ഓണക്കല്യാണം 2 [ആദിദേവ്] [Climax] 350

എതിരേയുള്ള ഫ്ലാറ്റിലെ മദ്ധ്യവയസ്കയായ ഡോക്ടറാണ് സന്ധ്യേച്ചി. പുള്ളിക്കാരിത്തി ഇവിടത്തെ ഒരു വലിയ ഹോസ്പിറ്റലിലെ പീഡിയാട്രീഷ്യനാണ്. ഇവിടധികം ഉണ്ടാവാറില്ലെങ്കിലും ഞങ്ങളുമായി വലിയ അടുപ്പമാണ്. ചേച്ചി ഇന്ന് ഈ വഴി വന്നില്ലായിരുന്നെങ്കിലുള്ള അവസ്ഥയോർത്ത് ഞാൻ നടുങ്ങി. സാധാരണ കിച്ചു വയ്യാതെ ലീവാക്കുന്ന ദിവസങ്ങളിൽ ഞാനും അവളോടൊപ്പം ഇവിടുണ്ടാവാറുള്ളതാണ്. അതിന് സാധിക്കാത്ത അവസരങ്ങളിൽ പലവട്ടം അവളെ വിളിച്ച് കാര്യങ്ങൾ തിരക്കുന്നതാണ്. ഇന്നതിൽ വീഴ്ച വരുത്തിയതിൽ എനിക്കെന്നോട് തന്നെ എന്തെന്നില്ലാത്ത ദേഷ്യം തോന്നി. അവളെ ഇനിയൊരിക്കലും തനിച്ചാക്കി പോവില്ലെന്ന് പറയാതെ പറയുന്നതുപോലെ ഞാനവളെ ഒന്നുകൂടി മുറുക്കെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. അതുമനസ്സിലായതുപോലെ അവളെന്റെ ഇടനെഞ്ചിലേക്ക് മുഖം പൂഴ്ത്തി. ഇത്രയും മതിയായിരുന്നു ഞങ്ങൾക്ക് പരസ്പരം മനസ്സിലാക്കാൻ.

അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ പരസ്പരം കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ഇരുന്നതും കോളിങ്ങ് ബെൽ മുഴങ്ങി. എന്റെ മടിയിൽ നിന്നും സാധാരണ ഗതിയിൽ  ഇറങ്ങി ചാടിയോടി വാതിൽ തുറക്കാൻ പോയ കിച്ചുവിനെ പിടിച്ച് ഞാൻ മടിയിലേക്കിട്ടു.

“എങ്ങോട്ടാടീ പെണ്ണേ ഈ ഓടുന്നത്? എഹ്ഹ് ? മുമ്പത്തെ പോലല്ലിപ്പോ… വയറ്റിലൊരു കൊച്ചുകിച്ചു കൂടിയുള്ളതാ… ഒന്നുസൂക്ഷിച്ചൊക്കെ നടക്ക് പെണ്ണേ…”

“ഈ….😬😬😬”

“നീയിവിടിരിക്ക്… വാതിൽ ഞാൻ തുറന്നോളാം.”

കിച്ചുവിനെ അങ്ങനെ അവിടെ പിടിച്ചിരുത്തി ഞാൻ വാതിൽ തുറക്കാനായി ചെന്നു. വാതിൽ തുറന്നതും കിച്ചുവിന്റെ അച്ഛൻ രാജശേഖരനും അമ്മ ദേവകിയും എന്റെ അളിയൻ അഖിലും മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നു . ഞാനവരെ അകത്തേക്ക് സ്വീകരിച്ചു.

എല്ലാവരും വന്നതുകണ്ട് സോഫയിൽനിന്നും എഴുന്നേൽക്കാൻ തുടങ്ങിയ എന്നോട് ഇരുന്നോളാൻ അമ്മയും അച്ഛനും ഒന്നിച്ചുപറഞ്ഞു. ഏട്ടനോട് അല്പനേരം കുശലം ചോദിച്ച ശേഷം അമ്മ വേഗം എന്റടുത്തേക്ക് വന്നു. അമ്മ എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് സന്തോഷം പ്രകടിപ്പിച്ചു. ഒപ്പംതന്നെ കുറേ ഉപദേശങ്ങളും തന്നു😐😑😑 അത് ചെയ്യരുത്… ഇത് ചെയ്യരുത്.. ഓടിച്ചാടി നടക്കാൻ പാടില്ല. എപ്പഴും ഒരു ശ്രദ്ധ വേണം.. ചെറുതായി വ്യായാമം ചെയ്യണം. അങ്ങനെയങ്ങനെ ഒത്തിരി ഉപദേശങ്ങൾ. എന്തായാലും ഞങ്ങടെ കുഞ്ഞാവയുടെ നല്ലതിന് വേണ്ടിയാണല്ലോ പറയണതെന്നുള്ളതാ ഒരാശ്വാസം🤗😌😌…