അമ്മയുടെ ശരികൾ [ജ്വാല] 1324

അത് കൊണ്ട് അച്ഛനെ മറന്നേക്കൂ,
നീ പഠിച്ചു വേഗം തന്നെ സ്വന്തം കാലിൽ നിൽക്കുക,
ഇതിനി പെങ്ങളോട് പറഞ്ഞു വീട്ടിൽ ഒരു സീൻ വേണ്ട അതിനാണ് ഞാൻ നിന്റെ ഒപ്പം വന്നത് ഇതും പറഞ്ഞു അമ്മ മുന്നോട്ട് നടക്കട്ടെ നടന്നു.എന്തൊരു സ്ത്രീയാണ്, കഴിഞ്ഞ ദിവസം രാത്രി കരഞ്ഞു നിലവിളിച്ചതാണ്, യാഥാർഥ്യത്തോട് എത്രപെട്ടെന്നാണ് പൊരുത്തപ്പെട്ടത്. എന്ത് പറയണമെന്ന് അറിയാതെ നിശ്ചലനായി അമ്മ പോകുന്നത് നോക്കി നിന്നു…

പിന്നീട് ജോലി ചെയ്യാൻ ഒരു താല്പര്യവും തോന്നിയില്ല , എന്തിനാവും എന്നെ വിളിച്ചത്?
ശ്ശേ… ഞാൻ ചെയ്തത് മോശമായിപ്പോയി, മനസാക്ഷി കോടതിയിൽ ഇരുന്ന് ആരൊക്കെയോ വാഗ്‌വാദം നടത്തുന്നു,
അവസാനം ഞാൻ തീരുമാനിച്ചു, അച്ഛനെ വിളിക്കാൻ,
ഫോൺ ഓൺ ചെയ്തു,
നേരത്തെ ഫോൺ വന്ന നമ്പറിൽ തിരികെ വിളിച്ചു,
മറുവശത്ത് ഫോൺ റിംഗ് ചെയ്യുണ്ട് ആരും എടുക്കുന്നില്ല,
പൂർണമായും ബെൽ റിംഗ് ചെയ്തു നിന്നു.

ഓഫീസിനു പുറത്ത് ആരൊക്കെയോ കാണാൻ നിൽക്കുന്നു, പുറത്തു കാത്തു നിന്നവർ അകത്തേയ്ക്ക് വന്നു. ഞാൻ ഫോൺ വന്ന കാര്യം തന്നെ മറന്ന് പോയി. ജോലിയിൽ ആയി പിന്നെ ശ്രദ്ധ.

അരമണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞു കാണും, അച്ഛൻ വിളിച്ച നമ്പറിൽ നിന്ന് ഒരു ഫോൺ കാൾ വീണ്ടും.
ഞാൻ ഫോൺ എടുത്തു
ഞാൻ അച്ഛൻ ആണ്,
എനിക്ക് നിന്നെ ഒന്ന് കാണണം ഞാൻ മെഡിക്കൽ കോളേജിൽ ഉണ്ട്, ഇവിടെ വരെ വരാൻ കഴിയുമോ?
കൂടുതൽ ചിന്തിക്കാൻ നിന്നില്ല.
വരാം എന്ന് പറഞ്ഞു.

അച്ഛനോട് ഫോണിൽ സംസാരിച്ചു കഴിഞ്ഞ് അമ്മയുടേ നമ്പർ ഡയൽ ചെയ്യാൻ തുനിയവെ മനസ്സിൽ മറുചോദ്യം ഉയർന്നു അമ്മയോട് പറയണമോ? വല്ലാത്ത ആശയക്കുഴപ്പം ഒടുവിൽ അമ്മയോട് ഇപ്പോൾ പറയണ്ട എന്ന് തീരുമാനമെത്തി,
അത്യാവശ്യമാണെന്ന് പറഞ്ഞു ഓഫീസിൽ ലീവാക്കി ഞാൻ എന്റെ കാറുമെടുത്ത് മെഡിക്കൽ കോളേജ് ലക്ഷ്യമാക്കി നീങ്ങി.
കാർ പാർക്ക് ചെയ്ത് മുൻപ് എനിക്ക് വന്ന ഫോൺ നമ്പറിൽ വിളിച്ചു,
ഞാൻ മെഡിക്കൽ കോളേജിനുള്ളിലെ പ്രതിമ നിൽക്കുന്നയിടത്ത് ഉണ്ടെന്നു പറഞ്ഞു, ഞാൻ അങ്ങോട്ടേക്ക് നടന്നു, ഒരു മരത്തിനു കീഴിൽ താടി വളർന്നു ക്ഷീണിതനായി അച്ഛൻ നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു, ഷർട്ട് മുഷിഞ്ഞിരിക്കുന്നു, മുൻപത്തെ പോലെ യാതൊരു ശ്രദ്ധയും ഇല്ല വസ്ത്രധാരണത്തിന്.

അച്‌ഛൻ എന്താ ഇവിടെ?
ഒരു പുഞ്ചിരി ആയിരുന്നു മറുപടി,
നമുക്ക് അങ്ങോട്ടിരിക്കാം ഒഴിഞ്ഞ ഒരു ബഞ്ചു ചൂണ്ടി എന്റെ കൈകളിൽ പിടിച്ചു അച്ഛൻ മെല്ലെ നടന്നു ഇടയ്ക്കിടെ നടത്തം ഇടറുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

അജു ഞാൻ നിന്നെ കാണണം എന്ന് പറഞ്ഞത് നിനക്ക് ബുദ്ധിമുട്ടായോ?
ഹേയ് ഇല്ല,