“ക…, കറുമ്പി…..”
സ്നേഹത്തോടെ വിളിച്ച ആ പേര് പോലും മുറിഞ്ഞു പോയി. പ്രതികരിച്ചിരുന്നില്ല അവൾ.
“കറുമ്പി….”
വിറയാർന്ന കൈകളാൽ അവളുടെ തോളിൽ തൊടുമ്പോ, കൈ തട്ടിയെറിഞ്ഞവൾ എന്റെ കരണം നോക്കി തന്നെ തന്നു. വേദന തോന്നിയിരുന്നില്ല. ഞാൻ അർഹിക്കുന്നത് തന്നെയാണ് അത്.
“ന്തിനാ…? എന്തിനാ എന്നെയിങ്ങനെ പേടിപ്പിക്കണേ….? ഇതീന്ന്, തീന്നെന്ത്‌ സുഖാ ..ക്ക് കി, ട്ടണേ…?”
അടർന്ന് വീണ വാക്കുകൾ മുഴുവിപ്പിക്കും മുന്നേ അവൾ കരഞ്ഞിരുന്നു, വീണ്ടും മാറി മാറി എന്നെ തല്ലി. ചോരയുടെ രുചി നാവിലറിഞ്ഞു. വീണ്ടും തല്ലാനോങ്ങിയ അവളുടെ കൈകൾ ഞാൻ കൂട്ടിപ്പിടിച്ചു. പിന്നെ എന്റെ നെഞ്ചിലേക്കവളെ ചേർത്തു. അതാഗ്രഹിച്ച പോൽ ഇട്ടിരുന്ന ഷർട്ടിൽ അള്ളി പിടിച്ചവൾ ഏങ്ങലടിക്കാൻ തുടങ്ങി.
“കറുമ്പി…, പോട്ടെടാ, ഞാൻ അപ്പഴത്തെ സന്തോഷത്തില് ന്റെ പെണ്ണേ., നിക്കറിയൂലാ അങ്ങനെ ചെയ്യാനാ തോന്നിയേ. ന്റെ പൊന്ന് കറുമ്പിയല്ലേ…? ഇനീം എന്നെ എത്ര വേണോ തല്ലിക്കോ നീ. പക്ഷെങ്കി ദേഷ്യത്തില് ന്നോട് മിണ്ടാണ്ട് മാത്രം നടക്കരൂതൂട്ടോ….!”
വല്യ തോതിലെനിക്കും അവളെന്നോട് പിണങ്ങുമോ എന്ന് ഭയമുണ്ടായിരുന്നു.
“നിക്കീ, ജന്മത്തീ നിന്നോട് പിണങ്ങാൻ പറ്റൊടാ തെമ്മാടി…? ന്റെ പ്രാണനല്ലെടാ നീ…”
കണ്ണ് നിറച്ചവൾ വിതുമ്പലോടെ പറയുമ്പോ, ഞാനുമൊന്ന് വിതുമ്പിപ്പോയി. എന്റെ പെണ്ണിൽ നിന്നും ഒരുപാട് കേക്കാൻ കൊതിച്ച വാർത്തയല്ലേ അവളിപ്പോ പറഞ്ഞത്. എന്റെ നെറ്റിത്തടത്തിൽ അമർത്തി ചുംബിച്ചവൾ ഏറെനേരം അങ്ങനെ നിന്നു. പിന്നീട് വിട്ട് മാറിയവൾ മുഖമൊട്ടാകെ ചുംബിക്കുമ്പഴും കവിളിൽ മുത്തി കടിച്ചെടുക്കുമ്പഴും വേദനയെക്കളേറെ ഞാനറിയുവായിരുന്നു എന്റെ പെണ്ണിന്റെ പ്രണയം. ചുംബനം തീവ്രമായി ഒടുവിൽ അധരങ്ങൾക്ക് മുന്നിൽ നിക്കുമ്പോ ഒരുവേള അവൾ ഭയന്നുവോ…? അതുവരെയും എല്ലാം ആസ്വദിച്ച് നിന്ന ഞാൻ അവളെ എന്നിലേക്ക് ചേർത്ത് ആ പവിഴാധരങ്ങൾ കട്ടെടുത്തു. ഒന്ന് പിടഞ്ഞവൾ എന്നേം വാരി പുണർന്നു. മേൽചുണ്ടും കീഴ്ചുണ്ടും വാശിയോടെ നുണയുമ്പോ ഇരുവർക്കും തോന്നിയ വികാരം കാമമായിരുന്നില്ല, മറിച്ച് നേരത്തെ അവൾ പറഞ്ഞപ്പോൽ കളങ്കമില്ലാത്ത തെളിനീര് പോലുള്ള പ്രണയമായിരുന്നു…!
ശ്വാസം കിട്ടാണ്ട് പിടഞ്ഞ് മാറുമ്പോ പരസ്പരം നോക്കാൻ കൂടി വയ്യാതെ നാണത്തോടെ തല കുനിച്ച് നിക്കാനേ ഞങ്ങൾക്കായുള്ളൂ.
“കാണിക്കണ്ടത് ഒക്കെയും കാണിച്ച് വച്ചിട്ട് തലേം കുമ്പിട്ട് നിക്കണ കണ്ടില്ലേ കള്ളക്കണ്ണൻ…!”
നാണം വിട്ട് മാറി വീണ്ടും അടുത്തേക്ക് വന്ന് എന്റെ കവിളിൽ കടിച്ച് പൊട്ടിച്ചിരിയോടെ അവൾ ഓടുമ്പോ പിന്നാലെ ഞാനുമോടി. ആ ഓട്ടം അവസാനിച്ചത് ആ ഉസ്‌ക്കുളിന്റെ മുന്നിലാണ്. പണ്ടത്തെ നല്ലൊർമ്മകൾ തന്ന, എനിക്കെന്റെ പെണ്ണിനെ തന്ന ആ സ്കൂളിന്ന് സ്മാശന മൂകത നിറഞ്ഞ ഒരു പുരയിടവും കെട്ടിടവും മാത്രമായി അവശേഷിക്കുന്നു.
“എന്തോരം കുട്ട്യോൾ പഠിച്ചിടമാ..? ഇപ്പൊ നോക്കിയേ… ആർക്കും വേണ്ടാണ്ട് അനാഥമായി കിടക്കണേ…!”
ഞാനും തലയാട്ടി.
“മരംകേറി….”
ആ സ്കൂൾ വരാന്തയും നോക്കി പഴയ ഓരോ ഓർമ്മകൾ അയവിറക്കുമ്പോ അവളെന്റെ തോളിൽ തൊട്ട് വിളിച്ചു.
“ഇങ്ങടുത്തേക്ക് വന്നേ…!”
ആളനക്കം തീരെ ഇല്ലാത്ത ഇടം ആണേലും ചുറ്റിനും കണ്ണോടിച്ച ശേഷം സ്വകാര്യം പോലാണ് അവൾ വിളിച്ചത്. പെട്ടന്ന് കുറച്ച് മുന്നേ നടന്നത് ഓർത്ത്‌ നാണവും കുറുമ്പും ഒക്കെ തോന്നി.
“എന്തിനാ വീണ്ടും ഉമ്മ വാക്കാനാ…?”
അതേ കുറുമ്പോടെ ഞാൻ ചോദിച്ചു.
“അയ്യടാ എപ്പഴും ഈയൊരു ചിന്തയേ ഉള്ളൂ., കള്ളന്…!”
എന്റെ തലക്കിട്ട് തട്ടി നാണത്തോടെ അവളത് പറയുമ്പോ പിന്നെന്തെന്ന പോലെ ഞാനവളെ നോക്കി.
“അതേ ഇനിയങ്ങോട്ട് ആളനക്കം ഉള്ളതാ. ഇങ്ങ് വാ ഞാൻ മുഖമൊക്കെ തുടച്ച് തരാം.”
“ഓഹ് അതായിരുന്നോ…?”
ചിരിയോടെ ഞാൻ തിരക്കി.
“അഹ് അത് തന്നെയാ. ഇങ്ങ് അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി നിക്ക്…!”
ദാവണി തുമ്പിനാൽ മുഖമോട്ടാകെ ഒപ്പുമ്പോ എനിക്ക് ചുറ്റും നിറഞ്ഞ് നിന്നത് അവളുടെ മേനിയിൽ നിന്നും വരുന്ന ചന്തനഗന്ധമാണ്…!
“കവിളിലേ പാട് മുഴുവനും പോയില്ല, എങ്കിലും സൂക്ഷിച്ച് നോക്കിയാൽ മാത്രേ അറിയാൻ പറ്റൂ…!”
എന്നെ നോക്കിയവൾ പറഞ്ഞു പിന്നീട് എന്തോ ഓർത്തപ്പോൽ ചിരിച്ച് മാറി.
“മ്മ് എന്തേ…?”
“ഏയ്‌ ഒന്നൂല്ല്യ….! വാ നടക്ക് ഒരുപാട് താമസിച്ചു…”
ശെരിയാ. ഇന്നത്തേക്കുള്ള പിരിയലിന്റെ സമയമാവുന്നൂ. എന്തോ പതിവിലും വിപരീതമായി നെഞ്ചോട്ടാകെ നോവുന്നു.
“സ്വപ്നം കാണാണ്ട് വാന്റെ മൊഞ്ചനേ…!”
അല്പം ദൂരം നടന്നവൾ തിരിഞ്ഞ് നോക്കി വിളിച്ച് പറഞ്ഞു. പിന്നീട് ആ വേദനയെയും ഉള്ളിലൊതുക്കി ഞാനും പിന്നാലെ നടന്നൂ.
“എന്തേ മുഖത്തൊരു വാട്ടം…?”
ചേർന്ന് നടക്കുമ്പോ അവളെന്നോട് ചോദിച്ചു.
“ഒന്നൂല്ലാന്ന് പറയണ്ട, കള്ളം പറഞ്ഞാലെനിക്ക് മനസ്സിലാവും…!”
എന്നിൽ നിന്നും മറുപടി ഒന്നും ഇല്ലാത്തതിനാൽ ആവും അവൾ വീണ്ടും പറഞ്ഞു.
“ഏയ്‌, ഇനി നാളെയല്ലേ കാണാൻ പറ്റൂന്നോർത്തപ്പോ ഒരു സങ്കടം…!”
“ഇന്നലെ വരെ കുഴപ്പോന്നും ഉണ്ടായില്ലല്ലോ…?”
“ഇന്നലെവരെ നടക്കാത്തത് അല്ലേ ഇന്ന് നടന്നേ….!”
“ഓഹ് അങ്ങനെ. എന്റെ മരംകേറി, കുറച്ച് മണിക്കൂറൂടെ അല്ലേ ഈ പിരിയലിന് ആയുസ്സുള്ളൂ. അത് കഴിഞ്ഞാൽ വീണ്ടും കാണുമല്ലോ…?”
“എങ്കിലും ഓരോ മണിക്കൂറുകൾ ഓരോ യുഗം പോലെ തോന്നും.”
“അങ്ങനൊന്നും ഇല്ല. ദേ ഇങ്ങനെ കണ്ണടച്ച് തുറക്കുമ്പോ നാളേക്ക് നേരം വെളുത്തിരിക്കും ഇല്ലേൽ കണ്ടോ…!”
♥️♥️♥️♥️♥️
Very good story and very good writing. We are waiting for next story…
Super!!!!! Super!!!!! Super!!!!! Superb!!!!!. Othiri othiri othiri ishtamayi. Simply awesome!!!! Simple cute, romantic and heart melting… Churingiya vakkaukalil theerthoru manohara kavyam pole sundaram.. Hats off!!!!!. Oru feel good ending anenkilum chila sandarbhangal heart breaking ayirunnu. Vallathoru life ulla story. No doubt!!! You’re a talented and gifted writer.. Thank you so much for providing this mesmerizing reading experience.
Super ???
ഒന്നും പറയാൻ ഇല്ല brooo ഒരു രക്ഷയും ഇല്ല എന്റെമ്മോ.
മതസൗഹാർദം വിളിച്ചോതുന്ന, ബാഹ്യ നിറത്തേക്കാൾ മനസ്സിന്റെ നിറമാണ് യഥാർത്ഥ സ്നേഹത്തിന്റെ അടിത്തറ എന്ന് പറയുന്ന പ്രണയപൂർവ്വമായ കഥ. വളരെ ഹൃദയസ്പർശിയായിരുന്നു.