❤️ദേവൻ ❤️part 13 [Ijasahammed] 285

കുളത്തിൻ കരയിലായി ചെന്നിരുന്ന ദേവേട്ടന്റെ തേങ്ങൽഅടങ്ങി എന്ന് ഉറപ്പുവരുത്തി മെല്ലെ ആ ചിന്തകളെ ഉണർത്താതെ കുറച്ച്അരികിലായി പോയിഇരുന്നു…

അന്നൊരിക്കൽ അച്ഛനെ ഓർത്തു ഈ കുളക്കരയിലിരുന്നു കൊണ്ട് കരയുമ്പോൾ ഒരു കരസ്പർശം കൊണ്ട് ആദ്യമായി എന്നിലേക്ക് കടന്നുവന്ന ദേവേട്ടനെ ഞാൻ ഓർത്തു…

എന്തും സഹിക്കാനും പൊറുക്കാനും ഉള്ള ശക്തി അന്ന് ആ മനസ്സിന് ഉണ്ടായിരുന്നു…

എല്ലാ സങ്കടങ്ങളും ഒറ്റ സന്തോഷം കൊണ്ട് തീരാറുണ്ടെന്ന് അന്ന് പറഞ്ഞു നിർത്തിയത് ഞാൻ ഓർത്തു…
ആ സന്തോഷം കൂടെ കെട്ടടങ്ങിയ ഒരുവൻ ഇങ്ങനെയല്ലാതെ പിന്നെഎങ്ങനെ ആകാനാണ്…

പതിയെ ആ കൈയിൽ ഒന്ന് തൊട്ടു…

ഓർമകളിൽ നിന്നും ചിന്തകളിൽ നിന്നും ഉണർന്നുകൊണ്ട് എന്നിലേക്കായി ഇമവെട്ടാതെ നോക്കിയിരിക്കുന്ന ദേവേട്ടന്റെ ആ നോട്ടത്തിൽ എന്താണ്ഉള്ളതെന്ന് എത്ര നോക്കിയിട്ടും എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല…

ദേഷ്യമോ പകയോ പ്രണയമോ അല്ല….

മൂന്ന് കൊല്ലങ്ങൾക്ക് മുൻപ് എന്നെ പിടികൂടിയ അതേ വിരഹമാണ് ആ കണ്ണിൽ നിറയുന്നതെന്ന് വൈകാതെ ഞാൻ അറിഞ്ഞു…

ആ കൈതലം തൊട്ടുനിൽക്കുന്ന എന്റെ കൈയിലേക്ക് നോക്കിഇരിക്കുന്ന ദേവേട്ടനെ നോക്കികൊണ്ട് ആ കുളക്കരയിലങ്ങനെ ഇരുന്നു…

“ശിവാ…. “”

ഞെട്ടിത്തരിച്ചു കൊണ്ട് ഞാനാ കണ്ണിലേക്കു നോക്കി…

അന്നൊരിക്കൽ കത്തിവെണ്ണീറായ പ്രണയത്തിന്റെ കനൽ ഒരുതരി ഇനിയുമാ കണ്ണിലും മനസ്സിലും ബാക്കിയുണ്ടെന്ന് ഞാൻ അറിഞ്ഞു…