ഓണക്കല്യാണം 2 [ആദിദേവ്] [Climax] 350

“ഈ…???”

ഞങ്ങൾ രണ്ടും ഒരുപോലെ ഇളിച്ചുകാണിച്ചു.

സോഫയിലിരുന്ന് കിച്ചുവിന്റെയും അഖിയുടെയും തല്ലുംപിടിയും കണ്ട രാജീവിന്റെ മുഖത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു… ദേവമ്മ ഇപ്പോ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ തനിക്ക് നേരിട്ട് ബോധ്യം വന്നതാണ്. കല്യാണം കഴിഞ്ഞ സമയത്ത് ഇവർ തമ്മിൽ അത്ര അടുപ്പത്തിലല്ല എന്നാണ് താൻ ധരിച്ചിരുന്നത്. പക്ഷേ ഒരു മൂന്നുമാസം മുൻപാണ് തന്റെ മുൻവിധി ആകെ മാറ്റിമറിച്ച ഒരു സംഭവം അരങ്ങേറിയത്…

ക്രിസ്തുമസ് അവധിക്കാലം… അഖി അളിയൻ കിച്ചുവിനൊപ്പം രണ്ടു ദിവസം നിക്കാനായി ഇവിടെ വന്ന സമയം. തന്നോട് ഭയങ്കര കൂട്ടാണെങ്കിലും കിച്ചുവിനെ കാണുമ്പോ ആളാകെ മാറും . അവളും മോശമല്ല. ഒത്ത ഒരവസരത്തിൽ രണ്ടിനോടും ചോദിക്കാം എന്ന് കരുതി രാജീവവരുടെ വഴക്കിൽ ഇടപെടാൻ പോയില്ല… പിറ്റേന്ന് രാവിലെ എഴുന്നേറ്റ് താഴെ എത്തി പത്രം വായിക്കുന്നതിന്റെ ഇടയിൽ അടുക്കളയിൽ നിന്ന് രാജീവ് പൊരിഞ്ഞ വാഗ്വാദം ആണ് കേട്ടത്… തന്റെ  പത്നിയും? അളിയൻ ചെക്കനും ആണ്.

എന്താണെന്ന് അറിയാനായി അവൻ അടുക്കള വാതിൽക്കൽ ചെന്നുനിന്നു. രണ്ടും കത്തിക്കയറുവാണ് … കുറച്ചുകഴിഞ്ഞതും അവനോട് തർക്കിച്ചുനിന്ന് കറിക്കരിഞ്ഞ അവളുടെ കൈ നല്ലതുപോലെ മുറിഞ്ഞു.

“ആഹ്!.. ”

അവൾ വേദനയാൽ കരഞ്ഞുപോയി. രാജീവ് ഓടി അവളുടെ അരികിൽ എത്തുമ്പോഴേക്കും ചേച്ചീന്ന് വിളിച്ച് കരഞ്ഞുകൊണ്ട് അഖി കിച്ചുവിന്റെ മുറിഞ്ഞ കൈവിരൽ ടാപ്പിനടിയിൽ കാണിച്ച് കഴുകി അവനോട് ബാൻഡ്എയിഡ് കൊണ്ടുവരാൻ പറഞ്ഞു. അവനതുമായി എത്തിയപ്പോ കണ്ടത് അവളെ ചേർത്തുപിടിച്ച് ആശ്വസിപ്പിക്കുന്ന അഖിയെയാണ്. രണ്ടുപേരുടെയും കണ്ണുനിറഞ്ഞിരുന്നു. പരസ്പരം ക്ഷമ ചോദിക്കുന്നുമുണ്ട്. അവരുടെ സ്നേഹം കണ്ട രാജീവിന്റെയും കണ്ണുനിറഞ്ഞു. അന്ന് മനസ്സിലായതാണ് അവന് അവർ തമ്മിലുള്ള സ്നേഹവും ആത്മബന്ധവും… അതിനുശേഷം അവർ തമ്മിൽ തല്ല്കൂടുന്നത് കണ്ടാൽ രാജീവ് ചിരിക്കാറേയുള്ളൂ…

രാജീവ് ചിന്തകളിൽ നിന്നും പുറത്തുവന്നതും കണ്ടത് തന്നെ നോക്കിയിരിക്കുന്ന ദേവമ്മയെയും കിച്ചുവിനെയും അഖിയേയുമാണ്…

“എന്താടാ ചിരിക്കുന്നത് ?”

ദേവമ്മയാണ്.