? ഋതുഭേദങ്ങൾ ?️ 12 [ഖല്‍ബിന്‍റെ പോരാളി ?] 991

മൂന്ന് ദിവസം കഴിഞ്ഞപ്പോ അത്തു നെന്മണിക്കരയിലെത്തി. മാളുട്ടിയെ കാണാനുള്ള കൊതി കൊണ്ട് സ്വന്തം ഇല്ലത്തേക്ക് പോലും പോകാതെ എക്സാം കഴിഞ്ഞതും വൈദരത്തേക്ക് പോരുകയായിരുന്നു. ദേവും അനഘയും മാളുട്ടിയും കുടെയാണ് അടുത്തുള്ള ബസ് സ്റ്റാന്‍റിലേക്ക് അവളെ കൂട്ടികൊണ്ടുവരാന്‍ പോയത്. മാളുട്ടി ചിറ്റശ്ശിയെ രണ്ടുമൂന്ന് തവണ വിഡിയോ കോളിലുടെ കണ്ടതിനാല്‍ പരിചയകുറവൊന്നുമുണ്ടായിരുന്നില്ല. ചിറ്റശ്ശി വരുമെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ സന്തോഷത്തോടെ മുഖം വിടരുന്നതോക്കെ കണ്ടതാണ്. എന്നാലും ചിറ്റശ്ശിയോട് മിണ്ടാനും അവളുടെ കൈയിലേക്ക് പോകാനും ഒരു ചെറിയ നാണമോ മറ്റോ ഉണ്ടായിരുന്നു.

എന്നാല്‍ അത്തു അത് മനസിലാക്കി മാളുട്ടിയോട് അങ്ങോട്ട് കയറി കൊഞ്ചിക്കാനും സംസാരിക്കാനും തുടങ്ങി. കുറച്ച് നേരം കൊണ്ട് മാളുട്ടി അത്തുവുമായി കൂട്ടായി. പിന്നെ അത്തു വൈദരത്തുണ്ടായ മൂന്ന് ദിവസം മാളുട്ടി അവളുടെ കൂടെയായിരുന്നു. മാളുട്ടിയുടെ കുടെ കൂടിയാല്‍ ചില നേരത്ത് അത്തു മാളുട്ടിയെക്കാള്‍ ചെറിയ കുട്ടിയാണെന്ന് തോന്നി പോകും. മാളുട്ടിയ്ക്കും തന്‍റെ കുടെ എല്ലാത്തിനും രാവിലെ മുതല്‍ രാത്രി വരെ ഒരാളെ കിട്ടിയപ്പോ അത് മതിയെന്ന ഭാവമായിരുന്നു. എന്നാലും ഉറങ്ങാന്‍ നേരം കൃത്യമായി അമ്മയുടെ അടുത്തെത്തും അവള്‍.

അത്തുവിന് ദേവിന്‍റെ മുറിയുടെ അടുത്തുള്ള റൂമാണ് കൊടുത്തിരുന്നത്. അതുകൊണ്ട് തന്നെ അത്താഴം കഴിഞ്ഞ മാളുട്ടി ഉറങ്ങുന്നത് വരെ അത്തുവും കളിയും ചിരിയുമായി ദേവിന്‍റെ മുറിയില്‍ കാണും. അതിനാല്‍ മാളുട്ടി ഉറങ്ങുന്നതിനും അത്തു റൂം വിട്ട് പോകുന്നതും വരെ ദേവ് റൂമിലേക്ക് അധികം പോകാറില്ല. ഒന്നെങ്കില്‍ വൈകിയെ മുകളിലേക്ക് കയറു. അല്ലെങ്കില്‍ അവരുടെ ബഹളം കഴിയും വരെ ബാല്‍ക്കണിയില്‍ പോയി കിഴക്ക് വശത്തുള്ള ആ കുഞ്ഞു നക്ഷത്രത്തെ നോക്കി നില്‍ക്കും.

മൂന്ന് ദിവസത്തോളം അത്തു വൈദരത്ത് ഉണ്ടായിരുന്നു. നാലാം നാള്‍ രാവിലെ അമ്പലം കഴിഞ്ഞാല്‍ ദേവും അനഘയും അത്തുവും മാളുട്ടിയും കുടെ ഏഴില്ലംകാവിലേക്ക് പോകാനായിരുന്നു ഉദ്ദേശം. പോകുന്നതിന് മുമ്പുള്ള രാത്രി പൂമുഖത്ത് എന്തോ കണക്ക് നോക്കികൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു ദേവ്. ആ സമയം പമ്മി പതുങ്ങിയും അത്തു ദേവിനരികില്‍ എത്തി.

““ദേവേട്ടാ….”” അത്തു ദേവിനെ വിളിച്ചു.

““ങേ…. ഹാ താനാണോ….?””  കണക്കുകള്‍ എഴുതികൂട്ടുന്നതിനിടയില്‍ ശബ്ദം കേട്ട ഭാഗത്തേക്ക് നോക്കിയ ദേവ് സൈഡില്‍ അത്തുവിനെ കണ്ടപ്പോള്‍ പറഞ്ഞു.

““എന്താ എഴുതുന്നത്….?””  അത്തു അടുത്തുള്ള കസേരയിലേക്ക് ഇരുന്നുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

““കുറച്ചു കണക്കാ…. മൈസുരിലെ ബിസിനസിന്‍റെ…..””  ദേവ് എഴുത്ത് തുടര്‍ന്ന് കൊണ്ട് തന്നെ പറഞ്ഞു.