വൈഷ്ണവം (അവസാന ഭാഗം) മാലാഖയുടെ കാമുകൻ 1452

പിന്നെ കുറെ നല്ല ഓർമകൾ ഉണ്ടല്ലോ.. നമുക്ക് അത് അവസാനം വരെ ഉണ്ടാകുകയും ചെയ്യും…”

അവൾ പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൻ അവളെ ഒന്ന് നോക്കി..

മിനു ഇങ്ങനെ ആണ്‌..

എന്തിനെയും പോസിറ്റീവ് ആയി കാണാൻ മാത്രമേ അവൾക്ക് അറിയുകയുള്ളു.

അവർ ഒന്ന് മനസ് തുറന്ന് സംസാരിച്ചു..

മനസ്സിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ചില കാര്യങ്ങൾ തുറന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവർക്ക് രണ്ടുപേർക്കും ആശ്വാസമായി..

പുറത്ത് നിന്നും വൈഷ്ണവിയുടെ പൊട്ടിച്ചിരി കേട്ടപ്പോൾ മിനു ചിരിച്ചു..

“റോയ് അങ്ങനെ ആണ്‌.. പെട്ടെന്ന് ഇണങ്ങും..”

വിഷ്ണുവും മിനുവും എഴുന്നേറ്റ് അവരുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.

റോയ് വാവയെ തോളിൽ ഇരുത്തി കളിപ്പിക്കുകയാണ്..

അവൾ പൊട്ടി ചിരിക്കുന്നു.. അത് കണ്ടു എന്തോ പറഞ്ഞു വൈഷ്ണവിയും ചിരിക്കുന്നു..

അന്ന് മുഴുവൻ അവരുടെ കൂടെ നിന്നിട്ടാണ് വിഷ്ണുവും വൈഷ്ണവിയും തിരികെ വന്നത്..

മിനുവും റോയിയും ഒരിക്കൽ വീട്ടിൽ വരും എന്ന് ഉറപ്പും കൊടുത്തിരുന്നു..

“മനസ്സിൽ ഒരു കറ കിടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. അത് മാറി..”

വൈഷ്ണവി പുഞ്ചിരിയോടെ അത്‌ പറഞ്ഞു..

“ഞാൻ അന്ന് അവളെ കണ്ടിരുന്നു.

എന്നാലും ഈ ഇടക്ക് ഒന്നുകൂടെ കണ്ടു. അപ്പോഴാണ് വീട്ടിലേക്ക് വിളിച്ചത്.. ”

അവൻ പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു..

അവന്റെ മുഖവും തെളിഞ്ഞിരുന്നു. അവനും ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിൽ ഒരു കുറ്റബോധം ഉണ്ടായിരുന്നു..

വണ്ടി നേരെ പോയത് വിഷ്ണുവിന്റെ വീട്ടിലേക്ക് ആണ്..

വൈഷ്ണവി വാവയെയും കൊണ്ട് ഇറങ്ങിയപ്പോൾ വിഷ്ണുവിന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും ഓടി വന്നു..

വൈഷ്ണവിയെ അവർ കൈ പിടിച്ചു വീട്ടിലേക്ക് കയറ്റി..

കാലം എല്ലാം മായിക്കും എന്ന് പറഞ്ഞത് പോലെ അവർ സത്യത്തെ ഉൾക്കൊണ്ടിരുന്നു..

അന്ന് രാത്രി അവർ അവിടെ ആണ്‌ നിന്നത്..

•••