❤️ദേവൻ ❤️part 13 [Ijasahammed] 285

എങ്ങനെയാകും പ്രതികരിക്കുക..??
ഒന്നും ഒരു നിശ്ചയവുമില്ല…

നേരം ഒരുപാട് കഴിഞ്ഞിട്ടും ദേവേട്ടൻ മടങ്ങി വന്നില്ല..
ഇനി വരാതിരിക്കോ..

ണ്ടാവില്ല.. വരും..

എപ്പോഴോ മേശമേൽ തല വെച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ ചിന്തയിൽ നിന്നും ഊർന്ന് വീണു മയക്കംതുടങ്ങിയിരുന്നു…

പെട്ടെന്ന് മേശമേൽ ശബ്ദത്തോടെയുള്ള കൊട്ടൽ കേട്ടു ഞാനുണർന്നു.. മുന്നിൽ ബാഗും പിടിച്ചു നിൽക്കുന്ന ദേവേട്ടനെ കണ്ടതും ചാടി എഴുന്നേറ്റു…

ഒന്നും പറയാതെ താക്കോൽ എടുത്തുകൊണ്ട് വാതിൽ തുറന്നുകൊണ്ട് അകത്തുകയറിയ ദേവേട്ടനെ കണ്ണിമവെട്ടാതെ നോക്കി കൊണ്ട് ഞാനും അകത്തു കയറി…

ആ മുഖത്തു ഇപ്പൊ വേറെ ഒരു ഭാവവ്യത്യാസങ്ങളും കാണാൻ കഴിയാറില്ല…

എപ്പോഴും ഗൗരവം ഗൗരവം മാത്രം… പഴയ ദേവനിൽനിന്നും ഈ ദേവനിലേക്ക് ഒരുപാട് ദൂരം ഉണ്ടെന്ന് തോന്നിപ്പോയി…
ഇനി ചിലപ്പോ ആ ദേവനെ തിരിച്ചുകിട്ടി എന്ന് വരില്ല… ഏട്ടൻ പറഞ്ഞ പോലെ അന്ന് മരിച്ചിരിക്കുന്നു..
എന്തിനോ വേണ്ടി പ്രവർത്തിക്കുന്ന ഒരു യന്ത്രം കണക്കെയാണ് ഇപ്പോ ആ മനുഷ്യൻ…

അകത്തു കടന്ന് ഏട്ടന്റെ പിന്നാലെ ഏട്ടനെ നോക്കികൊണ്ട് നടക്കുമ്പോൾ പ്രണയമല്ലാതെ മനസ്സിൽ മറ്റൊന്നും വിരിയുന്നില്ല… ചിന്തകളിൽ വിരഹമല്ലാതെ നിറയുന്നില്ല….

സ്നേഹിക്കാൻ പാടില്ലായിരുന്നു ഇത്രേം…
അതോണ്ടാ ഇപ്പഴും നഷ്ട്ടപ്പെടുത്താൻ മനസ്സ് വരാത്തെ..

മുന്നിലൂടെ നടന്നു പോയ ദേവേട്ടൻ തെക്കേലെ മുറിയിൽ കയറി എന്റെ മുന്നിൽ വാതിൽ കൊട്ടിഅടച്ചത് കേട്ട് ഞാൻ ഞെട്ടി ചിന്തകളിൽ നിന്ന് ഉണർന്നു…

ഇട്ടിരുന്ന വേഷം മാറി മുണ്ടും കറുപ്പ്ഷർട്ടും ഇട്ടു മുറിക്കുപുറത്തേക്ക് വന്ന ദേവേട്ടനെ ഞാൻ കണ്ണെടുക്കാതെ നോക്കി നിന്നു…

താടിയും മുടിയും കണ്ണിനടിയിലെ കറുപ്പും ആ സൗന്ദര്യത്തിന് മങ്ങലേൽപ്പിച്ചെങ്കിലും ഇപ്പോഴും കാന്തം പോലെ ആകർഷിക്കുന്ന ആ കണ്ണുകളുടെ തീവ്രത ഇപ്പോഴും ഒട്ടും കുറഞ്ഞിട്ടില്ല..
അവ എന്നെ ആഴത്തിലേക്ക് വീണ്ടും വീണ്ടും വലിച്ചിട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു..

“വീണ്ടും കയറിവന്നതിന്റെ അർത്ഥം മനസ്സിലായില്ല… “