താമര മോതിരം 5 [Dragon] 492

പെൺകുട്ടി:- എനിക്കൊന്നും ഓർമയില്ല – ഞാൻ എങ്ങനെ അവിടെ എത്തിയെന്നു ഒന്നും – പക്ഷെ നിങ്ങൾ വീണു കിടക്കുന്നതു കണ്ടപ്പോൾ എനിക്ക് എന്തോ തോന്നി – അങ്ങനെയാ ഞാൻ നിങ്ങളെ ആശുപത്രിയിൽ എത്തിക്കാൻ തുടങ്ങിയെ – പക്ഷെ എനിക്ക് എങ്ങനെയാണ് പരിക്ക് പറ്റിയത് എന്ന് എനിക്ക് മനസിലാകുന്നില്ല.

കണ്ണൻ ;- മാമ ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ ഇവൾ എന്റെ കൂടെ വന്നതല്ല, ഇവൾ കള്ളം പറയുന്നത് -പോലീസിൽ ഏൽപ്പിക്കണം ഇവളെ- കണ്ണൻ ദേഷ്യത്തിൽ പറഞ്ഞു – മാമന്റെ മുന്നിൽ താൻ ഒരു മോശക്കാരൻ ആകുകയാണോ എന്ന് തോന്നിയാണ് കണ്ണന് ഈ വികാര പ്രകടനം.

ഹർഷൻ :- ഡാ പക്ഷെ ഓട്ടോക്കാരൻ പറഞ്ഞത് നിങ്ങൾ ഒരുമിച്ചു വന്നു എന്നാണ്

മോളെ -എന്താ നിന്റെ പേര് – വീടെവിടെയ  – വീട്ടിൽ അറിയിക്കേണ്ട, അവിടെ ആരൊക്കെ ഉണ്ട്

പെൺകുട്ടി”-അങ്കിൾ എന്റെ പേര് പ്രിയ : ദേവ പ്രിയ ” എല്ലാപേരും “ദേവു”  എന്ന് വിളിക്കും

കണ്ണൻ ആ പേര് കേട്ടതും പെട്ടന്ന് അവളെ നോക്കിയിട്ടു –

എന്താ നീ പേര് പറഞ്ഞത് ദേവു  എന്നോ.

സത്യം പറയെടി നിനക്കു എന്റെ കാര്യങ്ങളൊക്കെ ആരാ പറഞ്ഞു തന്നെ – നീ ശരിക്കും ഫ്രാഡ്  ആണോ – നീ എല്ലാമറിഞ്ഞിട്ടു തന്നെ യാണോ ഇറങ്ങി പുറപ്പെട്ടിരിക്കുന്നെ

ഹർഷൻ :- ഹേയ് കണ്ണാ – നീ ഇത് എന്തൊക്കെയാടാ പറയുന്നേ – ദേവു  ആരാ – ഇവളെ നിനക്ക് എങ്ങനെയാ പരിജയം –

ഈ കൊച്ചു അവളുടെ പേര് പറഞ്ഞതിന് നീ ഇങ്ങനെ കിടന്നു തുള്ളിന്നതു എന്തിനാ

അപ്പോഴേക്കും അമളി മനസിലായ കണ്ണൻ –

ഹർഷനോട് – മാമന് എന്നെ എന്താ വിശ്വാസം ഇല്ലേ – അത് കൊണ്ടാനോ ഇങ്ങനെ ചോദ്യം ചെയ്യുന്നേ (ദേവുവിന്റെ  കാര്യം ഉണ്ണിക്കും എനിക്കും മാത്രമേ അറിയാവൂ എന്ന് കണ്ണൻ ആ സമയം ആലോചിച്ചില്ല)

പിന്നെ കണ്ണാ നൊന്നും പറഞ്ഞില്ല അവൾ പറയുന്നത് കേട്ട് ഇരുന്നു.

ആ പെൺകുട്ടി പറഞ്ഞു തുടങ്ങി – വളരെ ചെറുപ്പത്തിൽ തന്നെ അവളുടെ അച്ഛനും അമ്മയും മരിച്ചു പോയിരുന്നു,ഇവിടെ ഒരു അനാഥാലയത്തിൽ നിന്നാണ് കുറച്ചു കാലം മുന്നേ വരെ പഠിച്ചതും മറ്റും – ഇപ്പൊ അവിടെ തന്നെ മറ്റു ചെറിയ കുട്ടികളെ നോക്കി അവിടെ തന്നെ കഴിയുന്നു – കൂടെ ചെറിയൊരു ജോലിയും നടക്കുന്നുണ്ട്.

ഇന്നലെ ജോലിക്ക് പോയിട്ട് തിരികെ വരുമ്പോൾ ആണ് ഒരാൾ ആക്സിഡന്റിൽ പെട്ട് കിടക്കുന്നതു കണ്ടത് – അങ്ങനെ ആരെ കണ്ടാലും എനിക്ക് പെട്ടെന്ന് അച്ഛനെയും അമ്മയെയും ഓര്മ വരും – അവർ ഇതുപോലെ ആക്സിഡന്റിൽ പെട്ട് ആരും ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തിക്കാതെ ആണ് മരിച്ചത്,