ഓണക്കല്യാണം 2 [ആദിദേവ്] [Climax] 350

ഈ പീരിയഡ് എനിക്ക് കിച്ചുവിന്റെ ക്ലാസ്സിലാണ്. ഓർത്തിട്ട് കയ്യും കാലും വിറച്ചിട്ട് പാടില്ല. അൽപ്പസ്വൽപ്പം വേലത്തരമൊക്കെ കയ്യിലുള്ള ആൺപിള്ളേരാണ് അവളുടെ ക്ലാസ്സിൽ ഉള്ളത്. ഇതൊക്കെ ആലോചിച്ച് ഞാൻ എടുക്കാൻ മറന്ന ഒരു ടെക്സ്റ്റ് എടുക്കാനായി ഡിപ്പാർട്മെന്റിലേക്ക് നടന്നു. അവിടെ എത്തിയപ്പോ HOD ഹരീന്ദ്രൻ സാറും പിന്നെ എന്റെ കുറച്ച് ചങ്ക് സഹപ്രവർത്തകരും മാത്രമേ ഉള്ളൂ. ഞാൻ ചെന്ന് കയറിയതും അവന്മാർ നിശബ്ദമായി.

“ആഹ് രാജീവ് സാറേ… എം എ  ഇംഗ്ലീഷ് ഫൈനൽ ഇയർ ബാച്ചിലോട്ടാവും അല്ലെ??”

തെണ്ടികൾ… എല്ലാം അറിഞ്ഞുവച്ചുകൊണ്ട് ആക്കാൻ വേണ്ടി ചോദിക്കുവാണ്…? ഞാൻ എല്ലാത്തിനെയും സംശയത്തോടെ ഒന്ന് നോക്കി.

“ഉവ്വ… ടൈം ടേബിൾ ഫോളോ ചെയ്തല്ലേ പറ്റൂ ഹരി സാറേ… എന്താ ചെയ്ക?”

ഞങ്ങളുടെ ഈ സംസാരമൊക്കെ ശ്രദ്ധിച്ച് HOD സർ മെല്ലെ ചിരിക്കുന്നുണ്ട്. പുള്ളി പ്രായത്തിന്റേതായ പക്വത ഒക്കെയുള്ളൊരു മനുഷ്യനാണ്. അങ്ങേർ ഈ വക കാര്യങ്ങളിലൊന്നും അഭിപ്രായം പറയാറില്ല. ഞങ്ങൾ ചെറുപ്പക്കാർ ഒരു വശത്തിരുന്ന് ഇതുപോലെ എന്തേലും പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നാലും പുള്ളി അങ്ങേയറ്റം ഒന്ന് ചിരിക്കും ശേഷം വീണ്ടും ചെയ്തുകൊണ്ടിരുന്ന ജോലിയിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കും. ഇതൊക്കെ കൊണ്ടുതന്നെ പുള്ളി വിദ്യാർത്ഥികൾക്കും അധ്യാപകർക്കും ഒരുപോലെ പ്രിയപ്പെട്ടതാണ്.

ഹരിയും അനീഷും എന്നെ നോക്കി ആക്കി ചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവന്മാരാണ് ഞാൻ നേരത്തെ പറഞ്ഞ ചങ്ക് കോലീഗ്‌സ്‌. അവന്മാരെ നോക്കി തൊഴുത്തുകാണിച്ച ശേഷം ഞാൻ ക്ലാസ്സിലേക്ക് നടന്നു. ദൂരെ നിന്നെ ബഹളം കേൾക്കാം. ഞാൻ അകത്തേക്ക് പ്രവേശിച്ചതും ആ ബഹളം സ്വിച്ചിട്ടതുപോലെ നിന്നു. എല്ലാവരും എഴുന്നേറ്റുനിന്ന് എന്നെ അഭിവാദ്യം ചെയ്തു.

“സിറ്റ് സിറ്റ്…”

എല്ലാവരും മെല്ലെ അവരവരുടെ സീറ്റുകളിൽ ഇരുന്നു. കിച്ചുവും അവളുടെ ചങ്ക്സും മൂന്നാമത് ബെഞ്ചിൽ ഉണ്ട്. അതേ ബെഞ്ചിന് എതിർവശം ആൺകുട്ടികളുടെ ബെഞ്ചിൽ അനന്തുവും സീറ്റ് പിടിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഞാൻ എല്ലാവരെയും ഒന്നോടിച്ചുനോക്കിയ ശേഷം ക്ലാസ് എടുക്കാൻ തുടങ്ങി.

“സൈലൻസ്… അപ്പൊ നമ്മൾ എവിടെയാ പറഞ്ഞുനിർത്തിയത്? Plato’s views on poetry അല്ലെ? അതാർക്കെങ്കിലും ഇനി മനസ്സിലാവാതുണ്ടോ? എന്തായാലും എല്ലാവരും ലകചർ നോട്സ് എടുത്തൊന്ന് വായിച്ചുനോക്കൂ… അഞ്ചുമിനിറ്റ് സമയം തരാം.”

ഇതിനിടയിൽ അവിടിവിടുന്ന് സംസാരം കേട്ട ഞാൻ അവരെ ഒന്നുവിരട്ടി.