങിയ ജാനകിവല്ലഭൻ കുറച്ചു നേരം തിരിച്ചും മറിച്ചും നോക്കിയതിനു ശേഷം സ്വർണ നിറമുള്ളതിന്റെ അകത്തു കൂടി വിരൽ ഒരു പ്രതേക രീതിയിൽ കയറ്റി പുറത്തേക്ക് വലിച്ചു അപ്പോഴേക്കും അത് വളയത്തിൽ നിന്ന്  ഇളകി ചുരുൾ നിവർന്നു ഒരു രണ്ടു  വിരൽ വീതീയിൽ ഉള്ള ഒരു തകിട് ആയി മാറി. അതെ പ്രവർത്തി മറ്റേ വെള്ളി   വളയവും തകിടു പോലെ ആക്കിയെടുത്തു ശേഷം അവിടെ ജനലിന്റെ അടുത്ത് മാറ് കസേരയിൽ ഇരുന്നു.

രണ്ടു തകിടിന്റെയും ഉള്ളിൽ ഒന്നും തന്നെ ഇല്ലായിരുന്നു എന്നാൽ അകത്തു വളരെ ചെറുതായി എന്തോ എഴിതിയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു.

ജാനകിവല്ലഭൻ- കണ്ണട എടുത്തു വച്ച് പിന്നെ സൂഷ്മമായി നോക്കി അത് വായിക്കാൻ നോക്കി – പിന്നെ ബാഗിൽ നിന്നും ഒരു ബുക്കും പേനയും കൂടെ ഒരു ലെൻസും എടുത്തു – അത് നോക്കി വായിച്ചു ബുക്കിലേക്ക് പകര്ത്തി എഴുതുവാൻ തുടങ്ങി

സ്വർണത്തിന്റെ പുറത്തു എഴ്തിയിരുന്നത് പോലെ തന്നെ അകത്തും