വൈഷ്ണവം (അവസാന ഭാഗം) മാലാഖയുടെ കാമുകൻ 1441

പിറ്റേന്ന് അവർ ഭദ്രയുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി..

അവളുടെ പപ്പയും അമ്മയും ഇപ്പോൾ ദുബൈയിൽ ആണ്‌.

ഇവൾ ഒറ്റക്ക് ആണ്‌ ഈ ഒരു വീട്ടിൽ..

ഒപ്പം ജോലിക്കാരികളും..

ഭക്ഷണം ഒക്കെ കഴിച്ചു അവർ ഗാർഡനിൽ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു.. ഭദ്രക്കും വളരെ വലിയ ഒരു ഗാർഡൻ ഉണ്ടായിരുന്നു.

പൂക്കളുടെ കൂട്ടുകാരിയാണ് അവൾ..

“ഭദ്ര.. നിനക്ക് ഒരാളെ കണ്ടെത്തണ്ട സമയം കഴിഞ്ഞു കേട്ടോ..”

വിഷ്ണു തമാശ രൂപേണ ആണ് അത് പറഞ്ഞത് എങ്കിലും അവൻ അല്പം കാര്യത്തോടെ ആണ്‌ അത്‌ പറഞ്ഞതും..

“ശരിയാ ഡാ.. ശരിക്കും നീ ഇങ്ങനെ ഒറ്റക്ക് ജീവിക്കുന്നത് കാണുമ്പോൾ എനിക്ക് സങ്കടം ആവുന്നുണ്ട്..”

വൈഷ്ണവിയും വിഷമത്തോടെയാണ് അത്‌ പറഞ്ഞത്..

“ഞാൻ ഓക്കേ ആണല്ലോ.. എന്തിനാ നിങ്ങൾ വിഷമിക്കുന്നത്..? ഇവൾ ഇല്ലേ എനിക്ക്..?”

ഭദ്ര മടിയിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന വാവയെ കൊഞ്ചിച്ചു കൊണ്ടാണ് അത്‌ ചോദിച്ചത്..

“അവൾ മാത്രമല്ല ഞങ്ങളും ഉണ്ട്.. പക്ഷെ..”

“ഒരു പക്ഷെയും വേണ്ട..”

അവൾ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ ഉള്ള ഭാവം അവർക്ക് മനസിലായില്ല..

ഭദ്ര വാവയെ വൈഷ്ണവിക്ക് കൊടുത്ത് എഴുന്നേറ്റ് അവളുടെ ഗാർഡനിലേക്ക് നടന്നു..

ഒരു പനിനീർ റോസ്‌ പൂത്തു നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു..

അവൾ അവിടെ ഇരുന്നു അതിൽ ഒന്ന് ചുംബിച്ചു..

അവളുടെ ചൂട് കണ്ണുനീർ ആ പൂവിൽ വീണു ചിതറി..

അത് കാത്തിരുന്നത് പോലെ ആ പൂവ് ആ കണ്ണുനീരിനെ സ്വീകരിച്ചു.

അവൾ പെട്ടെന്ന് കണ്ണ് തുടച്ചു..

സ്വതവേ ഉള്ള പുഞ്ചിരി മുഖത്ത് വന്നു..